Σχετικά Άρθρα
«Ταχεία» η δράση της ΕΕ για την ενεργειακή κρίση - Συνάντηση 9/9, προτάσεις Οκτώβριο... αποφάσεις (;)
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει εισέλθει ήδη στον έβδομο μήνα του, οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να νιώθουν πλέον ολοένα και πιο έντονα το βάρος της ενεργειακής κρίσης και του κύματος της ακρίβειας.
Αυτό άλλωστε φάνηκε από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στην Τσεχία και στη Γερμανία, όπου χιλιάδες άνθρωποι (κυρίως από αριστερά και ακροδεξιά κόμματα) κατέβηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τις αυξήσεις στην ενέργεια αλλά και για το ΝΑΤΟ και για τη στήριξη της Δύσης στην Ουκρανία.
Μόνο στην Πράγα, συγκεντρώθηκαν 70.000 άνθρωποι για να διαδηλώσουν, ενώ στη Λειψία και στο Μαγδεμβούργο χιλιάδες άλλοι κατέβηκαν στους δρόμους ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις εξτρεμιστικών πολιτικών δυνάμεων προκειμένου να επαναλάβουν μεγάλες διαδηλώσεις που οδήγησαν στην κατάρρευση της κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας.
«Το ΝΑΤΟ κατάφερε να τα κάνει όλα λάθος στην υπόθεση της Ουκρανίας και της Ρωσίας» ανέφερε στους συγκεντρωμένους στη Λειψία ο Gregor Gysi, πρώην επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς.
Πόλεμος στη Δημοκρατία
Όπως αναφέρει το Politico, η «καταιγίδα» των διαδηλώσεων φέρνει τους Ευρωπαίους ηγέτες αντιμέτωπους με τη δύσκολη αλήθεια, ότι την ώρα που η Ρωσία μάχεται στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο διεξάγει το δικό του μακροχρόνιο πόλεμο κατά τα δημοκρατικά θεμέλια της Ευρώπης.
Πράγματι, η Ρωσία εδώ και πολλά χρόνια με μια σειρά από διάφορους μηχανισμούς έχει προσπαθήσει να υπονομεύσει τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και να στηρίξει περιθωριακές δυνάμεις, οι οποίες τώρα πρωτοστατούν σε αυτές τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Απώτερος στόχος δεν είναι να μετατραπεί η Ευρώπη σε υποστηρικτή της Ρωσίας, αλλά κυρίως να πολώσει και να αποσταθεροποιήσει την πολιτικής της Δύσης έτσι ώστε οι ψηφοφόροι να μην ξέρουν τι να πιστέψουν.
Και όπως λέει ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος, «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Putin κερδίζει από αυτήν την άποψη».
Μακρύς χειμώνας
Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, τα παραδείγματα είναι πολλά.
Στη Βουλγαρία ο πρόεδρος Rumen Radev όρισε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση προκειμένου να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία προμήθεια φυσικού αερίου με τη Gazrpom.
Αν και η κίνηση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις από εκείνους που ήθελαν την ενεργειακή απεξάρτηση της Βουλγαρίας από τη Μόσχα, πολλοί πολίτες την καλωσόρισαν.
Στην Ουγγαρία, ο πρωθυπουργός Viktor Orban, από πολύ νωρίς είχε καταστήσει σαφές πως δεν έχει καμία πρόθεση να κόψει όλους τους δεσμούς του με τη Ρωσία.
Μάλιστα ο Orban, ο οποίος πρόσφατα είπε πως η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο, απείλησε να μπλοκάρει μια νέα λίστα με ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, εάν δεν διαγραφούν από τη λίστα τρεις Ρώσοι «ολιγάρχες».
Ωστόσο, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου στην Ιταλία, εκεί όπου τα ακροδεξιά κόμμα εκτιμάται πως θα κερδίσουν και θα σχηματίσουν τη νέα κυβέρνηση.
Μάλιστα πολλοί υποστηρίζουν πως οι εκλογές στην Ιταλία μπορεί να αποτελέσουν το «game changer» για όλη την Ευρώπη, διότι αν και η επικεφαλής του ακροδεξιού Fratteli d’Italia Giorgia Meloni έχει καταστήσει σαφές πως θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία απέναντι στη Ρωσία, ο πιθανός κυβερνητικός σχηματισμός της περιλαμβάνει πολιτικούς που είναι ιδιαίτερα φιλικά προσκείμενοι στον Putin, όπως είναι ο Matteo Salvini και ο Silvio Berlusconi.
Εξασθενεί η στήριξη
Αν και οι Ευρωπαίοι στάθηκαν ενωμένοι απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η στήριξη τους αρχίζει σταδιακά να εξασθενεί.
Ήδη στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, στη Γαλλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Πολωνία, οι πολίτες αρχίζουν να ανησυχούν περισσότερο για το κόστος διαβίωσης από ότι για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Υπό αυτά τα δεδομένα, είναι προφανές πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα βρεθούν αντιμέτωποι με αυξανόμενη πίεση προκειμένου να χαλαρώσουν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Ο χρόνος και ο καιρός είναι με το μέρος της Μόσχας καθώς όσο περνούν οι μήνες και πλησιάζει ο χειμώνας, τόσο οι Ευρωπαίοι θα αρχίσουν να νιώθουν το βάρος των τιμών του φυσικού αερίου.
Μέχρι στιγμής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες παραμένουν ενωμένοι στην επιβολή των κυρώσεων, αν και την εμφάνιση τους έχουν κάνει ήδη οι πρώτες ρωγμές.
Ρωγμές στην ευρωπαϊκή ενότητα
Σε κράτη με ισχυρά λαϊκιστικά κινήματα, το μέτωπο κατά των κυρώσεων βλέπει τη δυναμική του να αυξάνεται.
Στην Αυστρία, όπου το φιλορωσικό και ακροδεξιό κόμμα της Ελευθερίας είναι μια ισχυρή πολιτική δύναμη, το 40% του πληθυσμού δεν υποστηρίζει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Μόσχας, ενώ ακόμα και το κυβερνών κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα είναι διχασμένο, τη στιγμή που ακούγονται φωνές ότι δεν αποκλείεται μια επανεκτίμηση της κατάστασης όσον αφορά τις κυρώσεις, εάν υπάρχει απειλή για τεράστια ζημιά στις ζωές των Αυστριακών πολιτών.
Στην Ιταλία η αντίθεση στις ευρωπαϊκές κυρώσεις είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς το 51% των Ιταλών είναι υπέρ της άρσης των κυρώσεων στη Ρωσία, ενώ και ο επικεφαλής της Lega, Matteo Salvini ζήτησε από τη Δύση να ξανασκεφτεί τις κυρώσεις στη Ρωσία.
Για τις επιδιώξεις του Putin, μια Ευρώπη που είναι κατά των κυρώσεων, είναι εξίσου καλή με μια φιλορωσική Ευρώπη.
Αυτό άλλωστε εξηγεί και τη στάση της Μόσχας να κατηγορεί τη Δύση, ότι με τις κυρώσεις της, δεν μπορεί να λειτουργήσει ο αγωγός φυσικού αερίου, Nord Stream.
Πόσο μακριά θα πάει η στήριξη
Πέρα όμως από τις κυρώσεις, ένα ακόμα ερώτημα είναι πόσο θα διαρκέσει η οικονομική στήριξη στην Ουκρανία.
Η Ευρώπη είναι διχασμένη ακόμα και σε αυτό.
Μετρήσεις δείχνουν πως το 40% των Ευρωπαίων τάσσεται υπέρ της αποστολής όπλων και οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία, ποσοστό που απέχει αρκετά από την πλειοψηφία.
Άλλωστε είναι ξεκάθαρο πως κράτη της κεντρικής Ευρώπης είναι πολύ πιο προσεκτικά στις κινήσεις του έναντι των ανατολικών ευρωπαϊκών κρατών και των κρατών της Βαλτικής όσον αφορά τη Ρωσία.
Ο ρόλος της Γερμανίας
Είναι προφανές πως μεγάλο ρόλο στο τι θα γίνει με το ουκρανικό και τη στάση της Ευρώπης, διαδραματίζει η Γερμανία.
Εκεί όπου το 80% των πολιτών λέει πως πρέπει να αναζητηθεί η ειρήνη για την Ουκρανία και το 60% λέει πως η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να στέλνει άλλα βαριά όπλα στην Ουκρανία.
Ωστόσο, εκεί που ζορίζεται η κατάσταση είναι η οικονομία, όπου σχεδόν οι μισοί Γερμανοί εκφράζουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο θα πρέπει να υποστούν τις οικονομικές συνέπειες της στήριξης στο Κίεβο.
Εκτιμάται μάλιστα πως η στήριξη θα μειωθεί, όταν οι τιμές των προϊόντων θα αρχίσουν να αυξάνονται. Εφόσον συμβεί αυτό, εκτιμάται πως πολιτικές δυνάμεις που είναι στο περιθώριο, θα βγουν στους δρόμους για να καρπωθούν πολιτικά, ζητώντας το άνοιγμα του αγωγού Nord Stream 2 και το τέλος του πολέμου.
Οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η αύξηση του πληθωρισμού θα κοστίσει στους Γερμανούς άλλα 200 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023.
Σε μια προσπάθεια να έχουν με το μέρος τους, τους Ευρωπαίους, οι Ουκρανοί υποστηρίζουν ότι «εάν η Ρωσία νικήσει στην Ουκρανία, τότε η επόμενη θα είναι η Ευρώπη».
Επιχείρημα που δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι σε αυτήν την περίπτωση δεν θα πίεζαν για ειρήνη και δεν θα διαδήλωναν κατά του πολέμου, αλλά θα ζητούσαν από τους ηγέτες τους να στείλουν περισσότερα όπλα στο Κίεβο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών