Τα απλά μαθηματικά που αγνόησαν επί χρόνια διοικούντες και συνδικαλιστές της τράπεζας
Το σχοινί είναι τεντωμένο τόσο από τους εργαζόμενους όσο και από την Εθνική Τράπεζα.
Και το θέμα του ΛΕΠΕΤΕ δείχνει να εξελίσσεται στο μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή για την Εθνική Τράπεζα αλλά και για τους συνταξιούχους - εργαζομένους.
Η τράπεζα όπως και όλες οι συστημικές τράπεζες δεν έχει εξέλθει ακόμα από τη στενωπό των προβληματικών δανείων και ταυτόχρονα βλέπει μπροστά της να ορθώνεται ο κίνδυνος να βρεθεί προ ιδιαίτερα δυσάρεστων εξελίξεων καθώς η διατήρηση του ΛΕΠΕΤΕ σημαίνει περί τα 150 εκ ευρώ το χρόνο πρόσθετες δαπάνες αλλά και σχηματισμό τεράστιου μεγέθους πρόβλεψης για την κάλυψη μιας τέτοιας υποχρέωσης για τουλάχιστον τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια.
Αυτό το έχουν διαπιστώσει και οι θεσμοί και οι εποπτικές αρχές και κυρίως η κυβέρνηση η οποία υπόσχεται λύση μέσω της μεταφοράς των δικαιούχων του ΛΕΠΕΤΕ στο ΕΤΕΑΕΠ.
Μια λύση που φαίνεται εκ πρώτης όψεως εύκολη αλλά μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση αν η τράπεζα δεν καλύψει το αναλογιστικό έλλειμα που θα προκύψει για το κρατικό επικουρικό ταμείο. Βέβαια το αναλογιστικό έλλειμα εφ όσον τακτοποιηθεί σε βάθος χρόνου χωρίς αμφιβολία θα είναι υποπολλαπλάσιο των 150 εκ ευρώ το χρόνο και θα διευκολύνει την Εθνική.
Είναι όμως τόσο προβληματικό το σύστημα στο οποίο βασίστηκε ο ΛΕΠΕΤΕ και επίσης τόσο προβληματικά τα δεδομένα που ουδείς μπορεί να εκτιμήσει τι ακριβώς θα συμβεί.
Τόσο η τράπεζα όσο και τα σωματεία έκλειναν τα μάτια εδώ και πολλά χρόνια και μετέθεταν το πρόβλημα αδιαφορώντας για τις τυχόν επιπτώσεις.
Δεν κάθισαν σε ένα τραπέζι να συζητήσουν και να προλάβουν το αδιέξοδο.
Έτσι φτάσαμε στην επιθετική ενέργεια Φραγκιαδάκη να σταματήσει η Εθνική να χρηματοδοτεί το ΛΕΠΕΤΕ και να ξεκινήσει ένα κύκλος δικαστικών αντιπαραθέσεων.
Αν η Εθνική είχε χρηματοδοτήσει το Λογαριασμό από τη στιγμή που αποφασίστηκε η διακοπή χρηματοδότησης έως σήμερα το ποσό που θα έλλειπε σήμερα από το … ταμείο της είναι άνω των 110 εκ ευρώ.
Για να φτάσουμε όμως στο σημείο ο ΛΕΠΕΤΕ να έχει έσοδα μόλις 30 εκ ευρώ και να χρειάζεται σήμερα πάνω από 110 εκ ευρώ το χρόνο πρόσθετη χρηματοδότηση για να καταβληθούν συντάξεις χρειάστηκε να γίνουν στη διάρκεια των τελευταίων δεκατριών ετών τουλάχιστον πολλά εγκληματικά λάθη.
Το βασικότερο είναι ότι ο λογαριασμός έκλεισε για όσους είχαν προσληφθεί στην τράπεζα έως 31/12/2014 και όσοι προσελήφθησαν στη συνέχεια υπήχθησαν στο ΕΤΕΑΕΠ. Από τότε είχε ξεκινήσει η διαδικασία κατάρρευσης του λογαριασμού γιατί πολύ απλά επειδή ο λογαριασμός χρηματοδοτείτο από εισφορές της τράπεζας και των εργαζομένων επί του μισθού και αργά ή γρήγορα όλοι θα γίνονταν συνταξιούχοι δεν θα είχε έσοδα αλλά μόνο υποχρεώσεις.
Τότε έπρεπε κανονικά να δημιουργηθεί αποθεματικό ώστε να καλύψει το σύνολο των υποχρεώσεων αλλά κανένας δεν νοιάστηκε.
Ούτε η τότε διοίκηση ούτε οι συνδικαλιστές γιατί λεφτά υπήρχαν.
Ούτε το 2007 που πρώτη φορά στην ιστορία του ο λογαριασμός έγινε ελλειμματικός υπήρξε σοβαρός προβληματισμός.
Οι συντάξεις καθυστέρησαν για λίγες ημέρες, υπήρξαν αντιδράσεις και γρήγορα η υπόθεση κουκουλώθηκε αφού οι συνταξιούχοι έπαιρναν τις παχυλές τους συντάξεις.
Μάλιστα ο υπολογισμός βάσης είναι ο τελευταίος μισθός και οι συντάξεις διαμορφώνονται σε απίθανα πολλές φορές επίπεδα για στελέχη που έλαβαν διευθυντικές θέσεις έστω και για λίγες ώρες.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του παραλογισμού ένας εργαζόμενος με μεικτό μισθό περί τα 2600 ευρώ, δυο παιδιά και 28 χρόνια εργασίας λαμβάνει περί τα 800 ευρώ επικούρηση.
Αν υποθέσουμε ότι είχε σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου είχε τον ίδιο μισθό (πράγμα απίθανο) τότε η τράπεζα και ο εργαζόμενος έχουν καταβάλλει εισφορές στο ΛΕΠΕΤΕ ποσό 127.500 ευρώ.
Με 800 ευρώ επί 14 μήνες ο επικουρούμενος εισπράττει 11.200 ευρώ το χρόνο και σε περίπου 12 χρόνια έχει λάβει το ποσό που κατέβαλε.
Δηλαδή δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα και ο λογαριασμός πήγαινε με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία αν και έχει προβλεφθεί ότι μπορεί να χρηματοδοτείται από άλλες πηγές όπως οι ασφαλιστικές εργασίες της τράπεζας.
Το μοντέλο που βασιζόταν επί χρόνια ήταν η συνεχής αύξηση των εργαζομένων που μετέθετε τη χρεοκοπία για το μέλλον.
Η χρεοκοπία επιταχύνθηκε όταν ο λογαριασμός έκλεισε για νέους ασφαλισμένους το 2005 και ταυτόχρονα μειώθηκε ραγδαία το προσωπικό της τράπεζας λόγω των αλλεπάλληλων εθελουσιών εξόδων χωρίς να έχει προβλεφθεί η κάλυψη των ελλειμάτων που προέκυπταν.
Σήμερα τα έσοδα του είναι της τάξεως των 30 εκ ευρώ το χρόνο με λιγότερους από 5000 εργαζόμενους και 16.500 συνταξιούχους των οποίων οι επικουρικές αγγίζουν τα 140 εκ ευρώ και αυξάνονται ενώ μειώνονται τα έσοδα.
Η κατάσταση θυμίζει την Ελλάδα λίγο πριν από την κατάρρευση της οικονομίας ή μάλλον την αρχή της ελληνικής κρίσης.
Όπου όλοι νόμιζαν ότι δεν είναι τίποτα και διαρκεί οκτώ χρόνια.
Μια κρίση που αναγκαστικά μας προσγείωσε απότομα σε λύσεις επιθετικού χαρακτήρα που ούτε περνούσαν από το μυαλό του Έλληνα. Αν σήμερα η κυβέρνηση νομοθετήσει η Εθνική μόνο από τη μείωση εισφορών εργοδότη θα μειώσει το κόστος κατά 14 εκ ευρώ ετησίως.
Αν μπουν όλοι εργαζόμενοι στο ΛΕΠΕΤΕ θα πληρώσει επιπλέον εργοδοτική εισφορά πάλι περί τα 14 εκ ευρώ.
Δηλαδή στην Εθνική κοστίζει 30 εκ ευρώ το χρόνο περίπου η ένταξη όλων των ΛΕΠΕΤΕ έναντι του ΕΤΕΑΕΠ. Τα χρήματα όμως που θα μαζευτούν μπορεί να είναι 60 εκ ευρώ το χρόνο ποσό που υπολείπεται αισθητά των 140 εκ ευρώ.
Έτσι για να μπορούν προσωρινά πληρώνονται οι συντάξεις θα πρέπει μειωθούν μεσοσταθμικά κατά 57% και από 850 η μέση επικουρική να γίνει 365 ευρώ.
Θα μπορούσε επίσης το ΕΤΕΑΕΠ να αποδώσει στην ΕΤΕ άμεσα τις εισφορές των προσληφθέντων τα τελευταία 13 χρόνια και η ΕΤΕ να δημιουργήσει ένα αποθεματικό για το ΛΕΠΕΤΕ και να το χρηματοδοτήσει εκτάκτως με τη διαφορά της εισφοράς ΛΕΠΕΤΕ και ΕΤΕΑΕΠ.
Η άλλη λύση είναι αυτή που δίνει η κυβέρνηση δια της νομοθέτησης μεταφοράς όλων στο ΕΤΕΑΠ όπου εκεί και το κόστος για την ΕΤΕ είναι άγνωστο αλλά κυρίως για τους δικαιούχους ΛΕΠΕΤΕ και τους επικουρούμενους.
Το βέβαιο είναι ότι η μη λύση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και θα πορεύονται στο άγνωστο τόσο η ΕΤΕ όσο και οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι μέχρι τα δικαστήρια να αποφασίσουν.
Και αν κερδίσει η Εθνική οι εργαζόμενοι θα έχουν χάσει τα πάντα και αν κερδίσουν οι εργαζόμενοι μπορεί η Εθνική να μην μπορεί να καλύψει το ποσό της υποχρέωσης που θα έχει συσσωρευτεί και τότε θα είναι χαμένες και οι δύο πλευρές αλλά και η Εθνική Οικονομία.
ΥΓ1: Σημαντικό είναι να λάβουμε υπό όψιν μας ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλοι σκελετοί στα ντουλάπια του ΛΕΠΕΤΕ που θα εκθέσουν συνδικαλιστές και τράπεζα
ΥΓ2: Οι συνδικαλιστές γνωρίζουν το πρόβλημα αλλά κανένας δεν τολμά να βάλει εδώ και πολύ καιρό το δάχτυλο επί τον τύπο των ήλων. Είναι οι ψήφοι στις εκλογές γαρ
ΥΓ3: Οι εξελίξεις στο ΛΕΠΕΤΕ έχουν ήδη πλήξει τα έσοδα του ΤΥΠΕΤ του Ταμείου Υγείας της Τράπεζας οπότε προστίθεται ένα ακόμα πρόβλημα
Νίκος Καρούτζος
Nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Και το θέμα του ΛΕΠΕΤΕ δείχνει να εξελίσσεται στο μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή για την Εθνική Τράπεζα αλλά και για τους συνταξιούχους - εργαζομένους.
Η τράπεζα όπως και όλες οι συστημικές τράπεζες δεν έχει εξέλθει ακόμα από τη στενωπό των προβληματικών δανείων και ταυτόχρονα βλέπει μπροστά της να ορθώνεται ο κίνδυνος να βρεθεί προ ιδιαίτερα δυσάρεστων εξελίξεων καθώς η διατήρηση του ΛΕΠΕΤΕ σημαίνει περί τα 150 εκ ευρώ το χρόνο πρόσθετες δαπάνες αλλά και σχηματισμό τεράστιου μεγέθους πρόβλεψης για την κάλυψη μιας τέτοιας υποχρέωσης για τουλάχιστον τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια.
Αυτό το έχουν διαπιστώσει και οι θεσμοί και οι εποπτικές αρχές και κυρίως η κυβέρνηση η οποία υπόσχεται λύση μέσω της μεταφοράς των δικαιούχων του ΛΕΠΕΤΕ στο ΕΤΕΑΕΠ.
Μια λύση που φαίνεται εκ πρώτης όψεως εύκολη αλλά μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση αν η τράπεζα δεν καλύψει το αναλογιστικό έλλειμα που θα προκύψει για το κρατικό επικουρικό ταμείο. Βέβαια το αναλογιστικό έλλειμα εφ όσον τακτοποιηθεί σε βάθος χρόνου χωρίς αμφιβολία θα είναι υποπολλαπλάσιο των 150 εκ ευρώ το χρόνο και θα διευκολύνει την Εθνική.
Είναι όμως τόσο προβληματικό το σύστημα στο οποίο βασίστηκε ο ΛΕΠΕΤΕ και επίσης τόσο προβληματικά τα δεδομένα που ουδείς μπορεί να εκτιμήσει τι ακριβώς θα συμβεί.
Τόσο η τράπεζα όσο και τα σωματεία έκλειναν τα μάτια εδώ και πολλά χρόνια και μετέθεταν το πρόβλημα αδιαφορώντας για τις τυχόν επιπτώσεις.
Δεν κάθισαν σε ένα τραπέζι να συζητήσουν και να προλάβουν το αδιέξοδο.
Έτσι φτάσαμε στην επιθετική ενέργεια Φραγκιαδάκη να σταματήσει η Εθνική να χρηματοδοτεί το ΛΕΠΕΤΕ και να ξεκινήσει ένα κύκλος δικαστικών αντιπαραθέσεων.
Αν η Εθνική είχε χρηματοδοτήσει το Λογαριασμό από τη στιγμή που αποφασίστηκε η διακοπή χρηματοδότησης έως σήμερα το ποσό που θα έλλειπε σήμερα από το … ταμείο της είναι άνω των 110 εκ ευρώ.
Για να φτάσουμε όμως στο σημείο ο ΛΕΠΕΤΕ να έχει έσοδα μόλις 30 εκ ευρώ και να χρειάζεται σήμερα πάνω από 110 εκ ευρώ το χρόνο πρόσθετη χρηματοδότηση για να καταβληθούν συντάξεις χρειάστηκε να γίνουν στη διάρκεια των τελευταίων δεκατριών ετών τουλάχιστον πολλά εγκληματικά λάθη.
Το βασικότερο είναι ότι ο λογαριασμός έκλεισε για όσους είχαν προσληφθεί στην τράπεζα έως 31/12/2014 και όσοι προσελήφθησαν στη συνέχεια υπήχθησαν στο ΕΤΕΑΕΠ. Από τότε είχε ξεκινήσει η διαδικασία κατάρρευσης του λογαριασμού γιατί πολύ απλά επειδή ο λογαριασμός χρηματοδοτείτο από εισφορές της τράπεζας και των εργαζομένων επί του μισθού και αργά ή γρήγορα όλοι θα γίνονταν συνταξιούχοι δεν θα είχε έσοδα αλλά μόνο υποχρεώσεις.
Τότε έπρεπε κανονικά να δημιουργηθεί αποθεματικό ώστε να καλύψει το σύνολο των υποχρεώσεων αλλά κανένας δεν νοιάστηκε.
Ούτε η τότε διοίκηση ούτε οι συνδικαλιστές γιατί λεφτά υπήρχαν.
Ούτε το 2007 που πρώτη φορά στην ιστορία του ο λογαριασμός έγινε ελλειμματικός υπήρξε σοβαρός προβληματισμός.
Οι συντάξεις καθυστέρησαν για λίγες ημέρες, υπήρξαν αντιδράσεις και γρήγορα η υπόθεση κουκουλώθηκε αφού οι συνταξιούχοι έπαιρναν τις παχυλές τους συντάξεις.
Μάλιστα ο υπολογισμός βάσης είναι ο τελευταίος μισθός και οι συντάξεις διαμορφώνονται σε απίθανα πολλές φορές επίπεδα για στελέχη που έλαβαν διευθυντικές θέσεις έστω και για λίγες ώρες.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του παραλογισμού ένας εργαζόμενος με μεικτό μισθό περί τα 2600 ευρώ, δυο παιδιά και 28 χρόνια εργασίας λαμβάνει περί τα 800 ευρώ επικούρηση.
Αν υποθέσουμε ότι είχε σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου είχε τον ίδιο μισθό (πράγμα απίθανο) τότε η τράπεζα και ο εργαζόμενος έχουν καταβάλλει εισφορές στο ΛΕΠΕΤΕ ποσό 127.500 ευρώ.
Με 800 ευρώ επί 14 μήνες ο επικουρούμενος εισπράττει 11.200 ευρώ το χρόνο και σε περίπου 12 χρόνια έχει λάβει το ποσό που κατέβαλε.
Δηλαδή δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα και ο λογαριασμός πήγαινε με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία αν και έχει προβλεφθεί ότι μπορεί να χρηματοδοτείται από άλλες πηγές όπως οι ασφαλιστικές εργασίες της τράπεζας.
Το μοντέλο που βασιζόταν επί χρόνια ήταν η συνεχής αύξηση των εργαζομένων που μετέθετε τη χρεοκοπία για το μέλλον.
Η χρεοκοπία επιταχύνθηκε όταν ο λογαριασμός έκλεισε για νέους ασφαλισμένους το 2005 και ταυτόχρονα μειώθηκε ραγδαία το προσωπικό της τράπεζας λόγω των αλλεπάλληλων εθελουσιών εξόδων χωρίς να έχει προβλεφθεί η κάλυψη των ελλειμάτων που προέκυπταν.
Σήμερα τα έσοδα του είναι της τάξεως των 30 εκ ευρώ το χρόνο με λιγότερους από 5000 εργαζόμενους και 16.500 συνταξιούχους των οποίων οι επικουρικές αγγίζουν τα 140 εκ ευρώ και αυξάνονται ενώ μειώνονται τα έσοδα.
Η κατάσταση θυμίζει την Ελλάδα λίγο πριν από την κατάρρευση της οικονομίας ή μάλλον την αρχή της ελληνικής κρίσης.
Όπου όλοι νόμιζαν ότι δεν είναι τίποτα και διαρκεί οκτώ χρόνια.
Μια κρίση που αναγκαστικά μας προσγείωσε απότομα σε λύσεις επιθετικού χαρακτήρα που ούτε περνούσαν από το μυαλό του Έλληνα. Αν σήμερα η κυβέρνηση νομοθετήσει η Εθνική μόνο από τη μείωση εισφορών εργοδότη θα μειώσει το κόστος κατά 14 εκ ευρώ ετησίως.
Αν μπουν όλοι εργαζόμενοι στο ΛΕΠΕΤΕ θα πληρώσει επιπλέον εργοδοτική εισφορά πάλι περί τα 14 εκ ευρώ.
Δηλαδή στην Εθνική κοστίζει 30 εκ ευρώ το χρόνο περίπου η ένταξη όλων των ΛΕΠΕΤΕ έναντι του ΕΤΕΑΕΠ. Τα χρήματα όμως που θα μαζευτούν μπορεί να είναι 60 εκ ευρώ το χρόνο ποσό που υπολείπεται αισθητά των 140 εκ ευρώ.
Έτσι για να μπορούν προσωρινά πληρώνονται οι συντάξεις θα πρέπει μειωθούν μεσοσταθμικά κατά 57% και από 850 η μέση επικουρική να γίνει 365 ευρώ.
Θα μπορούσε επίσης το ΕΤΕΑΕΠ να αποδώσει στην ΕΤΕ άμεσα τις εισφορές των προσληφθέντων τα τελευταία 13 χρόνια και η ΕΤΕ να δημιουργήσει ένα αποθεματικό για το ΛΕΠΕΤΕ και να το χρηματοδοτήσει εκτάκτως με τη διαφορά της εισφοράς ΛΕΠΕΤΕ και ΕΤΕΑΕΠ.
Η άλλη λύση είναι αυτή που δίνει η κυβέρνηση δια της νομοθέτησης μεταφοράς όλων στο ΕΤΕΑΠ όπου εκεί και το κόστος για την ΕΤΕ είναι άγνωστο αλλά κυρίως για τους δικαιούχους ΛΕΠΕΤΕ και τους επικουρούμενους.
Το βέβαιο είναι ότι η μη λύση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και θα πορεύονται στο άγνωστο τόσο η ΕΤΕ όσο και οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι μέχρι τα δικαστήρια να αποφασίσουν.
Και αν κερδίσει η Εθνική οι εργαζόμενοι θα έχουν χάσει τα πάντα και αν κερδίσουν οι εργαζόμενοι μπορεί η Εθνική να μην μπορεί να καλύψει το ποσό της υποχρέωσης που θα έχει συσσωρευτεί και τότε θα είναι χαμένες και οι δύο πλευρές αλλά και η Εθνική Οικονομία.
ΥΓ1: Σημαντικό είναι να λάβουμε υπό όψιν μας ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλοι σκελετοί στα ντουλάπια του ΛΕΠΕΤΕ που θα εκθέσουν συνδικαλιστές και τράπεζα
ΥΓ2: Οι συνδικαλιστές γνωρίζουν το πρόβλημα αλλά κανένας δεν τολμά να βάλει εδώ και πολύ καιρό το δάχτυλο επί τον τύπο των ήλων. Είναι οι ψήφοι στις εκλογές γαρ
ΥΓ3: Οι εξελίξεις στο ΛΕΠΕΤΕ έχουν ήδη πλήξει τα έσοδα του ΤΥΠΕΤ του Ταμείου Υγείας της Τράπεζας οπότε προστίθεται ένα ακόμα πρόβλημα
Νίκος Καρούτζος
Nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών