Το SREP δηλαδή η αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας, είναι συνάρτηση της αύξησης του ρίσκου και το ρίσκο έχει αυξηθεί, οπότε οριακή αύξηση στο SREP για τις ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να αναμένεται...
Ο SSM και η ΕΚΤ διεξήγαγαν πολιτικά stress tests στις 5 Μαΐου 2018 και ενώ είχαν την ευκαιρία να συνδράμουν στην πλήρη εξυγίανση ωραιοποίησαν μια κατάσταση η οποία αποδεικνύεται φιάσκο.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν χρηματιστηριακή αξία 5 δισεκ. ευρώ, είναι κεφαλαιακά αδύναμες, δεν μπορούν να βρουν κεφάλαια από τις αγορές και το κυριότερο καλούνται να αντιμετωπίσουν μια πρόκληση 88 δισεκ. προβληματικών δανείων.
Η ΕΚΤ βέβαια ουδέποτε ανέφερε ότι οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν τα stress tests, ο SSM ο Εποπτικός Μηχανισμός των Τραπεζών έχει δηλώσει ότι το stress tests του Μαΐου 2018 δεν ήταν στην λογική πέρασε ή κόπηκε μια τράπεζα αλλά ένα δυναμικό stress tests όπου ο SSM κατά την εκπόνηση των νέων SREP της νέας αξιολόγησης κεφαλαιακής επάρκειας τον Ιανουάριο 2019 θα αξιολογήσει…εκ νέου τα δεδομένα.
Έτσι εξηγείται και η αναφορά του Goeure της ΕΚΤ που ανέφερε τέλη Ιουλίου 2018 – δηλαδή περίπου 3 μήνες μετά τα stress tests - ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν αδύναμα κεφάλαια.
Όμως και η Nouy η επικεφαλής του SSM που αποχωρεί τέλη 2018 έχει δηλώσει σε παράγοντα ότι μέχρι να αποχωρήσω από τον SSM θέλω να έχουν κλείσει οι εκκρεμότητες με τις ελληνικές τράπεζες.
Η αναφορά αυτή είναι απόλυτα ακριβής και δεν επιδέχεται καμία παρερμηνεία.
Βέβαια η Nouy έχει πει και άλλα πράγματα για ορισμένες ελληνικές τράπεζες που δεν είναι της παρούσης να παρουσιαστούν...όταν θα έρθει η ώρα...
Τι μπορεί να κάνει η Nouy μέχρι τέλη Δεκεμβρίου 2018 δεν είναι γνωστό.
Προφανώς και επί της Nouy προετοιμάζεται το νέο SREP η νέα αξιολόγηση των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας ίσως οδηγήσει σε αύξηση τους δηλαδή π.χ. αντί να ισχύει το 13,625% για την Πειραιώς – συνολικός δείκτης - να ισχύει κάτι υψηλότερο, αντίστοιχα για τις υπόλοιπες τράπεζες το 12,725% κ.ο.κ.
Με βάση πάντως πληροφορίες το SREP δηλαδή η αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας, είναι συνάρτηση της αύξησης του ρίσκου και το ρίσκο έχει αυξηθεί, οπότε οριακή αύξηση στο SREP για τις ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να αναμένεται...
Η άντληση κεφαλαίων από το κράτος είναι μια λύση με θετικά και αρνητικά
Άπαξ και το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να αντλήσει κεφάλαια μέσω ομολόγων, προφανώς ούτε και οι τράπεζες μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια.
Η αδυναμία των τραπεζών είναι αδυναμία του ελληνικού κράτους να δανειστεί από τις αγορές, οι διεθνείς επενδυτές δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα.
Εάν αυτό το σκηνικό ρίσκου διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα τι πρέπει να γίνει εάν οι ελληνικές τράπεζες χρειαστούν κεφάλαια;
Θα μπορούσε το ελληνικό κράτος να καλύψει ομολογιακό tier 2 ή κάποια άλλη έκδοση ή να εκδοθεί νέο Cocos δηλαδή ομολογιακό μετατρέψιμο σε μετοχές;
Η συμμετοχή σε αύξηση σηματοδοτεί περαιτέρω κρατικοποίηση συν τοις άλλοις αύξηση κεφαλαίου την τρέχουσα περίοδο είναι αδύνατο να υλοποιηθεί.
Όμως σε ένα βάθος χρόνου το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να συμμετάσχει στην κάλυψη κεφαλαιακής ανάγκης τράπεζας ή τραπεζών μέσω ομολόγων δηλαδή ομολογιακό tier 1 ή ομολογιακό tier 2 ή ομολογιακό μετατρέψιμο σε μετοχές cocos.
Βέβαια θα ενεργοποιείτο η διαδικασία της προληπτικής ανακεφαλαιοποίησης αλλά με όρους και παραδοχές που δεν θα εμπεριείχαν την λύση του bail in.
Σε αυτή την περίπτωση δεν επέρχεται κρατικοποίηση γιατί το ομόλογο – ειδικά στα cocos – στο μέλλον μπορεί να μετατραπεί σε μετοχές.
Εάν μια τράπεζα έχει ήδη cocos στο χαρτοφυλάκιο της που έχει καλύψει το ελληνικό κράτος, αυτά μετατρέπονται σε μετοχές;
Η απάντηση είναι η εξής.
Τα cocos δηλαδή τα μετατρέψιμα σε μετοχές ομόλογα, μόνο υπό 3 όρους μετατρέπονται σε μετοχές
-Να μην πληρωθούν δύο συναπτά κουπόνια
-Να λάβει η τράπεζα που διαθέτει cocos νέα κρατική βοήθεια
-Να λήξει το cocos χωρίς να έχει αποπληρωθεί
Μπορεί να βρεθεί φόρμουλα ώστε είτε μέσω ομολόγου tier 1 ή tier 2 ή νέας έκδοσης ομολόγου μετατρέψιμου σε μετοχές cocos να ξεπεραστεί το εμπόδιο;
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους θα θεωρηθεί state aid δηλαδή κρατική βοήθεια.
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεκάθαρα θα θέσει θέμα κρατικής ενίσχυσης, θα θεωρηθεί επιδότηση του κράτους προς μια τράπεζα και αυτό θα παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους θα επιβάλλει στην τράπεζα να παρουσιάσει νέο πλάνο αναδιάρθρωσης – restructuring plan – όπου θα περιλαμβάνει γενναία θεραπεία σοκ σε μείωση κόστους, μείωση προσωπικού και δραστηριοτήτων.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους στα κεφάλαια μιας τράπεζας θα αποτελέσει ξεκάθαρα credit negative δηλαδή αρνητική εξέλιξη.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους μέσω ομολογιακών δεν θα ενεργοποιήσει την διαδικασία dilution στους ιδιώτες μετόχους.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους σε μια τράπεζα θα αντιμετωπιστεί πολύ αρνητικά από την χρηματιστηριακή αγορά, οι επενδυτές θα τρομοκρατηθούν.
Όμως η τράπεζα θα έχει κεφάλαια, δεν θα κινδυνεύει με resolution ή κατάρρευση ή σπάσιμο σε καλή και κακή τράπεζα.
Συν τοις άλλοις οι ελληνικές τράπεζες υποχρεωτικά θα προχωρήσουν σε νέα γενναία αναδιάρθρωση των ισολογισμών τους, τουλάχιστον όταν το κάνουν να έχουν κεφάλαια.
Οι καταθέτες λόγω και της άρσης των capital controls – παρά το ρίσκο – δεν θα πρέπει να ανησυχούν γιατί φαινόμενο bail in δεν θα προκύψει.
Συμπέρασμα
Μπορεί να υπάρξει λύση με κρατικά κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες, χωρίς άμεση κρατικοποίηση;
Η απάντηση είναι ναι μπορούν να βρεθούν κεφάλαια αλλά προφανώς όλη αυτή η διαδικασία έχει ένα επώδυνο κόστος.
Όμως όποια τράπεζα ή τράπεζες πάρουν κεφάλαια από το κράτος καλό είναι να πάρουν όσο το δυνατό περισσότερα να μην περιοριστούν στα απολύτως απαραίτητα.
Μετά από 3 ανεπαρκείς ανακεφαλαιοποιήσεις που έγιναν όχι με θάρρος αλλά με φόβο φθάσαμε στο σήμερα όπου οι τράπεζες χρηματιστηριακά έχουν αποτύχει.
Από τα τέλη του 2015 που ολοκληρώθηκαν οι τελευταίες αυξήσεις κεφαλαίου η κατάσταση έχει εντυπωσιακά επιδεινωθεί αντί να βελτιωθεί παρ΄ ότι οι τράπεζες δεν κινδυνεύουν με bail in.
Φθάνοντας στο σήμερα και εν μέσω διάχυτης αβεβαιότητας, το σχέδιο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και της κυβέρνησης να παράσχει εγγυήσεις σε τραπεζικά ομόλογα προβλημάτισε την αγορά αντί να την ενθουσιάσει.
Το βασικό σχέδιο με βάση το Ιταλικό μοντέλο είναι το ελληνικό κράτος να παράσχει εγγυήσεις για κύρια τραπεζικά ομόλογα (senior bond) περί τα 6 δισεκ. που θα αντιστοιχούν σε τιτλοποιήσεις 20 δισεκ. προβληματικών δανείων.
Το μοντέλο αυτό ωστόσο πρέπει να ξεπεράσει εμπόδια πέραν από ζητήματα ανταγωνισμού περί κρατικής βοήθειας state aid και θέματα αποτίμησης των προβληματικών δανείων.
Εκτιμάται ότι εάν είναι 20 δισεκ. το συνολικό χαρτοφυλάκιο προβληματικών δανείων και εκδοθούν 6 δισεκ. senior bond τραπεζικά ομόλογα που θα τα εγγυάται το κράτος….οι τράπεζες θα χρειαστούν να διενεργήσουν νέες προβλέψεις τουλάχιστον 2 δισεκ. ευρώ πέραν αυτών που διενεργούν.
Π.χ. το 2018 θα διενεργήσουν 3 δισεκ. προβλέψεις για προβληματικά δάνεια, εάν το μοντέλο των εγγυήσεων εφαρμοζόταν σήμερα εφάπαξ θα προέκυπταν νέες προβλέψεις 2 δισεκ. συνολικά 5 δισεκ. όπερ σημαίνει ζημίες στα τελικά αποτελέσματα και ενεργοποίηση του νόμου για την αναβαλλόμενη φορολογία.
Όταν μια τράπεζα εμφανίζει ζημίες στην χρήση τότε υλοποιεί αύξηση κεφαλαίου κατά το ύψος των ζημιών στο πλαίσιο της αναβαλλόμενης φορολογίας που στις 4 μεγάλες τράπεζες φθάνει τα 21,4 δισεκ. ευρώ.
Η δομή των ελληνικών τραπεζών
Τα NPEs έχουν ήδη μειωθεί στα 88 δισεκ. ευρώ
Επεξεργασία: Bankingnews.gr
Έχει αξία να θυμηθούμε τι εικόνα εμφάνισαν οι ελληνικές τράπεζες με πλήρη εφαρμογή της Βασιλείας 3 στο stress tests στις 5 Μαίου 2018
Με fully loaded common equity στο stress test η Πειραιώς 3,6%, η Eurobank 4,5%, η Εθνική 4,8% και η Alpha 7,3%
Επεξεργασία στοιχείων bankingnews
Με βάση αυτή την ανάλυση στο δυσμενές σενάριο του stress tests πρακτικά σίγουρα οι 3 τράπεζες Πειραιώς, Εθνική και Eurobank χρειάζονται υποχρεωτικές αυξήσεις κεφαλαίου και η Alpha bank προαιρετικά αν και θυμίζουμε ότι η Unicredit με Fully loaded common equity στο δυσμενές σενάριο είχε 7,1% και έκανε αύξηση κεφαλαίου 13 δισεκ. ευρώ.
www.bankingnews.gr
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν χρηματιστηριακή αξία 5 δισεκ. ευρώ, είναι κεφαλαιακά αδύναμες, δεν μπορούν να βρουν κεφάλαια από τις αγορές και το κυριότερο καλούνται να αντιμετωπίσουν μια πρόκληση 88 δισεκ. προβληματικών δανείων.
Η ΕΚΤ βέβαια ουδέποτε ανέφερε ότι οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν τα stress tests, ο SSM ο Εποπτικός Μηχανισμός των Τραπεζών έχει δηλώσει ότι το stress tests του Μαΐου 2018 δεν ήταν στην λογική πέρασε ή κόπηκε μια τράπεζα αλλά ένα δυναμικό stress tests όπου ο SSM κατά την εκπόνηση των νέων SREP της νέας αξιολόγησης κεφαλαιακής επάρκειας τον Ιανουάριο 2019 θα αξιολογήσει…εκ νέου τα δεδομένα.
Έτσι εξηγείται και η αναφορά του Goeure της ΕΚΤ που ανέφερε τέλη Ιουλίου 2018 – δηλαδή περίπου 3 μήνες μετά τα stress tests - ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν αδύναμα κεφάλαια.
Όμως και η Nouy η επικεφαλής του SSM που αποχωρεί τέλη 2018 έχει δηλώσει σε παράγοντα ότι μέχρι να αποχωρήσω από τον SSM θέλω να έχουν κλείσει οι εκκρεμότητες με τις ελληνικές τράπεζες.
Η αναφορά αυτή είναι απόλυτα ακριβής και δεν επιδέχεται καμία παρερμηνεία.
Βέβαια η Nouy έχει πει και άλλα πράγματα για ορισμένες ελληνικές τράπεζες που δεν είναι της παρούσης να παρουσιαστούν...όταν θα έρθει η ώρα...
Τι μπορεί να κάνει η Nouy μέχρι τέλη Δεκεμβρίου 2018 δεν είναι γνωστό.
Προφανώς και επί της Nouy προετοιμάζεται το νέο SREP η νέα αξιολόγηση των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας ίσως οδηγήσει σε αύξηση τους δηλαδή π.χ. αντί να ισχύει το 13,625% για την Πειραιώς – συνολικός δείκτης - να ισχύει κάτι υψηλότερο, αντίστοιχα για τις υπόλοιπες τράπεζες το 12,725% κ.ο.κ.
Με βάση πάντως πληροφορίες το SREP δηλαδή η αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας, είναι συνάρτηση της αύξησης του ρίσκου και το ρίσκο έχει αυξηθεί, οπότε οριακή αύξηση στο SREP για τις ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να αναμένεται...
Η άντληση κεφαλαίων από το κράτος είναι μια λύση με θετικά και αρνητικά
Άπαξ και το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να αντλήσει κεφάλαια μέσω ομολόγων, προφανώς ούτε και οι τράπεζες μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια.
Η αδυναμία των τραπεζών είναι αδυναμία του ελληνικού κράτους να δανειστεί από τις αγορές, οι διεθνείς επενδυτές δεν εμπιστεύονται την Ελλάδα.
Εάν αυτό το σκηνικό ρίσκου διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα τι πρέπει να γίνει εάν οι ελληνικές τράπεζες χρειαστούν κεφάλαια;
Θα μπορούσε το ελληνικό κράτος να καλύψει ομολογιακό tier 2 ή κάποια άλλη έκδοση ή να εκδοθεί νέο Cocos δηλαδή ομολογιακό μετατρέψιμο σε μετοχές;
Η συμμετοχή σε αύξηση σηματοδοτεί περαιτέρω κρατικοποίηση συν τοις άλλοις αύξηση κεφαλαίου την τρέχουσα περίοδο είναι αδύνατο να υλοποιηθεί.
Όμως σε ένα βάθος χρόνου το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να συμμετάσχει στην κάλυψη κεφαλαιακής ανάγκης τράπεζας ή τραπεζών μέσω ομολόγων δηλαδή ομολογιακό tier 1 ή ομολογιακό tier 2 ή ομολογιακό μετατρέψιμο σε μετοχές cocos.
Βέβαια θα ενεργοποιείτο η διαδικασία της προληπτικής ανακεφαλαιοποίησης αλλά με όρους και παραδοχές που δεν θα εμπεριείχαν την λύση του bail in.
Σε αυτή την περίπτωση δεν επέρχεται κρατικοποίηση γιατί το ομόλογο – ειδικά στα cocos – στο μέλλον μπορεί να μετατραπεί σε μετοχές.
Εάν μια τράπεζα έχει ήδη cocos στο χαρτοφυλάκιο της που έχει καλύψει το ελληνικό κράτος, αυτά μετατρέπονται σε μετοχές;
Η απάντηση είναι η εξής.
Τα cocos δηλαδή τα μετατρέψιμα σε μετοχές ομόλογα, μόνο υπό 3 όρους μετατρέπονται σε μετοχές
-Να μην πληρωθούν δύο συναπτά κουπόνια
-Να λάβει η τράπεζα που διαθέτει cocos νέα κρατική βοήθεια
-Να λήξει το cocos χωρίς να έχει αποπληρωθεί
Μπορεί να βρεθεί φόρμουλα ώστε είτε μέσω ομολόγου tier 1 ή tier 2 ή νέας έκδοσης ομολόγου μετατρέψιμου σε μετοχές cocos να ξεπεραστεί το εμπόδιο;
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους θα θεωρηθεί state aid δηλαδή κρατική βοήθεια.
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεκάθαρα θα θέσει θέμα κρατικής ενίσχυσης, θα θεωρηθεί επιδότηση του κράτους προς μια τράπεζα και αυτό θα παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους θα επιβάλλει στην τράπεζα να παρουσιάσει νέο πλάνο αναδιάρθρωσης – restructuring plan – όπου θα περιλαμβάνει γενναία θεραπεία σοκ σε μείωση κόστους, μείωση προσωπικού και δραστηριοτήτων.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους στα κεφάλαια μιας τράπεζας θα αποτελέσει ξεκάθαρα credit negative δηλαδή αρνητική εξέλιξη.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους μέσω ομολογιακών δεν θα ενεργοποιήσει την διαδικασία dilution στους ιδιώτες μετόχους.
Προφανώς και η συμμετοχή του κράτους σε μια τράπεζα θα αντιμετωπιστεί πολύ αρνητικά από την χρηματιστηριακή αγορά, οι επενδυτές θα τρομοκρατηθούν.
Όμως η τράπεζα θα έχει κεφάλαια, δεν θα κινδυνεύει με resolution ή κατάρρευση ή σπάσιμο σε καλή και κακή τράπεζα.
Συν τοις άλλοις οι ελληνικές τράπεζες υποχρεωτικά θα προχωρήσουν σε νέα γενναία αναδιάρθρωση των ισολογισμών τους, τουλάχιστον όταν το κάνουν να έχουν κεφάλαια.
Οι καταθέτες λόγω και της άρσης των capital controls – παρά το ρίσκο – δεν θα πρέπει να ανησυχούν γιατί φαινόμενο bail in δεν θα προκύψει.
Συμπέρασμα
Μπορεί να υπάρξει λύση με κρατικά κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες, χωρίς άμεση κρατικοποίηση;
Η απάντηση είναι ναι μπορούν να βρεθούν κεφάλαια αλλά προφανώς όλη αυτή η διαδικασία έχει ένα επώδυνο κόστος.
Όμως όποια τράπεζα ή τράπεζες πάρουν κεφάλαια από το κράτος καλό είναι να πάρουν όσο το δυνατό περισσότερα να μην περιοριστούν στα απολύτως απαραίτητα.
Μετά από 3 ανεπαρκείς ανακεφαλαιοποιήσεις που έγιναν όχι με θάρρος αλλά με φόβο φθάσαμε στο σήμερα όπου οι τράπεζες χρηματιστηριακά έχουν αποτύχει.
Από τα τέλη του 2015 που ολοκληρώθηκαν οι τελευταίες αυξήσεις κεφαλαίου η κατάσταση έχει εντυπωσιακά επιδεινωθεί αντί να βελτιωθεί παρ΄ ότι οι τράπεζες δεν κινδυνεύουν με bail in.
Φθάνοντας στο σήμερα και εν μέσω διάχυτης αβεβαιότητας, το σχέδιο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και της κυβέρνησης να παράσχει εγγυήσεις σε τραπεζικά ομόλογα προβλημάτισε την αγορά αντί να την ενθουσιάσει.
Το βασικό σχέδιο με βάση το Ιταλικό μοντέλο είναι το ελληνικό κράτος να παράσχει εγγυήσεις για κύρια τραπεζικά ομόλογα (senior bond) περί τα 6 δισεκ. που θα αντιστοιχούν σε τιτλοποιήσεις 20 δισεκ. προβληματικών δανείων.
Το μοντέλο αυτό ωστόσο πρέπει να ξεπεράσει εμπόδια πέραν από ζητήματα ανταγωνισμού περί κρατικής βοήθειας state aid και θέματα αποτίμησης των προβληματικών δανείων.
Εκτιμάται ότι εάν είναι 20 δισεκ. το συνολικό χαρτοφυλάκιο προβληματικών δανείων και εκδοθούν 6 δισεκ. senior bond τραπεζικά ομόλογα που θα τα εγγυάται το κράτος….οι τράπεζες θα χρειαστούν να διενεργήσουν νέες προβλέψεις τουλάχιστον 2 δισεκ. ευρώ πέραν αυτών που διενεργούν.
Π.χ. το 2018 θα διενεργήσουν 3 δισεκ. προβλέψεις για προβληματικά δάνεια, εάν το μοντέλο των εγγυήσεων εφαρμοζόταν σήμερα εφάπαξ θα προέκυπταν νέες προβλέψεις 2 δισεκ. συνολικά 5 δισεκ. όπερ σημαίνει ζημίες στα τελικά αποτελέσματα και ενεργοποίηση του νόμου για την αναβαλλόμενη φορολογία.
Όταν μια τράπεζα εμφανίζει ζημίες στην χρήση τότε υλοποιεί αύξηση κεφαλαίου κατά το ύψος των ζημιών στο πλαίσιο της αναβαλλόμενης φορολογίας που στις 4 μεγάλες τράπεζες φθάνει τα 21,4 δισεκ. ευρώ.
Η δομή των ελληνικών τραπεζών
| Τράπεζα |
Κεφάλαια tangible book |
DTA |
NPEs* |
Coverage ratio |
| Εθνική |
5,088 δισ |
4,922 δισ |
16 δισ |
60,2% |
| Πειραιώς |
6,61 δισ |
6,55 δισ |
29,4 δισ |
49% |
| Alpha bank |
8,9 δισ |
4,73 δισ |
28,8 δισ |
50% |
| Eurobank |
4,85 δισ |
4,88 δισ |
19 δισ |
55,9% |
| Σύνολο |
25,36 δισ |
21,08 δισ |
93,2 δισ |
53,75% |
Επεξεργασία: Bankingnews.gr
Έχει αξία να θυμηθούμε τι εικόνα εμφάνισαν οι ελληνικές τράπεζες με πλήρη εφαρμογή της Βασιλείας 3 στο stress tests στις 5 Μαίου 2018
Με fully loaded common equity στο stress test η Πειραιώς 3,6%, η Eurobank 4,5%, η Εθνική 4,8% και η Alpha 7,3%
| Τράπεζα |
Δυσμενές σενάριο common equity tier 1 (δείκτης) |
Κεφάλαια common equity tier 1 δυσμενές σενάριο |
Fully loaded common equity στο δυσμενές σενάριο |
| Alpha |
9,7% |
4,744 δισ |
7,3% |
| Εθνική |
6,9% |
2,710 δισ |
4,8% |
| Eurobank |
6,8% |
2,62 δισ |
4,5% |
| Πειραιώς |
5,9% |
2,945 δισ |
3,6% |
| Σύνολο |
7,32% |
13 δισ |
5,05% |
Με βάση αυτή την ανάλυση στο δυσμενές σενάριο του stress tests πρακτικά σίγουρα οι 3 τράπεζες Πειραιώς, Εθνική και Eurobank χρειάζονται υποχρεωτικές αυξήσεις κεφαλαίου και η Alpha bank προαιρετικά αν και θυμίζουμε ότι η Unicredit με Fully loaded common equity στο δυσμενές σενάριο είχε 7,1% και έκανε αύξηση κεφαλαίου 13 δισεκ. ευρώ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών