γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Τα αντανακλαστικά των εισηγμένων για να επιβιώσουν απέναντι στην εγχώρια ύφεση οδηγούν τις εισηγμένες να αλλάξουν το μίγμα των πωλήσεων μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού. Έτσι ενώ μέχρι και το 2010 οι περισσότερες εισηγμένες διέθεταν το 50% με 60% στην εγχώρια αγορά από το ξεκίνημα του 2011 το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει υπέρ του εξωτερικού και οι εντολές των διοικήσεων προς τις διευθύνσεις πωλήσεων είναι το 60% με 70% να διοχετευθεί πάση θυσία στο εξωτερικό και να παραμείνει μόλις το 40% με 30% στην Ελλάδα.
Οι εισηγμένες δεν έχουν πλέον την πολυτέλεια να περιμένουν την περιβόητη ανάπτυξη και στρέφουν το ενδιαφέρον τους στα διεθνή τους δίκτυα. Ακόμη και οι εισηγμένες με χαμηλό δείκτη εξωστρέφειας προσλαμβάνουν αυτή την περίοδο στελέχη για να υποστηρίξουν τις εξαγωγές τους και μάλιστα σε Βόρεια Αμερική και βόρεια Ευρώπη καθώς η Μέση Ανατολή και η βόρεια Αφρική έχουν αποκλειστεί λόγω των γεγονότων στο τόξο της Αραβίας. Μπορεί το επενδυτικό ενδιαφέρον στο ελληνικό χρηματιστήριο να είναι στραμμένο στον τραπεζικό κλάδο, ωστόσο οι περισσότεροι ξένοι οίκοι αλλά και τα εγχώρια επενδυτικά σχήματα έχουν μετατοπίσει την επενδυτική τους προσοχή στις εξαγωγικές επιχειρήσεις. Κυρίως σε αυτές που εξάγουν πάνω από το 60% και 70% του παραγόμενου τζίρου τους και εμφανίζουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες επιχειρήσεις, αφού έχουν και την εναλλακτική λύση απέναντι στην εγχώρα ύφεση, αλλά και δεν εξαρτώνται καθόλου από την κρατική διοίκηση. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια στο εξωτερικό. Έχουν δημιουργήσει παραγωγικές μονάδες και αναπτύσσονται κανονικά, διαφημίζοντας την ελληνική οικονομία στη διεθνή επιχειρηματική σκηνή. Οι κατ’ εξοχήν εξαγωγικές εταιρείες προέρχονται κυρίως από τους κλάδους των τροφίμων, της μεταλλουργίας, της δευτερογενούς συσκευασίας, των τσιγάρων, των πλαστικών και του εμπορίου. Αυτή την περίοδο η άνοδος του ευρώ στο
1,39 σε σχέση με το δολάριο επιδρά αρνητικά στις εισηγμένες, αφού πωλούν ακριβότερα τα προϊόντα τους σε τρίτες χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο ισοσκελίζουν τις απώλειες μέσω hedging που πραγματοποιούν με άλλα νομίσματα και κυρίως με την αγορά των πρώτων υλών. Οι θυγατρικές του Ομίλου Bιοχάλκο (Eλβάλ, Σιδενόρ, Σωληνουργεία Kορίνθου) είναι κατ’ εξοχήν εξαγωγικές επιχειρήσεις. H άνοδος του ευρώ ευνοεί τις παραγγελίες εντός της Kομισιόν, αλλά οι εξαγωγές σε τρίτες χώρες με το δολάριο σε χαμηλότερα επίπεδα είναι αρνητικός σύμμαχος.
H Hellas Can, η οποία εξάγει στην Iταλία αλλά και στη Mέση Aνατολή, έχει υψηλό δείκτη εξωστρέφειας. H τσιμεντοβιομηχανία Tιτάν και η Coca Cola είναι από τις πλέον εξαγωγικές επιχειρήσεις της Λ. Αθηνών αλλά και η S&B με παρουσία σε Ευρώπη, Τουρκία και Κίνα. Επίσης, ο Όμιλος Μυτιληναίου εμφανίζει μεγάλο ποσοστό εξωστρέφειας. Η δύσκολη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και η είσοδος σε βαθιά ύφεση εκτιμάται ότι επηρεάζει και τον προσανατολισμό στις επενδυτικές επιλογές των διεθνών χαρτοφυλακίων. Οι εταιρείες που έχουν εξαγωγική ή παραγωγική δραστηριότητα στο εξωτερικό έρχονται στο προσκήνιο. Η εξωστρέφεια αποτελεί το μεγάλο όπλο σε αυτή τη φάση και η λογική είναι απλή.
Αυτές οι εταιρείες θεωρείται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην Ελλάδα και να αντισταθμίσουν τις απώλειες με ανάπτυξη σε άλλες αγορές.
Ομως, με δεδομένο ότι αναμένεται ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας κατά το 2011 με δεδομένο ότι οι αγορές της Ασίας με αιχμή του δόρατος Κίνα και Ινδία καλπάζουν, αλλά και με την Αυστραλία να διανύει περίοδο σημαντικής ανάπτυξης, είναι προφανές ότι οι εξωστρεφείς επιχειρήσεις έχουν ευκαιρίες. Βεβαίως η φύση του αντικειμένου κάθε εταιρείας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και στις προοπτικές της. Τα θεσμικά χαρτοφυλάκια είναι προφανές ότι θα ποντάρουν σε αυτές τις δυνατότητες.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
1,39 σε σχέση με το δολάριο επιδρά αρνητικά στις εισηγμένες, αφού πωλούν ακριβότερα τα προϊόντα τους σε τρίτες χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο ισοσκελίζουν τις απώλειες μέσω hedging που πραγματοποιούν με άλλα νομίσματα και κυρίως με την αγορά των πρώτων υλών. Οι θυγατρικές του Ομίλου Bιοχάλκο (Eλβάλ, Σιδενόρ, Σωληνουργεία Kορίνθου) είναι κατ’ εξοχήν εξαγωγικές επιχειρήσεις. H άνοδος του ευρώ ευνοεί τις παραγγελίες εντός της Kομισιόν, αλλά οι εξαγωγές σε τρίτες χώρες με το δολάριο σε χαμηλότερα επίπεδα είναι αρνητικός σύμμαχος.
H Hellas Can, η οποία εξάγει στην Iταλία αλλά και στη Mέση Aνατολή, έχει υψηλό δείκτη εξωστρέφειας. H τσιμεντοβιομηχανία Tιτάν και η Coca Cola είναι από τις πλέον εξαγωγικές επιχειρήσεις της Λ. Αθηνών αλλά και η S&B με παρουσία σε Ευρώπη, Τουρκία και Κίνα. Επίσης, ο Όμιλος Μυτιληναίου εμφανίζει μεγάλο ποσοστό εξωστρέφειας. Η δύσκολη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και η είσοδος σε βαθιά ύφεση εκτιμάται ότι επηρεάζει και τον προσανατολισμό στις επενδυτικές επιλογές των διεθνών χαρτοφυλακίων. Οι εταιρείες που έχουν εξαγωγική ή παραγωγική δραστηριότητα στο εξωτερικό έρχονται στο προσκήνιο. Η εξωστρέφεια αποτελεί το μεγάλο όπλο σε αυτή τη φάση και η λογική είναι απλή.
Αυτές οι εταιρείες θεωρείται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην Ελλάδα και να αντισταθμίσουν τις απώλειες με ανάπτυξη σε άλλες αγορές.
Ομως, με δεδομένο ότι αναμένεται ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας κατά το 2011 με δεδομένο ότι οι αγορές της Ασίας με αιχμή του δόρατος Κίνα και Ινδία καλπάζουν, αλλά και με την Αυστραλία να διανύει περίοδο σημαντικής ανάπτυξης, είναι προφανές ότι οι εξωστρεφείς επιχειρήσεις έχουν ευκαιρίες. Βεβαίως η φύση του αντικειμένου κάθε εταιρείας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και στις προοπτικές της. Τα θεσμικά χαρτοφυλάκια είναι προφανές ότι θα ποντάρουν σε αυτές τις δυνατότητες.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών