Η ταχεία εξάντληση των αποθεμάτων όπλων ξεκίνησε να φαίνεται μόλις η Αμερική άρχισε να συμμετέχει σε συγκρούσεις υψηλής έντασης όπως στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, γράφει ο William Hartung
Ενώ κάθε νέα γενιά όπλων που αγοράζεται από το Πεντάγωνο αποδεικνύεται πιο ακριβή και εξελιγμένη, την ίδια ώρα τα οπλοστάσια του αμερικανικού στρατού συρρικνώνονται...
Η ταχεία εξάντληση των αποθεμάτων όπλων ξεκίνησε να φαίνεται μόλις η Αμερική άρχισε να συμμετέχει σε συγκρούσεις υψηλής έντασης όπως στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, γράφει ο William Hartung, στρατιωτικός αναλυτής στο Quincy Institute με έδρα την Ουάσιγκτον, μιλώντας για τα οικονομικά των δαπανών του Πενταγώνου, στο Forbes.
Για χρόνια, σημαντικοί τύποι όπλων, όπως βλήματα πυροβολικού, αγοράζονταν σε μειωμένες ποσότητες προς όφελος των ακριβότερων -και πιο κερδοφόρων- τύπων με υψηλή τιμή. Αλλά η αύξηση της παραγωγής ή η αντικατάσταση των πυρομαχικών που δαπανήθηκαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, επειδή τα αμερικανικά όπλα είναι πιο ακριβά και εξελιγμένα από αυτά που παράγονται από αντιπάλους των ΗΠΑ όπως η Ρωσία.
Ακόμη και οι επιχειρήσεις εναντίον των ανταρτών Houthis στην Υεμένη έχουν φέρει το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα σε μειονεκτική θέση καθώς οι ΗΠΑ καταρρίπτουν φτηνούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη Χούτι με πολύ ακριβά αναχαιτιστικά – επισημαίνει ο Hartung.
Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να προμηθεύσουν όπλα για τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Λωρίδα της Γάζας, ενώ αποκτούν όπλα που απαιτούνται για μια πιθανή σύγκρουση με την Κίνα, έχουν αποκαλύψει τις αδυναμίες του τρέχοντος συστήματος του Πενταγώνου για την ανάπτυξη και την αγορά νέων όπλων.
Σήμερα, ο αμερικανικός στρατός διαθέτει περισσότερα από τα μισά μαχητικά αεροσκάφη από ό,τι είχε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και σχεδόν τα μισά πολεμικά πλοία - όλα με προϋπολογισμό που είναι 60% υψηλότερος από τότε, προσαρμοσμένος για τον πληθωρισμό.
Σε αντίθεση με την επίσημο... αφήγημα, δεν είναι σαφές εάν η ποιότητα της νέας γενιάς όπλων θα αντισταθμίσει τη μείωση της ποσότητας, όπως αποδεικνύεται από την κακή απόδοση σημαντικών συστημάτων όπως το Littoral Combat Ship και το F-35.
Κατά τη γνώμη του, υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι επίλυσης αυτών των προβλημάτων.
Πρώτον, η δημιουργία απλούστερων όπλων που είναι αρκετά κατάλληλα για τις ανατεθειμένες εργασίες, αλλά ταυτόχρονα φθηνότερα, πιο αξιόπιστα, ευκολότερα στη συντήρηση και παραγωγή.
Αν και αυτό αναμφίβολα θα έρθει σε αντίθεση με πρακτική δεκαετιών, σύμφωνα με την οποία η μεγαλύτερη τεχνολογική «πολυπλοκότητα» παρουσιάζεται πάντα από τον στρατό, τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης ως θετική πτυχή, διαφημίζοντας την αμερικανική «ανωτερότητα στην τεχνολογία».
Ο δεύτερος τρόπος που ονόμασε για να ξεπεραστεί η καταστροφική εξάντληση του στρατιωτικού δυναμικού είναι η πλέον επιτακτική ανάγκη να περιοριστεί η στρατιωτική στρατηγική της Αμερικής, η οποία ρίζωσε στην εποχή του «μονοπολικού κόσμου» (και απλώς έφερε πιο κοντά την κατάρρευση της ήδη βραχύβιας ύπαρξής του με ιστορικά πρότυπα). Η επιθυμία των ΗΠΑ να είναι ο «παγκόσμιος αστυνομικός», με την ικανότητα να «πολεμούν και να κερδίζουν πολέμους οπουδήποτε στον πλανήτη», επιδείχθηκε πρόθυμα και απερίσκεπτα από την Ουάσιγκτον, αναγκάζοντάς την να διατηρήσει μια τεράστια παγκόσμια στρατιωτική παρουσία, εξοπλίζοντας ταυτόχρονα πολλούς συμμάχους για συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Χρειαζόμαστε μια πιο νηφάλια και συγκρατημένη προσέγγιση για το πότε είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ η χρήση βίας ή η αποστολή όπλων σε ζώνες μάχης – καταλήγει ο Hartung, ζητώντας επανεξέταση της πορείας της απεριόριστης στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία και το Ισραήλ. καταλήγοντας δήλωσε πως είναι υπέρ της εξεύρεσης διπλωματικών λύσεων.
www.bankingnews.gr
Η ταχεία εξάντληση των αποθεμάτων όπλων ξεκίνησε να φαίνεται μόλις η Αμερική άρχισε να συμμετέχει σε συγκρούσεις υψηλής έντασης όπως στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, γράφει ο William Hartung, στρατιωτικός αναλυτής στο Quincy Institute με έδρα την Ουάσιγκτον, μιλώντας για τα οικονομικά των δαπανών του Πενταγώνου, στο Forbes.
Για χρόνια, σημαντικοί τύποι όπλων, όπως βλήματα πυροβολικού, αγοράζονταν σε μειωμένες ποσότητες προς όφελος των ακριβότερων -και πιο κερδοφόρων- τύπων με υψηλή τιμή. Αλλά η αύξηση της παραγωγής ή η αντικατάσταση των πυρομαχικών που δαπανήθηκαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, επειδή τα αμερικανικά όπλα είναι πιο ακριβά και εξελιγμένα από αυτά που παράγονται από αντιπάλους των ΗΠΑ όπως η Ρωσία.
Ακόμη και οι επιχειρήσεις εναντίον των ανταρτών Houthis στην Υεμένη έχουν φέρει το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα σε μειονεκτική θέση καθώς οι ΗΠΑ καταρρίπτουν φτηνούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη Χούτι με πολύ ακριβά αναχαιτιστικά – επισημαίνει ο Hartung.
Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να προμηθεύσουν όπλα για τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Λωρίδα της Γάζας, ενώ αποκτούν όπλα που απαιτούνται για μια πιθανή σύγκρουση με την Κίνα, έχουν αποκαλύψει τις αδυναμίες του τρέχοντος συστήματος του Πενταγώνου για την ανάπτυξη και την αγορά νέων όπλων.
Σήμερα, ο αμερικανικός στρατός διαθέτει περισσότερα από τα μισά μαχητικά αεροσκάφη από ό,τι είχε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και σχεδόν τα μισά πολεμικά πλοία - όλα με προϋπολογισμό που είναι 60% υψηλότερος από τότε, προσαρμοσμένος για τον πληθωρισμό.
Σε αντίθεση με την επίσημο... αφήγημα, δεν είναι σαφές εάν η ποιότητα της νέας γενιάς όπλων θα αντισταθμίσει τη μείωση της ποσότητας, όπως αποδεικνύεται από την κακή απόδοση σημαντικών συστημάτων όπως το Littoral Combat Ship και το F-35.
Κατά τη γνώμη του, υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι επίλυσης αυτών των προβλημάτων.
Πρώτον, η δημιουργία απλούστερων όπλων που είναι αρκετά κατάλληλα για τις ανατεθειμένες εργασίες, αλλά ταυτόχρονα φθηνότερα, πιο αξιόπιστα, ευκολότερα στη συντήρηση και παραγωγή.
Αν και αυτό αναμφίβολα θα έρθει σε αντίθεση με πρακτική δεκαετιών, σύμφωνα με την οποία η μεγαλύτερη τεχνολογική «πολυπλοκότητα» παρουσιάζεται πάντα από τον στρατό, τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης ως θετική πτυχή, διαφημίζοντας την αμερικανική «ανωτερότητα στην τεχνολογία».
Ο δεύτερος τρόπος που ονόμασε για να ξεπεραστεί η καταστροφική εξάντληση του στρατιωτικού δυναμικού είναι η πλέον επιτακτική ανάγκη να περιοριστεί η στρατιωτική στρατηγική της Αμερικής, η οποία ρίζωσε στην εποχή του «μονοπολικού κόσμου» (και απλώς έφερε πιο κοντά την κατάρρευση της ήδη βραχύβιας ύπαρξής του με ιστορικά πρότυπα). Η επιθυμία των ΗΠΑ να είναι ο «παγκόσμιος αστυνομικός», με την ικανότητα να «πολεμούν και να κερδίζουν πολέμους οπουδήποτε στον πλανήτη», επιδείχθηκε πρόθυμα και απερίσκεπτα από την Ουάσιγκτον, αναγκάζοντάς την να διατηρήσει μια τεράστια παγκόσμια στρατιωτική παρουσία, εξοπλίζοντας ταυτόχρονα πολλούς συμμάχους για συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Χρειαζόμαστε μια πιο νηφάλια και συγκρατημένη προσέγγιση για το πότε είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ η χρήση βίας ή η αποστολή όπλων σε ζώνες μάχης – καταλήγει ο Hartung, ζητώντας επανεξέταση της πορείας της απεριόριστης στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία και το Ισραήλ. καταλήγοντας δήλωσε πως είναι υπέρ της εξεύρεσης διπλωματικών λύσεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών