γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
«Η αγορά δεν παίζει με τον ισολογισμό του χθες αλλά με τη διορατικότητα του αύριο»! Η φράση αυτή εμπειρότατου παράγοντα της αγοράς με μακρά θητεία στα «παιχνίδια» του Χ.Α. από το ’95 και εντεύθεν, χαρακτηρίζει τις δύο «σχολές» σκέψης και προσέγγισης που καταγράφονται στο ελληνικό χρηματιστήριο εσχάτως. Από τη μία υπάρχει η… λογιστική προσέγγιση της αγοράς, η συντηρητική σχολή δηλαδή που «απαιτεί» να υποστηρίζεται στο εξής οποιαδήποτε άνοδο μετοχής με τον ισολογισμό της εταιρείας, και από την άλλη υπάρχει η σχολή που κοιτάζει προς το μέλλον και τις προοπτικές που ανοίγονται.
Η πρώτη είναι αυτή που (έχοντας χάσει ίσως το ράλι) θεωρεί υπερβολές όσα γίνονται στο ταμπλό εσχάτως και αναζητεί αιτίες ή αφορμές για διόρθωση, προσπαθώντας να υποδαυλίσει το momentum κρίνοντας και ζυγίζοντας την αγορά με όρους… κερδοφορίας των εταιρειών.
Πρόκειται για την πιο συντηρητική σχολή, που εθίστηκε στην πτώση των τελευταίων ετών, θεωρώντας «φυσιολογικές» τις αποτιμήσεις ισοπέδωσης που επικράτησαν προ μηνών στο Χ.Α.
Η δεύτερη «σχολή» είναι αυτή που κρίνει την αγορά περισσότερο με όρους μέλλοντος και προοπτικών, παρά με στεγνούς τεχνοκρατικούς όρους. Παραδοσιακά και νομοτελειακά, η δεύτερη σχολή είναι αυτή που πάντα δικαιώνεται στα χρηματιστήρια, τα οποία δεν είναι οίκοι… λογιστικής αποτύπωσης, αλλά προεξοφλητικοί μηχανισμοί που επηρεάζονται σε υπέρτατο βαθμό από τον παράγοντα ψυχολογία.
Τα χρηματιστήρια δεν είναι ξεκομμένα από την κοινωνία και την πολιτική, ούτε από τις γεωστρατηγικές εξελίξεις. Η άνοδος του ελληνικού χρηματιστηρίου λοιπόν το τελευταίο 5μηνο – αρχής γενομένης από τον ανοδικό αλλά χωρίς τζίρο Αύγουστο – δεν έγινε ερήμην των εξελίξεων στην πολιτική, στα δημοσιονομικά και στο λεγόμενο country risk. Αντιθέτως, έγινε απολύτως συνδεδεμένα με όλους αυτούς τους παράγοντες που συνεχίζουν να επηρεάζουν θετικά τη χρηματιστηριακή αγορά.
Η ξεκάθαρη άποψή μας λοιπόν, είναι ότι το ελληνικό χρηματιστήριο – αν δεν έρθει το… τέλος του κόσμου – νομοτελειακά είναι καταδικασμένο να συνεχίσει ανοδικά και το 2013. Και μάλιστα σε πολύ πιο σοβαρά επίπεδα – από πλευράς τζίρων, επιλογών και επιμέρους μετοχών πρωταγωνιστών – από το 2ο μισό του 2012.
Το ιστορικό ναδίρ του καλοκαιριού
Για να κρίνουμε τις προοπτικές του μέλλοντος μιας αγοράς, θα πρέπει να κοιτάξουμε στο… παρελθόν της, στο άμεσο παρελθόν της και στο πως φτάσαμε στο ιστορικό ναδίρ της 5ης του περασμένου Ιουνίου όπου ο Γ.Δ. έπεσε στις 471 μονάδες!
Η αγορά έφτασε σ’ αυτά τα επίπεδα μέσα από ένα χρηματοπιστωτικό πόλεμο, που κόντεψε να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Τότε, προεξοφλήθηκαν τα πάντα, όχι μόνο η επιστροφή στο παραδοσιακό νόμισμα της χώρας, αλλά και η πλήρης καταστροφή των τραπεζών, καθώς και η χρεοκοπία κορυφαίων επιχειρήσεων – μονοπωλίων της χώρας όπως ΟΤΕ και ΔΕΗ. Γιατί, τι άλλο μπορεί να είναι μια αποτίμηση στο Χ.Α. της ΔΕΗ στα 270 εκατ. ευρώ συνολικά με τη μετοχή στο ιστορικό χαμηλό των 1,13 ευρώ ή του ΟΤΕ στο 1,09 ευρώ με αποτίμηση περί τα 500 εκατ. ευρώ;
Ποια είναι η… δίκαιη αποτίμηση της ΔΕΗ, αυτή του Ιουνίου, στο απόγειο ενός χρηματοπιστωτικού πολέμου ή τα… 37 ευρώ, δηλαδή τα ιστορικά υψηλά της μετοχής που βρέθηκε το Δεκέμβριο του 2007; Αν (και) οι δύο περιπτώσεις αποτέλεσαν ακραίες υπερβολές, ποια είναι η… μέση δίκαιη τιμή για τη μετοχή της κορυφαίας εταιρείας της ΝΑ Ευρώπης; Μήπως τα σημερινά 5,84 ευρώ της μετοχής που «κοστολογούν» την κεφαλαιοποίηση στα 1,354 δισ. ευρώ είναι η δίκαιη τιμή – ταβάνι για τη μετοχή; Και ενώ επίκεινται μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγιά της αλλά και το υπαρκτό σενάριο αποκρατικοποίησής της;
Η αγορά λοιπόν έφτασε στο ιστορικό ναδίρ των 471 μονάδων μέσα από μια σειρά παραγόντων που ισοπέδωσαν τα πάντα. Μέσα από ένα πληγωμένο πολιτικοκοινωνικά 2011, με κλιμάκωση του πολιτικού ρίσκου, με προφητείες άμεσης αποπομπής από το ευρωπαϊκό νόμισμα, με απειλές… δημοψηφίσματος, με οικουμενική κυβέρνηση για το PSI και τεράστια ανασφάλεια σ’ όλα τα επίπεδα. Η πτώση κλιμακώθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2011 με τις δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που ισοπέδωσαν εντελώς τις αποτιμήσεις, αρκεί να κοιτάξει κανείς τις τιμές πριν την 6η Μαΐου και μετά…
Το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου σηματοδότησε το τέλος της μεταπολίτευσης όντας ένα πρωτοφανές σοκ για όλο το πολιτικοοικονομικό σύστημα, οδηγώντας σε ραγδαία πτώση στο ελληνικό χρηματιστήριο. Αυτή η πτώση, δε θα πρέπει να υποτιμηθεί, ούτε να υποτιμηθούν οι παράγοντες που την οδήγησαν. Γιατί, έτσι θα έχουμε πιο αντικειμενική «ματιά» στην κατανόηση του… μετά, στην καλυτέρευση των συνθηκών, στη μείωση του συστημικού ρίσκου.
Η πτώση που ακολούθησε το εκλογικό αποτέλεσμα – σοκ (για τα παραδοσιακά κόμματα) της 6ης Μαΐου, δεν ήταν μια πτώση συμβατή με τα χρηματιστήρια. Ήταν μια πτώση που προεξόφλησε όχι απλά χρεοκοπία, αλλά την πλήρη καταστροφή των πάντων! Όπως χαρακτηριστικά το είπε κορυφαίος επιχειρηματίας προ μερικών μηνών, «είτε με δραχμή, είτε με ευρώ, μόνο πάνω μπορεί να πάει η χρηματιστηριακή αγορά». Ο ίδιος ο κορυφαίος επιχειρηματίας – που διαχειρίζεται όμιλο με πωλήσεις άνω του 1 δισ. ευρώ ετησίως – τόνιζε ότι «υπάρχουν επιχειρήσεις που είναι πραγματικές, που είναι εδώ και κερδοφόρες, με τεράστιους τζίρους, χιλιάδες εργαζόμενους, με διεθνοποιημένο προφίλ και εξωστρέφεια». Ποια είναι η δίκαιη αποτύπωση στο χρηματιστηριακό ταμπλό αυτών των μετοχών; Τα επίπεδα που είχαν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο; Μήπως τα σημερινά που πλησιάζουν στα υψηλά 12 ή 18 μηνών (σε ορισμένες) αλλά είναι συντριπτικά χαμηλότερα από τις αποτιμήσεις που είχαν την περίοδο… ειρήνης, πριν το ξέσπασμα του «πολέμου» της κρίσης και των μνημονίων για τη χώρα;
Στο 10% του ΑΕΠ η αποτίμηση του Χ.Α.!
Θυμίζουμε ότι το Χ.Α. έπεσε στις αρχές Ιουνίου σε (συνολική) αποτίμηση κάτω από τα 20 δισ. ευρώ με τη σχέση με το ΑΕΠ στο 10%! Ακόμη και αυτό το… κατεστραμμένο ελληνικό ΑΕΠ! Ακραία στρέβλωση, που καμιά χρηματιστηριακή σχολή δεν δικαιολογούσε ούτε προέβλεπε… Εκεί, στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου το Χ.Α. έπεσε στην κεφαλαιοποίηση των 19 δισ. ευρώ περίπου! Εκ των οποίων τα 4,1 δισ. ευρώ αφορούσαν την Coca Cola 3E και τα 3,7 δισ. ευρώ τις τράπεζες! Δηλαδή περί τα 12 δισ. ευρώ έφτασαν (κατάντησαν) αθροιστικά να αποτιμώνται εταιρείες και όμιλοι όπως ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ελλ. Πετρέλαια, Τιτάνας, Βιοχάλκο, Μυτιληναίος, Μέτκα, Motor Oil, Folli Follie Group, Jumbo καθώς επίσης τα εισηγμένα λιμάνια της χώρας, οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ο Αστέρας Βουλιαγμένης, οι Κατασκευές κ.ο.κ.!!!
Παράγοντες που εξομαλύνουν το κλίμα ακραίας πίεσης
Μείωση συστημικού ρίσκου
Κύριος παράγοντας που ωθεί στην καλυτέρευση της ψυχολογίας της αγοράς είναι η καταφανής μείωση του συστημικού ρίσκου. Η πρότερη πτώση δεν προήλθε λόγω της κακής… ποιότητας των μετοχών, αλλά λόγω του ακραίου δημοσιονομικού κινδύνου. Αυτός είναι και ο λόγος που – σε αντιστροφή – οδηγεί στην τωρινή άνοδο. Υπάρχει τεράστια αποφόρτιση των spreads, έστω και αν η χώρα de facto δε βγαίνει σε δανεισμό για πολλά χρόνια ακόμη. Όμως, η βελτίωση του προφίλ ρίσκου, βελτιώνει τις προοπτικές δανεισμού των ελληνικών επιχειρήσεων από το εξωτερικό, οι οποίες είχαν μπει σε καραντίνα λόγω ακριβώς αυτού του ρίσκου. Επίσης, η μείωση του συστημικού ρίσκου, φέρνει ξανά με σταθερή ταχύτητα τις καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες...
Πολιτική σταθερότητα
Σε σχέση με τις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2011 αλλά και το πρώτο εξάμηνο του 2012, η τωρινή πολιτική κατάσταση είναι διαφορετική. Χωρίς επ’ ουδενί να θέλουμε να πάρουμε πολιτική θέση η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που – έστω και λαθεμένο να είναι – έχει πλάνο, υπάρχει μια σειρά και μια συνέχεια. Από τους… ακτιβιστικού τύπου πειραματισμούς του Γιώργου Παπανδρέου τα προηγούμενα χρόνια, έχουμε έναν πρωθυπουργό που – κατά κοινή ομολογία – ξέρει την αγορά, γνωρίζει από οικονομία, ψυχολογία αγοράς και επιχειρήσεων. Το timing της συγκυρίας επίσης και της «ωριμότητας και κατανόησης του λαού είναι υπέρ του….
Προοπτικές αποκρατικοποιήσεων
Οι προοπτικές αποκρατικοποιήσεων είναι ορατές και η αγορά δείχνει για πρώτη φορά να τις πιστεύει.
Επιστροφή στην ειδησεογραφία - Απεγκλωβισμός έργων
Η μείωση του συστημικού ρίσκου, φέρνει στο προσκήνιο ξανά την… κανονική ειδησεογραφία. Αυτό που είχε περάσει σε 2η και 3η μοίρα λόγω του δημοσιονομικού κινδύνου, τώρα βγαίνει ξανά – αργά αλλά σταθερά –στο προσκήνιο. Υπάρχουν πολλές και καλές ελληνικές εταιρείες – μετοχές που διεθνοποιημένο προφίλ και υπολογίσιμοι «παίκτες» σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια εξ αυτών π.χ. είναι η Μέτκα που είναι μέσα στους 10 μεγαλύτερους παγκοσμίως ομίλους κατασκευών ενεργειακών έργων! Υπάρχουν ακόμη δεκάδες ελληνικές επιχειρήσεις με διεθνοποιημένο προφίλ, που φέρνουν από το εξωτερικό από 50% έως και… 90% του τζίρου και των κερδών τους. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν επιχειρήσεις όπως Folli Follie Group, Frigoglass, Μέτκα, Intralot, S&B Ορυκτά, Ελβάλ, Σιδενόρ, Καράτζης, Πλαστικά Θράκης, Κρι – Κρι, Eurodrip, Ελλ. Καλώδια, Χαλκόρ, Πλαστικά Κρήτης, Κορρές κ.α.
Μέταλλα, Κατασκευές, ενέργεια, καλώδια στο προσκήνιο
Ο απεγκλωβισμός μεγάλων έργων αλλά και η εξομάλυνση των ακραία πιεστικών – δημοσιονομικών – συνθηκών – φέρνει στο προσκήνιο μετοχές εταιρειών της πραγματικής οικονομίας, «δικαιώνοντας» τους αγοραστές τέτοιων μετοχών εσχάτως. Μέταλλα, Κατασκευές, καλώδια αλλά και ο ευρύτερος χώρος της ενέργειας θα βρεθεί στο προσκήνιο λόγω των μεγάλων έργων υποδομών που φαίνεται να μπαίνουν μπροστά.
Στις επάλξεις (και δικαίως) οι μετοχές της πραγματικής οικονομίας
Η διετής υπερπίεση και η επικράτηση - επί μακρόν - του συστημικού, δημοσιονομικού ρίσκου, οδήγησε σε μνημειώδες «λιώσιμο» τις αποτιμήσεις και σε ιστορικό ναδίρ την κεφαλαιοποίηση κορυφαίων επιχειρήσεων, μονοπωλίων στο χώρο τους. Μετοχές εταιρειών με αξιόπιστο και συνεπές management, διεθνοποιημένο προφίλ και περαιτέρω προοπτικές ανάπτυξης βγαίνουν στο προσκήνιο. Από τα «βαριά» έχουν ξεχωρίσει λιγότερο ή περισσότερο μετοχές όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, Μυτιληναίος, Βιοχάλκο, Folli Follie, ΕΛΠΕ, Motor Oil, Jumbo και Intralot, ενώ και στο μικρομεσαίο χώρο προοπτικές εμφανίζουν τίτλοι όπως Σιδενόρ, Χαλκόρ, Υγεία, Lamda Development, Ελβάλ, Intracom, Fourlis, Ελληνικά Καλώδια, Σωλ. Κορίνθου, Σαράντης, ΓΕΚ Τέρνα, Πλαστικά Θράκης και Ιατρικό.
Λεωνίδας Ζησίμου
www.bankingnews.gr
Πρόκειται για την πιο συντηρητική σχολή, που εθίστηκε στην πτώση των τελευταίων ετών, θεωρώντας «φυσιολογικές» τις αποτιμήσεις ισοπέδωσης που επικράτησαν προ μηνών στο Χ.Α.
Η δεύτερη «σχολή» είναι αυτή που κρίνει την αγορά περισσότερο με όρους μέλλοντος και προοπτικών, παρά με στεγνούς τεχνοκρατικούς όρους. Παραδοσιακά και νομοτελειακά, η δεύτερη σχολή είναι αυτή που πάντα δικαιώνεται στα χρηματιστήρια, τα οποία δεν είναι οίκοι… λογιστικής αποτύπωσης, αλλά προεξοφλητικοί μηχανισμοί που επηρεάζονται σε υπέρτατο βαθμό από τον παράγοντα ψυχολογία.
Τα χρηματιστήρια δεν είναι ξεκομμένα από την κοινωνία και την πολιτική, ούτε από τις γεωστρατηγικές εξελίξεις. Η άνοδος του ελληνικού χρηματιστηρίου λοιπόν το τελευταίο 5μηνο – αρχής γενομένης από τον ανοδικό αλλά χωρίς τζίρο Αύγουστο – δεν έγινε ερήμην των εξελίξεων στην πολιτική, στα δημοσιονομικά και στο λεγόμενο country risk. Αντιθέτως, έγινε απολύτως συνδεδεμένα με όλους αυτούς τους παράγοντες που συνεχίζουν να επηρεάζουν θετικά τη χρηματιστηριακή αγορά.
Η ξεκάθαρη άποψή μας λοιπόν, είναι ότι το ελληνικό χρηματιστήριο – αν δεν έρθει το… τέλος του κόσμου – νομοτελειακά είναι καταδικασμένο να συνεχίσει ανοδικά και το 2013. Και μάλιστα σε πολύ πιο σοβαρά επίπεδα – από πλευράς τζίρων, επιλογών και επιμέρους μετοχών πρωταγωνιστών – από το 2ο μισό του 2012.
Το ιστορικό ναδίρ του καλοκαιριού
Για να κρίνουμε τις προοπτικές του μέλλοντος μιας αγοράς, θα πρέπει να κοιτάξουμε στο… παρελθόν της, στο άμεσο παρελθόν της και στο πως φτάσαμε στο ιστορικό ναδίρ της 5ης του περασμένου Ιουνίου όπου ο Γ.Δ. έπεσε στις 471 μονάδες!
Η αγορά έφτασε σ’ αυτά τα επίπεδα μέσα από ένα χρηματοπιστωτικό πόλεμο, που κόντεψε να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Τότε, προεξοφλήθηκαν τα πάντα, όχι μόνο η επιστροφή στο παραδοσιακό νόμισμα της χώρας, αλλά και η πλήρης καταστροφή των τραπεζών, καθώς και η χρεοκοπία κορυφαίων επιχειρήσεων – μονοπωλίων της χώρας όπως ΟΤΕ και ΔΕΗ. Γιατί, τι άλλο μπορεί να είναι μια αποτίμηση στο Χ.Α. της ΔΕΗ στα 270 εκατ. ευρώ συνολικά με τη μετοχή στο ιστορικό χαμηλό των 1,13 ευρώ ή του ΟΤΕ στο 1,09 ευρώ με αποτίμηση περί τα 500 εκατ. ευρώ;
Ποια είναι η… δίκαιη αποτίμηση της ΔΕΗ, αυτή του Ιουνίου, στο απόγειο ενός χρηματοπιστωτικού πολέμου ή τα… 37 ευρώ, δηλαδή τα ιστορικά υψηλά της μετοχής που βρέθηκε το Δεκέμβριο του 2007; Αν (και) οι δύο περιπτώσεις αποτέλεσαν ακραίες υπερβολές, ποια είναι η… μέση δίκαιη τιμή για τη μετοχή της κορυφαίας εταιρείας της ΝΑ Ευρώπης; Μήπως τα σημερινά 5,84 ευρώ της μετοχής που «κοστολογούν» την κεφαλαιοποίηση στα 1,354 δισ. ευρώ είναι η δίκαιη τιμή – ταβάνι για τη μετοχή; Και ενώ επίκεινται μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγιά της αλλά και το υπαρκτό σενάριο αποκρατικοποίησής της;
Η αγορά λοιπόν έφτασε στο ιστορικό ναδίρ των 471 μονάδων μέσα από μια σειρά παραγόντων που ισοπέδωσαν τα πάντα. Μέσα από ένα πληγωμένο πολιτικοκοινωνικά 2011, με κλιμάκωση του πολιτικού ρίσκου, με προφητείες άμεσης αποπομπής από το ευρωπαϊκό νόμισμα, με απειλές… δημοψηφίσματος, με οικουμενική κυβέρνηση για το PSI και τεράστια ανασφάλεια σ’ όλα τα επίπεδα. Η πτώση κλιμακώθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2011 με τις δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που ισοπέδωσαν εντελώς τις αποτιμήσεις, αρκεί να κοιτάξει κανείς τις τιμές πριν την 6η Μαΐου και μετά…
Το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου σηματοδότησε το τέλος της μεταπολίτευσης όντας ένα πρωτοφανές σοκ για όλο το πολιτικοοικονομικό σύστημα, οδηγώντας σε ραγδαία πτώση στο ελληνικό χρηματιστήριο. Αυτή η πτώση, δε θα πρέπει να υποτιμηθεί, ούτε να υποτιμηθούν οι παράγοντες που την οδήγησαν. Γιατί, έτσι θα έχουμε πιο αντικειμενική «ματιά» στην κατανόηση του… μετά, στην καλυτέρευση των συνθηκών, στη μείωση του συστημικού ρίσκου.
Η πτώση που ακολούθησε το εκλογικό αποτέλεσμα – σοκ (για τα παραδοσιακά κόμματα) της 6ης Μαΐου, δεν ήταν μια πτώση συμβατή με τα χρηματιστήρια. Ήταν μια πτώση που προεξόφλησε όχι απλά χρεοκοπία, αλλά την πλήρη καταστροφή των πάντων! Όπως χαρακτηριστικά το είπε κορυφαίος επιχειρηματίας προ μερικών μηνών, «είτε με δραχμή, είτε με ευρώ, μόνο πάνω μπορεί να πάει η χρηματιστηριακή αγορά». Ο ίδιος ο κορυφαίος επιχειρηματίας – που διαχειρίζεται όμιλο με πωλήσεις άνω του 1 δισ. ευρώ ετησίως – τόνιζε ότι «υπάρχουν επιχειρήσεις που είναι πραγματικές, που είναι εδώ και κερδοφόρες, με τεράστιους τζίρους, χιλιάδες εργαζόμενους, με διεθνοποιημένο προφίλ και εξωστρέφεια». Ποια είναι η δίκαιη αποτύπωση στο χρηματιστηριακό ταμπλό αυτών των μετοχών; Τα επίπεδα που είχαν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο; Μήπως τα σημερινά που πλησιάζουν στα υψηλά 12 ή 18 μηνών (σε ορισμένες) αλλά είναι συντριπτικά χαμηλότερα από τις αποτιμήσεις που είχαν την περίοδο… ειρήνης, πριν το ξέσπασμα του «πολέμου» της κρίσης και των μνημονίων για τη χώρα;
Στο 10% του ΑΕΠ η αποτίμηση του Χ.Α.!
Θυμίζουμε ότι το Χ.Α. έπεσε στις αρχές Ιουνίου σε (συνολική) αποτίμηση κάτω από τα 20 δισ. ευρώ με τη σχέση με το ΑΕΠ στο 10%! Ακόμη και αυτό το… κατεστραμμένο ελληνικό ΑΕΠ! Ακραία στρέβλωση, που καμιά χρηματιστηριακή σχολή δεν δικαιολογούσε ούτε προέβλεπε… Εκεί, στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου το Χ.Α. έπεσε στην κεφαλαιοποίηση των 19 δισ. ευρώ περίπου! Εκ των οποίων τα 4,1 δισ. ευρώ αφορούσαν την Coca Cola 3E και τα 3,7 δισ. ευρώ τις τράπεζες! Δηλαδή περί τα 12 δισ. ευρώ έφτασαν (κατάντησαν) αθροιστικά να αποτιμώνται εταιρείες και όμιλοι όπως ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ελλ. Πετρέλαια, Τιτάνας, Βιοχάλκο, Μυτιληναίος, Μέτκα, Motor Oil, Folli Follie Group, Jumbo καθώς επίσης τα εισηγμένα λιμάνια της χώρας, οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ο Αστέρας Βουλιαγμένης, οι Κατασκευές κ.ο.κ.!!!
Παράγοντες που εξομαλύνουν το κλίμα ακραίας πίεσης
Μείωση συστημικού ρίσκου
Κύριος παράγοντας που ωθεί στην καλυτέρευση της ψυχολογίας της αγοράς είναι η καταφανής μείωση του συστημικού ρίσκου. Η πρότερη πτώση δεν προήλθε λόγω της κακής… ποιότητας των μετοχών, αλλά λόγω του ακραίου δημοσιονομικού κινδύνου. Αυτός είναι και ο λόγος που – σε αντιστροφή – οδηγεί στην τωρινή άνοδο. Υπάρχει τεράστια αποφόρτιση των spreads, έστω και αν η χώρα de facto δε βγαίνει σε δανεισμό για πολλά χρόνια ακόμη. Όμως, η βελτίωση του προφίλ ρίσκου, βελτιώνει τις προοπτικές δανεισμού των ελληνικών επιχειρήσεων από το εξωτερικό, οι οποίες είχαν μπει σε καραντίνα λόγω ακριβώς αυτού του ρίσκου. Επίσης, η μείωση του συστημικού ρίσκου, φέρνει ξανά με σταθερή ταχύτητα τις καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες...
Πολιτική σταθερότητα
Σε σχέση με τις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2011 αλλά και το πρώτο εξάμηνο του 2012, η τωρινή πολιτική κατάσταση είναι διαφορετική. Χωρίς επ’ ουδενί να θέλουμε να πάρουμε πολιτική θέση η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που – έστω και λαθεμένο να είναι – έχει πλάνο, υπάρχει μια σειρά και μια συνέχεια. Από τους… ακτιβιστικού τύπου πειραματισμούς του Γιώργου Παπανδρέου τα προηγούμενα χρόνια, έχουμε έναν πρωθυπουργό που – κατά κοινή ομολογία – ξέρει την αγορά, γνωρίζει από οικονομία, ψυχολογία αγοράς και επιχειρήσεων. Το timing της συγκυρίας επίσης και της «ωριμότητας και κατανόησης του λαού είναι υπέρ του….
Προοπτικές αποκρατικοποιήσεων
Οι προοπτικές αποκρατικοποιήσεων είναι ορατές και η αγορά δείχνει για πρώτη φορά να τις πιστεύει.
Επιστροφή στην ειδησεογραφία - Απεγκλωβισμός έργων
Η μείωση του συστημικού ρίσκου, φέρνει στο προσκήνιο ξανά την… κανονική ειδησεογραφία. Αυτό που είχε περάσει σε 2η και 3η μοίρα λόγω του δημοσιονομικού κινδύνου, τώρα βγαίνει ξανά – αργά αλλά σταθερά –στο προσκήνιο. Υπάρχουν πολλές και καλές ελληνικές εταιρείες – μετοχές που διεθνοποιημένο προφίλ και υπολογίσιμοι «παίκτες» σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια εξ αυτών π.χ. είναι η Μέτκα που είναι μέσα στους 10 μεγαλύτερους παγκοσμίως ομίλους κατασκευών ενεργειακών έργων! Υπάρχουν ακόμη δεκάδες ελληνικές επιχειρήσεις με διεθνοποιημένο προφίλ, που φέρνουν από το εξωτερικό από 50% έως και… 90% του τζίρου και των κερδών τους. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν επιχειρήσεις όπως Folli Follie Group, Frigoglass, Μέτκα, Intralot, S&B Ορυκτά, Ελβάλ, Σιδενόρ, Καράτζης, Πλαστικά Θράκης, Κρι – Κρι, Eurodrip, Ελλ. Καλώδια, Χαλκόρ, Πλαστικά Κρήτης, Κορρές κ.α.
Μέταλλα, Κατασκευές, ενέργεια, καλώδια στο προσκήνιο
Ο απεγκλωβισμός μεγάλων έργων αλλά και η εξομάλυνση των ακραία πιεστικών – δημοσιονομικών – συνθηκών – φέρνει στο προσκήνιο μετοχές εταιρειών της πραγματικής οικονομίας, «δικαιώνοντας» τους αγοραστές τέτοιων μετοχών εσχάτως. Μέταλλα, Κατασκευές, καλώδια αλλά και ο ευρύτερος χώρος της ενέργειας θα βρεθεί στο προσκήνιο λόγω των μεγάλων έργων υποδομών που φαίνεται να μπαίνουν μπροστά.
Στις επάλξεις (και δικαίως) οι μετοχές της πραγματικής οικονομίας
Η διετής υπερπίεση και η επικράτηση - επί μακρόν - του συστημικού, δημοσιονομικού ρίσκου, οδήγησε σε μνημειώδες «λιώσιμο» τις αποτιμήσεις και σε ιστορικό ναδίρ την κεφαλαιοποίηση κορυφαίων επιχειρήσεων, μονοπωλίων στο χώρο τους. Μετοχές εταιρειών με αξιόπιστο και συνεπές management, διεθνοποιημένο προφίλ και περαιτέρω προοπτικές ανάπτυξης βγαίνουν στο προσκήνιο. Από τα «βαριά» έχουν ξεχωρίσει λιγότερο ή περισσότερο μετοχές όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, Μυτιληναίος, Βιοχάλκο, Folli Follie, ΕΛΠΕ, Motor Oil, Jumbo και Intralot, ενώ και στο μικρομεσαίο χώρο προοπτικές εμφανίζουν τίτλοι όπως Σιδενόρ, Χαλκόρ, Υγεία, Lamda Development, Ελβάλ, Intracom, Fourlis, Ελληνικά Καλώδια, Σωλ. Κορίνθου, Σαράντης, ΓΕΚ Τέρνα, Πλαστικά Θράκης και Ιατρικό.
Λεωνίδας Ζησίμου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών