Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1972 στο Μόναχο σημαδεύτηκαν από την πρώτη πράξη τηλεοπτικά καταγεγραμμένης τρομοκρατίας
Ένα από τα σπανιότερα αστυνομικά τυφέκια που υπήρξαν ποτέ είναι το Walther 2000.
Τα πρώτα κομμάτια βγήκαν από το εργοστάσιο του Ορμπεντορφ το 1982 για λογαριασμό της ομοσπονδιακής συνοριοφυλακής της Γερμανίας.
Όταν σταμάτησαν το 1988, μόλις 176 από αυτά τα πολύπλοκα όπλα ακριβείας είχαν συναρμολογηθεί. Σήμερα η τιμή των λειτουργικών υποδειγμάτων κυμαίνεται μεταξύ 75.000 και 100.000 ευρώ, αναλόγως των χαρακτηριστικών και του διαμετρήματος.
Η “αυγή” της αντιτρομοκρατίας
Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1972 στο Μόναχο σημαδεύτηκαν από την πρώτη πράξη τηλεοπτικά καταγεγραμμένης τρομοκρατίας.
Παλαιστίνιοι, μέλη του “Μαύρου Σεπτέμβρη”, εισέβαλαν στο ολυμπιακό χωριό και πήραν όμηρους μέλη της ισραηλινής αποστολής.
Στις επόμενες ώρες, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές έγιναν μάρτυρες της τραγωδίας που άφησε νεκρούς έντεκα αθλητές και έναν αστυνομικό.
Η ανάλυση των συμβάντων κατέδειξε θεμελιώδεις παραλείψεις και αδυναμίες της γερμανικής αστυνομίας, η οποία δε διέθετε σχεδιασμό, προσωπικό και υλικά για την αντιμετώπιση τρομοκρατών. Ένα απο τα προβλήματα που διαγνώστηκαν ως αίτια της σφαγής των ομήρων στο αεροδρόμιο του Μονάχου, ήταν η έλλειψη σκοπευτών και όπλων ακριβείας.
Οι αστυφύλακες διέθεταν τυφέκια G-3 χωρίς διόπτρες και καμία εκπαίδευση για να εξουδετερώσουν τους τρομοκράτες στον ανοικτό χώρο της πίστας του αεροδρομίου.
Η αποτυχία οδήγησε σε αναδιάρθρωση και αλλαγή σκέψης.
Tο άμεσο αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία της αντιτρομοκρατικής μονάδας GSG-9 εντός της συνοριοφυλακής.
Σε άγνωστα νερά
Η GSG-9 απευθύνθηκε στην Carl Walther GmbH, κατασκευάστρια κορυφαίων αθλητικών όπλων ακριβείας με ένα πολύ συγκεκριμένο αίτημα: τη δημιουργία του ακριβέστερου τυφεκίου για ελεύθερο σκοπευτή.
Θα έπρεπε να είναι ημιαυτόματο, να έχει ισχυρή διόπτρα και να χρησιμοποιεί το διαμέτρημα .300 Winchester Magnum.
Στην πορεία ενσωμάτωσαν δύο ακόμη διαμετρήματα: το 7.5Χ55mm Swiss και το .308 Winchester.
Η Walther είχε μηδενική εμπειρία στην κατασκευή ημιαυτόματων τυφεκίων ακριβείας, τα οποία ούτως ή άλλως αποτελούσαν terra incognita για τους περισσότερους σχεδιαστές όπλων.
Έκείνη την εποχή, το όπλο ελεύθερου σκοπευτή ήταν ένα βελτιωμένο τυφέκιο κινητού ουραίου, βασισμένο πιθανότατα σε ένα κυνηγετικό μοντέλο. Κάτι νέο έπρεπε να δημιουργηθεί.
Διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο
Μία από τις απαιτήσεις ήταν το μικρό συνολικό μήκος και το διαμέτρημα επέβαλε τη χρήση κάνης μήκους 66cm.
Οι σχεδιαστές κατέφυγαν στη διάταξη bullpup με τη σκανδάλη να βρίσκεται μπροστά από το κλείστρο και τον κορμό να κρύβεται εντός του “κοντακίου”.
Με τευτονική μεθοδικότητα, συγκέντρωσαν όσα ήξεραν από την κατασκευή ολυμπιακών όπλων και άρχισαν το σχεδιασμό πάνω σε μεταλλικό σασί.
Αποτελείται από δύο άκαμπτες παράλληλες ράγες, οι οποίες συνδέονται μέσω μιας κάθετης δοκού. Το άκρο της κάνης περνά μέσα από τη δοκό στο εμπρός μέρος, ενώ στο πίσω δύο μεταλλικές πλάκες βιδώνονται πάνω στις ράγες και σχηματίζουν αυτό που σε ένα συμβατικό όπλο θα ονομαζόταν κορμός. Όλο το πλαίσιο, λύνεται με τη χρήση κλειδιών και κατσαβιδιών αν απαιτηθεί πρόσβαση στο μηχανισμό.
Πάνω του βιδώνεται στην αριστερή πλευρά μια “πρόσοψη” που λειτουργεί ως σημείο στήριξης για το μάγουλο του (αποκλειστικά δεξιόχειρα) χειριστή και βάση για τη ρυθμιζόμενη χειρολαβή.
Στο πίσω άκρο του κορμού βρίσκεται ένα ρυθμιζόμενο πέλμα. Για τη σταθεροποίηση του όπλου υπάρχει ένας πτυσόμενο δίποδας.
Έχει αναρτηθεί πάνω στην άνω ράγα του πλαισίου, ώστε να μην επηρεάζει την ακρίβεια της κάνης. Η κατασκευή του επιτρέπει να μετακινείται κατά μήκος της ράγας στη βολικότερη κάθε φορά θέση.
Το στόχαστρο είναι μια διόπτρα μεταβλητής μεγέθυνσης (2,5-10Χ) της Schmidt & Bender.
Τρόπος λειτουργίας
Απαιτούνταν χαμηλή ανάκρουση και γρήγορες επόμενες βολές.
Αυτό σήμαινε σύστημα αερίων βραχείας οπισθοδρόμησης όπου αέρια διαφεύγουν από την κάνη και πιέζουν ένα μικρό πιστόνι κυλινδρικού σχήματος.
Η κίνηση μεταφέρεται στο φορέα του κλείστρου μέσω μιας ράβδου.
Περιστρέφει και απασφαλίζει την κεφαλή του κλείστρου.
Για μέγιστη ακρίβεια, η κεφαλή διαθέτει επτά διακοπτώμενα κλειδιά που συγκρατούνται από αντίστοιχες εγκοπές στην προέκταση της κάνης.
Η πολύπλοκη και λεπτομερής μηχανουργική κατεργασία που απαιτεί το ακριβές ταίριασμα τους είναι ουσιώδης για την επίτευξη ακρίβειας.
Παρόμοιας σχεδίασης περιστροφικά κλειδιά απαντώνται σε υψηλής ποίοτητας τυφέκια κινητού ουραίου.
Το σύστημα είναι ρυθμιζόμενο ως προς το αέριο που περνά από το πιστόνι, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί η βέλτιστη ισορροπία μεταξύ αξιοπιστίας και ανάκρουσης.
Τροφοδοτείται από γεμιστήρα μονής στήλης που χωρά έξι φυσίγγια.
Τα χείλη των γεμιστήρων βρίσκονται σε σχεδόν ευθεία γραμμή με το σώμα του κλείστρου, ώστε να υπάρχη η μικρότερη δυνατή τριβή και παραμόρφωση των βλημάτων, καθώς σπρώχνονται στη θαλάμη.
Οι μηχανικοί της Walther γνώριζαν από τα σκοπευτικά όπλα πως οι τυχόν παραμορφώσεις στην αιχμή του βλήματος κατά τον κύκλο τροφοδοσίας, θα επηρέαζαν αρνητικά την ακρίβεια.
Περιορισμένη χρήση
Στην πραγματικότητα κάθε όπλο ήταν μοναδικό καθώς αποτελούσαν πρωτότυπα που εξελίσσονταν.
Υπήρξαν δύο ξεχωριστές “γενιές”, με κύρια οπτική διαφορά το φλογοκρύπτη.
Στα πρώτα όπλα είχε το σχήμα κυλίνδρου που θυμίζει σιγαστήρα. Αντικαταστάθηκε από ένα συμβατικότερο που ομοιάζει σε εκείνον του Μ-14.
Εσωτερικά τα νεώτερα όπλα έχουν βελτιώσεις στο σύστημα αερίων και απάρτια με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ενώ σε μερικά η χειρολαβές είναι από μαύρο πλαστικό αντί ξύλου.
Οι πολύπλοκοι μηχανισμοί και η ανάγκη συντήρησης από εξειδικευμένο προσωπικό δε βοήθησαν στην εμπορική επιτυχία.
Το ισχυρότερο αντικίνητρο όμως ήταν η “εξωφρενική” τιμή.
Το 1988, ένα πλήρες WA2000 με διόπτρα κόστιζε 9.500 δολλάρια, Περίπου τέσσερις φορές ακριβότερο από ένα συμβατικό τουφέκι ακριβείας.
Ακόμη και οι καλύτερα χρηματοδοτούμενες υπηρεσίες, δυσκολεύονταν να δικαιολογήσουν το κόστος.
www.bankingnews.gr
Τα πρώτα κομμάτια βγήκαν από το εργοστάσιο του Ορμπεντορφ το 1982 για λογαριασμό της ομοσπονδιακής συνοριοφυλακής της Γερμανίας.
Όταν σταμάτησαν το 1988, μόλις 176 από αυτά τα πολύπλοκα όπλα ακριβείας είχαν συναρμολογηθεί. Σήμερα η τιμή των λειτουργικών υποδειγμάτων κυμαίνεται μεταξύ 75.000 και 100.000 ευρώ, αναλόγως των χαρακτηριστικών και του διαμετρήματος.
Η “αυγή” της αντιτρομοκρατίας
Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1972 στο Μόναχο σημαδεύτηκαν από την πρώτη πράξη τηλεοπτικά καταγεγραμμένης τρομοκρατίας.
Παλαιστίνιοι, μέλη του “Μαύρου Σεπτέμβρη”, εισέβαλαν στο ολυμπιακό χωριό και πήραν όμηρους μέλη της ισραηλινής αποστολής.
Στις επόμενες ώρες, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές έγιναν μάρτυρες της τραγωδίας που άφησε νεκρούς έντεκα αθλητές και έναν αστυνομικό.
Η ανάλυση των συμβάντων κατέδειξε θεμελιώδεις παραλείψεις και αδυναμίες της γερμανικής αστυνομίας, η οποία δε διέθετε σχεδιασμό, προσωπικό και υλικά για την αντιμετώπιση τρομοκρατών. Ένα απο τα προβλήματα που διαγνώστηκαν ως αίτια της σφαγής των ομήρων στο αεροδρόμιο του Μονάχου, ήταν η έλλειψη σκοπευτών και όπλων ακριβείας.
Οι αστυφύλακες διέθεταν τυφέκια G-3 χωρίς διόπτρες και καμία εκπαίδευση για να εξουδετερώσουν τους τρομοκράτες στον ανοικτό χώρο της πίστας του αεροδρομίου.
Η αποτυχία οδήγησε σε αναδιάρθρωση και αλλαγή σκέψης.
Tο άμεσο αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία της αντιτρομοκρατικής μονάδας GSG-9 εντός της συνοριοφυλακής.
Σε άγνωστα νερά
Η GSG-9 απευθύνθηκε στην Carl Walther GmbH, κατασκευάστρια κορυφαίων αθλητικών όπλων ακριβείας με ένα πολύ συγκεκριμένο αίτημα: τη δημιουργία του ακριβέστερου τυφεκίου για ελεύθερο σκοπευτή.
Θα έπρεπε να είναι ημιαυτόματο, να έχει ισχυρή διόπτρα και να χρησιμοποιεί το διαμέτρημα .300 Winchester Magnum.
Στην πορεία ενσωμάτωσαν δύο ακόμη διαμετρήματα: το 7.5Χ55mm Swiss και το .308 Winchester.
Η Walther είχε μηδενική εμπειρία στην κατασκευή ημιαυτόματων τυφεκίων ακριβείας, τα οποία ούτως ή άλλως αποτελούσαν terra incognita για τους περισσότερους σχεδιαστές όπλων.
Έκείνη την εποχή, το όπλο ελεύθερου σκοπευτή ήταν ένα βελτιωμένο τυφέκιο κινητού ουραίου, βασισμένο πιθανότατα σε ένα κυνηγετικό μοντέλο. Κάτι νέο έπρεπε να δημιουργηθεί.
Διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο
Μία από τις απαιτήσεις ήταν το μικρό συνολικό μήκος και το διαμέτρημα επέβαλε τη χρήση κάνης μήκους 66cm.
Οι σχεδιαστές κατέφυγαν στη διάταξη bullpup με τη σκανδάλη να βρίσκεται μπροστά από το κλείστρο και τον κορμό να κρύβεται εντός του “κοντακίου”.
Με τευτονική μεθοδικότητα, συγκέντρωσαν όσα ήξεραν από την κατασκευή ολυμπιακών όπλων και άρχισαν το σχεδιασμό πάνω σε μεταλλικό σασί.
Αποτελείται από δύο άκαμπτες παράλληλες ράγες, οι οποίες συνδέονται μέσω μιας κάθετης δοκού. Το άκρο της κάνης περνά μέσα από τη δοκό στο εμπρός μέρος, ενώ στο πίσω δύο μεταλλικές πλάκες βιδώνονται πάνω στις ράγες και σχηματίζουν αυτό που σε ένα συμβατικό όπλο θα ονομαζόταν κορμός. Όλο το πλαίσιο, λύνεται με τη χρήση κλειδιών και κατσαβιδιών αν απαιτηθεί πρόσβαση στο μηχανισμό.
Πάνω του βιδώνεται στην αριστερή πλευρά μια “πρόσοψη” που λειτουργεί ως σημείο στήριξης για το μάγουλο του (αποκλειστικά δεξιόχειρα) χειριστή και βάση για τη ρυθμιζόμενη χειρολαβή.
Στο πίσω άκρο του κορμού βρίσκεται ένα ρυθμιζόμενο πέλμα. Για τη σταθεροποίηση του όπλου υπάρχει ένας πτυσόμενο δίποδας.
Έχει αναρτηθεί πάνω στην άνω ράγα του πλαισίου, ώστε να μην επηρεάζει την ακρίβεια της κάνης. Η κατασκευή του επιτρέπει να μετακινείται κατά μήκος της ράγας στη βολικότερη κάθε φορά θέση.
Το στόχαστρο είναι μια διόπτρα μεταβλητής μεγέθυνσης (2,5-10Χ) της Schmidt & Bender.
Τρόπος λειτουργίας
Απαιτούνταν χαμηλή ανάκρουση και γρήγορες επόμενες βολές.
Αυτό σήμαινε σύστημα αερίων βραχείας οπισθοδρόμησης όπου αέρια διαφεύγουν από την κάνη και πιέζουν ένα μικρό πιστόνι κυλινδρικού σχήματος.
Η κίνηση μεταφέρεται στο φορέα του κλείστρου μέσω μιας ράβδου.
Περιστρέφει και απασφαλίζει την κεφαλή του κλείστρου.
Για μέγιστη ακρίβεια, η κεφαλή διαθέτει επτά διακοπτώμενα κλειδιά που συγκρατούνται από αντίστοιχες εγκοπές στην προέκταση της κάνης.
Η πολύπλοκη και λεπτομερής μηχανουργική κατεργασία που απαιτεί το ακριβές ταίριασμα τους είναι ουσιώδης για την επίτευξη ακρίβειας.
Παρόμοιας σχεδίασης περιστροφικά κλειδιά απαντώνται σε υψηλής ποίοτητας τυφέκια κινητού ουραίου.
Το σύστημα είναι ρυθμιζόμενο ως προς το αέριο που περνά από το πιστόνι, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί η βέλτιστη ισορροπία μεταξύ αξιοπιστίας και ανάκρουσης.
Τροφοδοτείται από γεμιστήρα μονής στήλης που χωρά έξι φυσίγγια.
Τα χείλη των γεμιστήρων βρίσκονται σε σχεδόν ευθεία γραμμή με το σώμα του κλείστρου, ώστε να υπάρχη η μικρότερη δυνατή τριβή και παραμόρφωση των βλημάτων, καθώς σπρώχνονται στη θαλάμη.
Οι μηχανικοί της Walther γνώριζαν από τα σκοπευτικά όπλα πως οι τυχόν παραμορφώσεις στην αιχμή του βλήματος κατά τον κύκλο τροφοδοσίας, θα επηρέαζαν αρνητικά την ακρίβεια.
Περιορισμένη χρήση
Στην πραγματικότητα κάθε όπλο ήταν μοναδικό καθώς αποτελούσαν πρωτότυπα που εξελίσσονταν.
Υπήρξαν δύο ξεχωριστές “γενιές”, με κύρια οπτική διαφορά το φλογοκρύπτη.
Στα πρώτα όπλα είχε το σχήμα κυλίνδρου που θυμίζει σιγαστήρα. Αντικαταστάθηκε από ένα συμβατικότερο που ομοιάζει σε εκείνον του Μ-14.
Εσωτερικά τα νεώτερα όπλα έχουν βελτιώσεις στο σύστημα αερίων και απάρτια με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ενώ σε μερικά η χειρολαβές είναι από μαύρο πλαστικό αντί ξύλου.
Οι πολύπλοκοι μηχανισμοί και η ανάγκη συντήρησης από εξειδικευμένο προσωπικό δε βοήθησαν στην εμπορική επιτυχία.
Το ισχυρότερο αντικίνητρο όμως ήταν η “εξωφρενική” τιμή.
Το 1988, ένα πλήρες WA2000 με διόπτρα κόστιζε 9.500 δολλάρια, Περίπου τέσσερις φορές ακριβότερο από ένα συμβατικό τουφέκι ακριβείας.
Ακόμη και οι καλύτερα χρηματοδοτούμενες υπηρεσίες, δυσκολεύονταν να δικαιολογήσουν το κόστος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών