γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και την έλλειψη ρευστότητας αρκετές εισηγμένες εταιρείες βρήκαν διέξοδο και στην τρέχουσα χρήση στην έκδοση ομολογιακών δανείων.
Yπολογίζεται ότι ξεπέρασαν το 1 δισ. ευρώ οι αιτήσεις των εισηγμένων για την έκδοση ομολογιακών δανείων.
Οι κυριότεροι λόγοι που επιλέγει μία επιχείριση να εκδόσει ομολογιακά δάνεια είναι οι εξής:
α) να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της, σε μία χρονική στιγμή που οι γραμμές πίστωσης λόγω της πεντάχρονης ύφεσης έχουν κλείσει από τις τράπεζες,
β) να μετατρέψει τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό σε μακροπρόθεσμο προσδοκώντας τον ερχομό της ανάπτυξης και να κερδίσει χρόνο προσαρμογής και
γ) να επεκταθεί σε νέες δραστηριότητες που χρειάζονται κεφάλαια κίνησης και δεν θέλει να διακινδυνέψει τα ταμειακά διαθέσιμα που έχε η επιχείριση για να αποπληρώνει τις μηνιαίες υποχρεώσεις της.
Η καθίζηση του Χρηματιστηρίου κατέστησε αρνητική την επιλογή για αύξηση κεφαλαίου με μετρητά που θα μπορούσε να διασφαλίσει φθηνά κεφάλαια για τις εισηγμένες.
Ολόκληρη την τριετία 2006 - 2008 αντλήθηκαν περισσότερα από 3 δισ. ευρώ μέσω της έκδοσης ομολογιακών δανείων, ενώ μόνο τη διετία 2008 - 2009 τα ομολογιακά δάνεια των εισηγμένων ξεπέρασαν τα 900 εκατ. ευρώ. Το 2011 είχαν αντληθεί περισσότερα από 1,3 δισ. ευρώ.
Μέχρι και τα μέσα του 2009, οι εκδόσεις ομολογιακών δανείων ήταν το βασικό εργαλείο άντλησης κεφαλαίων των εισηγμένων, καθώς μόνο μεγάλες εταιρείες σε κεφαλαιοποίηση (όπως π.χ. η Εθνική Τράπεζα και η Alpha
Bank) μπορούσαν να αντλήσουν φθηνό χρήμα από την αγορά. Στην πλειονότητά τους οι υπόλοιπες εισηγμένες κατέφευγαν στις τράπεζες με στόχο την αναχρηματοδότηση του δανεισμού τους με πιο συμφέροντες όρους και τη μετατροπή των βραχυπρόθεσμων οφειλών τους σε μακροπρόθεσμες.
Το βασικό πρόβλημα για τις επιχειρήσεις ειναι αφενός το υψηλό επιτόκιο που δανείζονται για την έκδοση ομολογιακών δανείων και αφετέρου πρόσβαση σ΄αυτα του είδους δάνεια έχουν μόνο οι επιχειρήσεις που έχουν θεμελιώδη μεγέθη που εγγυώνται την αποπληρωμή των δανείων.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Οι κυριότεροι λόγοι που επιλέγει μία επιχείριση να εκδόσει ομολογιακά δάνεια είναι οι εξής:
α) να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της, σε μία χρονική στιγμή που οι γραμμές πίστωσης λόγω της πεντάχρονης ύφεσης έχουν κλείσει από τις τράπεζες,
β) να μετατρέψει τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό σε μακροπρόθεσμο προσδοκώντας τον ερχομό της ανάπτυξης και να κερδίσει χρόνο προσαρμογής και
γ) να επεκταθεί σε νέες δραστηριότητες που χρειάζονται κεφάλαια κίνησης και δεν θέλει να διακινδυνέψει τα ταμειακά διαθέσιμα που έχε η επιχείριση για να αποπληρώνει τις μηνιαίες υποχρεώσεις της.
Η καθίζηση του Χρηματιστηρίου κατέστησε αρνητική την επιλογή για αύξηση κεφαλαίου με μετρητά που θα μπορούσε να διασφαλίσει φθηνά κεφάλαια για τις εισηγμένες.
Ολόκληρη την τριετία 2006 - 2008 αντλήθηκαν περισσότερα από 3 δισ. ευρώ μέσω της έκδοσης ομολογιακών δανείων, ενώ μόνο τη διετία 2008 - 2009 τα ομολογιακά δάνεια των εισηγμένων ξεπέρασαν τα 900 εκατ. ευρώ. Το 2011 είχαν αντληθεί περισσότερα από 1,3 δισ. ευρώ.
Μέχρι και τα μέσα του 2009, οι εκδόσεις ομολογιακών δανείων ήταν το βασικό εργαλείο άντλησης κεφαλαίων των εισηγμένων, καθώς μόνο μεγάλες εταιρείες σε κεφαλαιοποίηση (όπως π.χ. η Εθνική Τράπεζα και η Alpha
Bank) μπορούσαν να αντλήσουν φθηνό χρήμα από την αγορά. Στην πλειονότητά τους οι υπόλοιπες εισηγμένες κατέφευγαν στις τράπεζες με στόχο την αναχρηματοδότηση του δανεισμού τους με πιο συμφέροντες όρους και τη μετατροπή των βραχυπρόθεσμων οφειλών τους σε μακροπρόθεσμες.
Το βασικό πρόβλημα για τις επιχειρήσεις ειναι αφενός το υψηλό επιτόκιο που δανείζονται για την έκδοση ομολογιακών δανείων και αφετέρου πρόσβαση σ΄αυτα του είδους δάνεια έχουν μόνο οι επιχειρήσεις που έχουν θεμελιώδη μεγέθη που εγγυώνται την αποπληρωμή των δανείων.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών