Η υποκινούμενη από τους αμερικανούς Αραβική Άνοιξη έφερε καταστροφές και βαρυχειμωνιά σε όλο το μουσουλμανικό τόξο.
Ενίοτε η δικτατορία είναι προτιμότερη από την δημοκρατία.
Πριν βιαστείτε οι δημοκράτες να αντιδράσετε και να διαμαρτυρηθείτε ας δούμε λίγο την ιστορία των αμερικανικών επεμβάσεων στο μουσουλμανικό τόξο και ας δούμε τα αποτελέσματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αν ήταν και σε ποιο βαθμό επωφελής για τους μουσουλμάνους.
Η βασική στρατηγική των αμερικανών ήταν να στηρίξουν ή να αποδεχθούν ειδικού τύπου δικτατορίες όπως της Σαουδικής Αραβίας που περιβάλλεται υπό τον μανδύα του Βασιλείου, το εμιράτο του Κατάρ κ.α. αλλά να εξοντώσουν εκείνες τις ηγεσίες που ήταν ενάντιες στους αμερικανούς και τους ισραηλινούς.
Η αμερικανική εξωτερική πολιτική στηρίχθηκε όχι στην λογική της δημιουργίας ελεύθερων μουσουλμανικών κρατών με την δυτική αντίληψη εμποτισμένη με μουσουλμανικά στοιχεία όπου με δημοκρατικές διαδικασίες οι πολίτες θα εκλέγουν τις κυβερνήσεις τους.
Οι αμερικανοί είχαν στόχο να ελέγξουν τα πετρέλαια του Ιράκ και της Λιβύης και να εξοντώσουν όλες τις ηγεσίες που είτε ήταν πολεμοχαρείς, είτε επικίνδυνες για την διεθνή ασφάλεια.
Με προσχηματικά επιχειρήματα και απίστευτη προπαγάνδα η στρατηγική ελέγχου όλου του μουσουλμανικού τόξου έφερε αποτελέσματα…καταστροφικά.
Μέσω μυστικών υπηρεσιών στηρίχθηκαν κινήματα και ενώσεις που εναντιώνονταν στα κοσμικά καθεστώτα και αυτό το σχέδιο βαφτίστηκε Αραβική Άνοιξη.
Ας δούμε τα δεδομένα.
Το κόμμα Μπάαθ στο Ιράκ κυβέρνησε με σκληρό δικτατορικό τρόπο και ο ηγέτης του κόμματος αυτού ο Σαντάμ Χουσείν είχε καταφέρει με βία και φόβο είναι αλήθεια να ελέγξει το Ιράκ και να κρατήσει ενωμένη την χώρα παρά τις τεράστιες εθνικές, μειονοτικές αλλά και θρησκευτικές διαφορές στο εσωτερικό της χώρας.
Ο Χουσείν εκτελέστηκε δια απαγχονισμού και θα περίμενε κανείς ότι μετά την πτώση του Μπάαθ του κόμματος που κυβέρνησε στο Ιράκ, και της δικτατορίας του Ιράκ, η χώρα αυτή σταδιακά θα έβρισκε τον δρόμο προς την δημοκρατία μουσουλμανικού τύπου.
Ο στόχος του πετρελαίου επιτεύχθηκε στο Ιράκ για τους αμερικανούς και μετά από αυτό το χάος.
Τι γέννησε όμως η αμερικανική παρέμβαση στο Ιράκ….γέννησε την αντίδραση την ISIS την εγκληματική οργάνωση Μουσουλμανικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας.
Δεκάδες νεκροί με απάνθρωπο τρόπο, αίμα βόμβες, εκατόμβες νεκρών και αβάσταχτου πόνου.
Το Ιράκ διαμελίζεται ως κράτος, το βόρειο Ιράκ είναι το νότιο Κουρδιστάν, οι εγκληματίες μουσουλμάνοι σπέρνουν τον θάνατο και το Ιράκ έχει βυθιστεί στην κόλαση.
Άρα η στρατηγική των αμερικανών στο Ιράκ απέτυχε παταγωδώς.
Θυμίζουμε ότι επί Σαντάμ Χουσείν το Ιράκ ήταν τουριστικός προορισμός, σήμερα το Ιράκ είναι χώρα θανάτου.
Για όσους έχουν επιλεκτική μνήμη ο Χουσείν υπήρξε επί πολλά χρόνια συνεργάτης των Αμερικανών αλλά τα τελευταία χρόνια είχε στραφεί στην Ρωσία ή και στην Ρωσία.
Το ίδιο σκηνικό συνέβη και στην Λιβύη.
Η Λιβύη του Μουαμάρ Καντάφι ήταν μια χώρα όπου η δικτατορία κυριαρχούσε, μέρος της κοινωνίας υπέφερε αλλά υπήρχε στο εσωτερικό της χώρας τάξη.
Στην Λιβύη ξεκίνησαν μεγάλες διαδηλώσεις κατά του Καντάφι και οι εξελίξεις οδήγησαν στην επέμβαση των αμερικανών και στην συνακόλουθη κατάρρευση του καθεστώτος του Καντάφι με το οποίο σημειωτέον είχαν συνεργαστεί πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όπως και η Ελληνική του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Καντάφι συνελήφθηκε από εξεγερμένους Λίβυους που τον σκότωσαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Θα περίμενε κανείς ότι μετά την κατάρρευση της δικτατορίας του Καντάφι η Λιβύη θα μετεξελισσόταν σε ένα δημοκρατικό μουσουλμανικό κράτος.
Στην Λιβύη επικρατεί πάλι χάος, η χώρα βρίσκεται σε ένα βαθύ τούνελ και δεν βλέπει φως στο μέλλον της.
Η αμερικανική προπαγάνδα με στήριγμα το Ισραήλ έβαλε στο στόχαστρο και την Συρία όπου η δικτατορία της οικογένειας Αλ Άσαντ ήταν σκληρή.
Ο Bashar Al Assad Μπασάρ αλ Άσαντ είναι γιός του Χαφέζ αλ Άσαντ που κυβέρνησε επί πολλά χρόνια την Συρία.
Ανήκουν στην θρησκευτική ομάδα του Αλαουιτών που αποτελεί θρησκευτική μειονότητα στην Συρία καθώς η πλειοψηφία των Σύριων είναι Σουνίτες.
Το 2000 όταν πέθανε ξαφνικά από καρδιακό επεισόδιο ο Χαφέζ Αλ Άσαντ ανέλαβε την εξουσία ο Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Η Συρία έχει δικτατορικό καθεστώς, άρα η μεταβίβαση της εξουσίας δεν πραγματοποιήθηκε μέσω εκλογών.
Το 2000 ο Μπασάρ αλ Άσαντ αναλαμβάνει την εξουσία και προσπαθεί να εκσυγχρονίσει την χώρα, έφερε το internet, εκσυγχρόνισε τις υποδομές μεταξύ άλλων και του ηλεκτρικού ρεύματος (σε μεγάλο έργο συμμετείχε και η Μέτκα του Μυτιληναίου) και το 2009 δημιουργήθηκε το χρηματιστήριο της Δαμασκού που είναι η πρωτεύουσα της Συρίας.
Τον Μάρτιο του 2011 ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος Άσαντ από πολίτες που ζητούσαν αποκατάσταση των δικαιωμάτων και ταυτόχρονα να τελειώσει το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ίσχυε στην χώρα από το 1963.
Οι διαδηλώσεις εντάθηκαν και είναι γεγονός ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Συρίας σκότωσαν αντιφρονούντες πολίτες.
Η δράση φέρνει αντίδραση και ξέσπασαν πολύνεκρες διαδηλώσεις.
Οργισμένοι μουσουλμάνοι πήραν τα όπλα και η αιματοχυσία ξεκίνησε με αποκορύφωμα την χρήση χημικών Σαρίν που αποτελεί οργανική ένωση του φωσφόρου και χρησιμοποιείται ως νευροτοξικό χημικό.
Αποδείχθηκε ότι το έγκλημα πολέμου δηλαδή η χρήση Σαρίν δεν πραγματοποιήθηκε από το καθεστώς Άσαντ αλλά από τους ακραίους μουσουλμάνους που έχουν ενωθεί με τους Ιρακινούς ISIS.
Τον Άσαντ ενώ οι αμερικανοί αρχικά ήθελαν να τον βγάλουν από την μέση στην πορεία φαίνεται ότι ήταν χρήσιμος καθώς αντιστέκεται στην επέκταση των ISIS αυτής της εγκληματικής μουσουλμανικής οργάνωσης.
Προέκυψε άλλος εχθρός και ο Άσαντ διασώθηκε αλλά η Συρία βρίσκεται βουτηγμένη στο αίμα, η άμμος βάφτηκε με αίμα.
Η αραβική άνοιξη, το σχέδιο των αμερικανών να εξοντώσουν όλες τις δικτατορικές ηγεσίες μουσουλμανικών κρατών χτύπησε και την Αίγυπτο και ο Χόσνι Μουμπάρακ στοχοποιήθηκε και άμεσα καθαιρέθηκε.
Υπήρξε πολιτική αλλαγή στην Αίγυπτο αλλά και χάος, πολύ αίμα χύθηκε και στην χώρα αυτή.
Η Αραβική Άνοιξη χτύπησε και στην Αλγερία και στην Τυνησία όπου ο πρόεδρος της χώρας διέφυγε στην Σαουδική Αραβία.
Το Αφγανιστάν αποτελεί ειδική περίπτωση καθώς η χώρα επί δεκαετίες βρίσκεται σε πόλεμο πότε με τους Ρώσους και πότε με τους αμερικανούς.
Στο Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν ελέγχουν μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
Οι Ταλιμπάν παστού που σημαίνει οι σπουδαστές του κινήματος της ισλαμικής γνώσης έχουν εγκαθιδρύσει ένα θεοκρατικό καθεστώς με την σαρία να κυριαρχεί και τις γυναίκες να μην έχουν κανένα δικαίωμα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι άλλο Ταλιμπάν άλλο Μουτζαχεντίν ήταν αντίπαλες ομάδες.
Να αναλογιστεί κανείς ότι απαγορεύεται η μουσική και το video στο Αφγανιστάν.
Στο Αφγανιστάν σήμερα διεξάγεται ανταρτοπόλεμος και οι Ταλιμπάν ανακαταλαμβάνουν εδάφη, χάος επικρατεί και στο Αφγανιστάν.
Το συμπέρασμα
Η παρουσία των αμερικανών στις χώρες του μουσουλμανικού τόξου δεν έφερε ειρήνη αλλά χάος.
Τα κοσμικά καθεστώτα στα μουσουλμανικά κράτη ήταν δικτατορίες που αηδιάζουν τους δημοκράτες πολίτες και ορθά.
Όμως μεταξύ της δικτατορίας και του χάους είναι σίγουρο ότι οι πολίτες των χωρών αυτών θα προτιμούσαν τις δικτατορίες.
Το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο μεν αλλά η ουσία δεν αλλάζει.
Η υποκινούμενη από τους αμερικανούς Αραβική Άνοιξη έφερε καταστροφές και βαρυχειμωνιά σε όλο το μουσουλμανικό τόξο.
Γιώργος Τ. Γεωργίου
Ιστορικός – Αναλυτής
www.bankingnews.gr
Πριν βιαστείτε οι δημοκράτες να αντιδράσετε και να διαμαρτυρηθείτε ας δούμε λίγο την ιστορία των αμερικανικών επεμβάσεων στο μουσουλμανικό τόξο και ας δούμε τα αποτελέσματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αν ήταν και σε ποιο βαθμό επωφελής για τους μουσουλμάνους.
Η βασική στρατηγική των αμερικανών ήταν να στηρίξουν ή να αποδεχθούν ειδικού τύπου δικτατορίες όπως της Σαουδικής Αραβίας που περιβάλλεται υπό τον μανδύα του Βασιλείου, το εμιράτο του Κατάρ κ.α. αλλά να εξοντώσουν εκείνες τις ηγεσίες που ήταν ενάντιες στους αμερικανούς και τους ισραηλινούς.
Η αμερικανική εξωτερική πολιτική στηρίχθηκε όχι στην λογική της δημιουργίας ελεύθερων μουσουλμανικών κρατών με την δυτική αντίληψη εμποτισμένη με μουσουλμανικά στοιχεία όπου με δημοκρατικές διαδικασίες οι πολίτες θα εκλέγουν τις κυβερνήσεις τους.
Οι αμερικανοί είχαν στόχο να ελέγξουν τα πετρέλαια του Ιράκ και της Λιβύης και να εξοντώσουν όλες τις ηγεσίες που είτε ήταν πολεμοχαρείς, είτε επικίνδυνες για την διεθνή ασφάλεια.
Με προσχηματικά επιχειρήματα και απίστευτη προπαγάνδα η στρατηγική ελέγχου όλου του μουσουλμανικού τόξου έφερε αποτελέσματα…καταστροφικά.
Μέσω μυστικών υπηρεσιών στηρίχθηκαν κινήματα και ενώσεις που εναντιώνονταν στα κοσμικά καθεστώτα και αυτό το σχέδιο βαφτίστηκε Αραβική Άνοιξη.
Ας δούμε τα δεδομένα.
Το κόμμα Μπάαθ στο Ιράκ κυβέρνησε με σκληρό δικτατορικό τρόπο και ο ηγέτης του κόμματος αυτού ο Σαντάμ Χουσείν είχε καταφέρει με βία και φόβο είναι αλήθεια να ελέγξει το Ιράκ και να κρατήσει ενωμένη την χώρα παρά τις τεράστιες εθνικές, μειονοτικές αλλά και θρησκευτικές διαφορές στο εσωτερικό της χώρας.
Ο Χουσείν εκτελέστηκε δια απαγχονισμού και θα περίμενε κανείς ότι μετά την πτώση του Μπάαθ του κόμματος που κυβέρνησε στο Ιράκ, και της δικτατορίας του Ιράκ, η χώρα αυτή σταδιακά θα έβρισκε τον δρόμο προς την δημοκρατία μουσουλμανικού τύπου.
Ο στόχος του πετρελαίου επιτεύχθηκε στο Ιράκ για τους αμερικανούς και μετά από αυτό το χάος.
Τι γέννησε όμως η αμερικανική παρέμβαση στο Ιράκ….γέννησε την αντίδραση την ISIS την εγκληματική οργάνωση Μουσουλμανικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας.
Δεκάδες νεκροί με απάνθρωπο τρόπο, αίμα βόμβες, εκατόμβες νεκρών και αβάσταχτου πόνου.
Το Ιράκ διαμελίζεται ως κράτος, το βόρειο Ιράκ είναι το νότιο Κουρδιστάν, οι εγκληματίες μουσουλμάνοι σπέρνουν τον θάνατο και το Ιράκ έχει βυθιστεί στην κόλαση.
Άρα η στρατηγική των αμερικανών στο Ιράκ απέτυχε παταγωδώς.
Θυμίζουμε ότι επί Σαντάμ Χουσείν το Ιράκ ήταν τουριστικός προορισμός, σήμερα το Ιράκ είναι χώρα θανάτου.
Για όσους έχουν επιλεκτική μνήμη ο Χουσείν υπήρξε επί πολλά χρόνια συνεργάτης των Αμερικανών αλλά τα τελευταία χρόνια είχε στραφεί στην Ρωσία ή και στην Ρωσία.
Το ίδιο σκηνικό συνέβη και στην Λιβύη.
Η Λιβύη του Μουαμάρ Καντάφι ήταν μια χώρα όπου η δικτατορία κυριαρχούσε, μέρος της κοινωνίας υπέφερε αλλά υπήρχε στο εσωτερικό της χώρας τάξη.
Στην Λιβύη ξεκίνησαν μεγάλες διαδηλώσεις κατά του Καντάφι και οι εξελίξεις οδήγησαν στην επέμβαση των αμερικανών και στην συνακόλουθη κατάρρευση του καθεστώτος του Καντάφι με το οποίο σημειωτέον είχαν συνεργαστεί πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όπως και η Ελληνική του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Καντάφι συνελήφθηκε από εξεγερμένους Λίβυους που τον σκότωσαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Θα περίμενε κανείς ότι μετά την κατάρρευση της δικτατορίας του Καντάφι η Λιβύη θα μετεξελισσόταν σε ένα δημοκρατικό μουσουλμανικό κράτος.
Στην Λιβύη επικρατεί πάλι χάος, η χώρα βρίσκεται σε ένα βαθύ τούνελ και δεν βλέπει φως στο μέλλον της.
Η αμερικανική προπαγάνδα με στήριγμα το Ισραήλ έβαλε στο στόχαστρο και την Συρία όπου η δικτατορία της οικογένειας Αλ Άσαντ ήταν σκληρή.
Ο Bashar Al Assad Μπασάρ αλ Άσαντ είναι γιός του Χαφέζ αλ Άσαντ που κυβέρνησε επί πολλά χρόνια την Συρία.
Ανήκουν στην θρησκευτική ομάδα του Αλαουιτών που αποτελεί θρησκευτική μειονότητα στην Συρία καθώς η πλειοψηφία των Σύριων είναι Σουνίτες.
Το 2000 όταν πέθανε ξαφνικά από καρδιακό επεισόδιο ο Χαφέζ Αλ Άσαντ ανέλαβε την εξουσία ο Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Η Συρία έχει δικτατορικό καθεστώς, άρα η μεταβίβαση της εξουσίας δεν πραγματοποιήθηκε μέσω εκλογών.
Το 2000 ο Μπασάρ αλ Άσαντ αναλαμβάνει την εξουσία και προσπαθεί να εκσυγχρονίσει την χώρα, έφερε το internet, εκσυγχρόνισε τις υποδομές μεταξύ άλλων και του ηλεκτρικού ρεύματος (σε μεγάλο έργο συμμετείχε και η Μέτκα του Μυτιληναίου) και το 2009 δημιουργήθηκε το χρηματιστήριο της Δαμασκού που είναι η πρωτεύουσα της Συρίας.
Τον Μάρτιο του 2011 ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος Άσαντ από πολίτες που ζητούσαν αποκατάσταση των δικαιωμάτων και ταυτόχρονα να τελειώσει το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ίσχυε στην χώρα από το 1963.
Οι διαδηλώσεις εντάθηκαν και είναι γεγονός ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Συρίας σκότωσαν αντιφρονούντες πολίτες.
Η δράση φέρνει αντίδραση και ξέσπασαν πολύνεκρες διαδηλώσεις.
Οργισμένοι μουσουλμάνοι πήραν τα όπλα και η αιματοχυσία ξεκίνησε με αποκορύφωμα την χρήση χημικών Σαρίν που αποτελεί οργανική ένωση του φωσφόρου και χρησιμοποιείται ως νευροτοξικό χημικό.
Αποδείχθηκε ότι το έγκλημα πολέμου δηλαδή η χρήση Σαρίν δεν πραγματοποιήθηκε από το καθεστώς Άσαντ αλλά από τους ακραίους μουσουλμάνους που έχουν ενωθεί με τους Ιρακινούς ISIS.
Τον Άσαντ ενώ οι αμερικανοί αρχικά ήθελαν να τον βγάλουν από την μέση στην πορεία φαίνεται ότι ήταν χρήσιμος καθώς αντιστέκεται στην επέκταση των ISIS αυτής της εγκληματικής μουσουλμανικής οργάνωσης.
Προέκυψε άλλος εχθρός και ο Άσαντ διασώθηκε αλλά η Συρία βρίσκεται βουτηγμένη στο αίμα, η άμμος βάφτηκε με αίμα.
Η αραβική άνοιξη, το σχέδιο των αμερικανών να εξοντώσουν όλες τις δικτατορικές ηγεσίες μουσουλμανικών κρατών χτύπησε και την Αίγυπτο και ο Χόσνι Μουμπάρακ στοχοποιήθηκε και άμεσα καθαιρέθηκε.
Υπήρξε πολιτική αλλαγή στην Αίγυπτο αλλά και χάος, πολύ αίμα χύθηκε και στην χώρα αυτή.
Η Αραβική Άνοιξη χτύπησε και στην Αλγερία και στην Τυνησία όπου ο πρόεδρος της χώρας διέφυγε στην Σαουδική Αραβία.
Το Αφγανιστάν αποτελεί ειδική περίπτωση καθώς η χώρα επί δεκαετίες βρίσκεται σε πόλεμο πότε με τους Ρώσους και πότε με τους αμερικανούς.
Στο Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν ελέγχουν μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
Οι Ταλιμπάν παστού που σημαίνει οι σπουδαστές του κινήματος της ισλαμικής γνώσης έχουν εγκαθιδρύσει ένα θεοκρατικό καθεστώς με την σαρία να κυριαρχεί και τις γυναίκες να μην έχουν κανένα δικαίωμα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι άλλο Ταλιμπάν άλλο Μουτζαχεντίν ήταν αντίπαλες ομάδες.
Να αναλογιστεί κανείς ότι απαγορεύεται η μουσική και το video στο Αφγανιστάν.
Στο Αφγανιστάν σήμερα διεξάγεται ανταρτοπόλεμος και οι Ταλιμπάν ανακαταλαμβάνουν εδάφη, χάος επικρατεί και στο Αφγανιστάν.
Το συμπέρασμα
Η παρουσία των αμερικανών στις χώρες του μουσουλμανικού τόξου δεν έφερε ειρήνη αλλά χάος.
Τα κοσμικά καθεστώτα στα μουσουλμανικά κράτη ήταν δικτατορίες που αηδιάζουν τους δημοκράτες πολίτες και ορθά.
Όμως μεταξύ της δικτατορίας και του χάους είναι σίγουρο ότι οι πολίτες των χωρών αυτών θα προτιμούσαν τις δικτατορίες.
Το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο μεν αλλά η ουσία δεν αλλάζει.
Η υποκινούμενη από τους αμερικανούς Αραβική Άνοιξη έφερε καταστροφές και βαρυχειμωνιά σε όλο το μουσουλμανικό τόξο.
Γιώργος Τ. Γεωργίου
Ιστορικός – Αναλυτής
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών