γράφει : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΙΟΝΗΣ
O ρόλος του πληθωρισμού, της εσωτερικής υποτίμησης και της ανεργίας
Το φαινόμενο τόσο της απωλεσθείσας ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα όσο και της πανευρωπαϊκής αποπληθωριστικής τάσης, επιχειρεί να αναλύσει το βρετανικό περιοδικό Economist.
Παρά την πολλά υποσχόμενη βελτίωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων, η ανησυχία για την ανάκαμψη τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρωπαϊκή περιφέρεια παραμένει «ζωντανή». Η αυγή μίας αποπληθωριστικής περιόδου συνιστά ανασταλτικό παράγοντα για την επιτάχυνση της ανάπτυξης. Ήδη η Ελλάδα και η Κύπρος βιώνουν το φαινόμενο της συρρίκνωσης των τιμών. Εάν όμως, το συγκεκριμένο φαινόμενο λάμβανε χώρα μόνο στις δύο προαναφερθείσες χώρες, τότε τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή οικονομία θα επωφελούνταν στο έπακρον, λόγω της ανάκτησης της απολεσθείσας ανταγωνιστικότητας.
Όπως εξηγεί ο Economist, η προοπτική του αποπληθωρισμού σε Ελλάδα και περιφέρεια συνιστά μέρος του προγράμματος της εσωτερικής υποτίμησης και της προσπάθειας ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας.
Όμως, η κατάσταση ανατρέπεται άρδην με την επέκταση του αποπληθωριστικού κινδύνου σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Το φαινόμενο της ανεργίας, το οποίο σαρώνει την Ευρωζώνη, ασκεί καθοδικές πιέσεις στους μισθούς, διατηρώντας τις τιμές αμετάβλητες στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών κρατών. Ως εκ τούτου, το ανταγωνιστικό όφελος της Ελλάδας εξανεμίζεται εξαιτίας της παράλληλης εσωτερικής υποτίμησης στις έτερες ευρωπαϊκές χώρες.
Στο δυσοίωνο σκηνικό, προστίθεται και η δυναμική του ευρώ, το οποίο ενισχύθηκε κατά 7% έναντι του δολαρίου το 2013, παρά τη οικονομική υστέρηση της Ευρωζώνης έναντι των ΗΠΑ. Το βρετανικό περιοδικό προτρέπει επομένως, την ΕΚΤ να εγκαταλείψει τα «παχιά» λόγια και να αντιμετωπίσει με μέτρα τον αποπληθωρισμό, ο οποίος συνιστά το νέο «μπελά» της Ευρωζώνης.
Ο νέος… μπελάς της Ευρωζώνης
Η εξέλιξη της Ευρωζώνης, εξηγεί ο Economist, συνιστά ένα μικρό θαύμα. Πριν δύο χρόνια, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα απειλούταν από διάλυση. Σήμερα, όχι μόνο παραμένει ατόφιο, αλλά αντίθετα, εξέρχεται με ένα μέλος περισσότερο, τη Λετονία.
Από την περασμένη Άνοιξη συντελείται η πολυαναμενόμενη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας, η οποία ολοένα και ισχυροποιείται. Ωστόσο, πλέον η Ευρωζώνη απειλείται όχι από την ύφεση και τη διάλυση, αλλά από τον αποπληθωρισμό. Το ενδεχόμενο η Ευρώπη να μετατραπεί σε Ιαπωνία της δεκαετίας του 1990 ενισχύεται διαρκώς. Μία τέτοια εξέλιξη φυσικά, θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες τόσο στο επίπεδο του χρέους όσο και στο επίπεδο της ανάπτυξης.
Η ΕΚΤ παραμένει μέχρι στιγμής απαθής. Το Μάρτιο ο πληθωρισμός διολίσθησε στο 0,5% ενώ ο στόχος της ΕΚΤ ορίζεται στο… 2%.
Όπως αναλύει το οικονομικό περιοδικό, η ΕΚΤ διατηρεί στάση αναμονής εξαιτίας της σχετικής σταθεροποίησης των αποπληθωριστικών τάσεων τους τελευταίους 6 μήνες. Παράλληλα, η κεντρική τράπεζα παραχωρεί ένα ικανό χρονικό περιθώριο στα χαμηλά επιτόκια να αντικατοπτριστούν και στην πραγματική οικονομία.
Ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα της ΕΚΤ αποτελεί η βιώσιμη ανάπτυξη και οι ενδείξεις επιτάχυνσής της το 2014.
Παρά την κρίση στην Ουκρανία, τα μακροοικονομικά στοιχεία αφήνουν χαραμάδα αισιοδοξίας για το 2014. Παράλληλα, η γεωγραφική εξάπλωση της ανάκαμψης και στις χώρες της Νότιας Ευρώπης συνιστά ένα ακόμη θετικό στοιχείο. Η Γερμανία, η οποία παραμένει η κεντρική μηχανή της Ευρωζώνης, αναμένεται να καταγράψει μία σημαντική επιτάχυνση της ανάπτυξής της. Ωστόσο, προειδοποιεί το περιοδικό, η ανάπτυξη παραμένει υποτονική στην περιφέρεια και ειδικότερα, στην Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες αποτελούν την 3η και 4η αντίστοιχα, μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.
Επίσης, η ανάκαμψη στην αγορά ομολόγων της περιφέρειας είναι λάθος να αποδίδεται στην αιφνίδια εμπιστοσύνη στις «αδύναμες» χώρες της Ευρωζώνης. Αντίθετα, καταλήγει ο Economist, η στροφή των επενδυτών αποδίδεται εξ ολοκλήρου στις ανησυχίες για τις αναδυόμενες αγορές…
www.bankingnews.gr
Παρά την πολλά υποσχόμενη βελτίωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων, η ανησυχία για την ανάκαμψη τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρωπαϊκή περιφέρεια παραμένει «ζωντανή». Η αυγή μίας αποπληθωριστικής περιόδου συνιστά ανασταλτικό παράγοντα για την επιτάχυνση της ανάπτυξης. Ήδη η Ελλάδα και η Κύπρος βιώνουν το φαινόμενο της συρρίκνωσης των τιμών. Εάν όμως, το συγκεκριμένο φαινόμενο λάμβανε χώρα μόνο στις δύο προαναφερθείσες χώρες, τότε τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή οικονομία θα επωφελούνταν στο έπακρον, λόγω της ανάκτησης της απολεσθείσας ανταγωνιστικότητας.
Όπως εξηγεί ο Economist, η προοπτική του αποπληθωρισμού σε Ελλάδα και περιφέρεια συνιστά μέρος του προγράμματος της εσωτερικής υποτίμησης και της προσπάθειας ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας.
Όμως, η κατάσταση ανατρέπεται άρδην με την επέκταση του αποπληθωριστικού κινδύνου σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Το φαινόμενο της ανεργίας, το οποίο σαρώνει την Ευρωζώνη, ασκεί καθοδικές πιέσεις στους μισθούς, διατηρώντας τις τιμές αμετάβλητες στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών κρατών. Ως εκ τούτου, το ανταγωνιστικό όφελος της Ελλάδας εξανεμίζεται εξαιτίας της παράλληλης εσωτερικής υποτίμησης στις έτερες ευρωπαϊκές χώρες.
Στο δυσοίωνο σκηνικό, προστίθεται και η δυναμική του ευρώ, το οποίο ενισχύθηκε κατά 7% έναντι του δολαρίου το 2013, παρά τη οικονομική υστέρηση της Ευρωζώνης έναντι των ΗΠΑ. Το βρετανικό περιοδικό προτρέπει επομένως, την ΕΚΤ να εγκαταλείψει τα «παχιά» λόγια και να αντιμετωπίσει με μέτρα τον αποπληθωρισμό, ο οποίος συνιστά το νέο «μπελά» της Ευρωζώνης.
Ο νέος… μπελάς της Ευρωζώνης
Η εξέλιξη της Ευρωζώνης, εξηγεί ο Economist, συνιστά ένα μικρό θαύμα. Πριν δύο χρόνια, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα απειλούταν από διάλυση. Σήμερα, όχι μόνο παραμένει ατόφιο, αλλά αντίθετα, εξέρχεται με ένα μέλος περισσότερο, τη Λετονία.
Από την περασμένη Άνοιξη συντελείται η πολυαναμενόμενη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας, η οποία ολοένα και ισχυροποιείται. Ωστόσο, πλέον η Ευρωζώνη απειλείται όχι από την ύφεση και τη διάλυση, αλλά από τον αποπληθωρισμό. Το ενδεχόμενο η Ευρώπη να μετατραπεί σε Ιαπωνία της δεκαετίας του 1990 ενισχύεται διαρκώς. Μία τέτοια εξέλιξη φυσικά, θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες τόσο στο επίπεδο του χρέους όσο και στο επίπεδο της ανάπτυξης.
Η ΕΚΤ παραμένει μέχρι στιγμής απαθής. Το Μάρτιο ο πληθωρισμός διολίσθησε στο 0,5% ενώ ο στόχος της ΕΚΤ ορίζεται στο… 2%.
Όπως αναλύει το οικονομικό περιοδικό, η ΕΚΤ διατηρεί στάση αναμονής εξαιτίας της σχετικής σταθεροποίησης των αποπληθωριστικών τάσεων τους τελευταίους 6 μήνες. Παράλληλα, η κεντρική τράπεζα παραχωρεί ένα ικανό χρονικό περιθώριο στα χαμηλά επιτόκια να αντικατοπτριστούν και στην πραγματική οικονομία.
Ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα της ΕΚΤ αποτελεί η βιώσιμη ανάπτυξη και οι ενδείξεις επιτάχυνσής της το 2014.
Παρά την κρίση στην Ουκρανία, τα μακροοικονομικά στοιχεία αφήνουν χαραμάδα αισιοδοξίας για το 2014. Παράλληλα, η γεωγραφική εξάπλωση της ανάκαμψης και στις χώρες της Νότιας Ευρώπης συνιστά ένα ακόμη θετικό στοιχείο. Η Γερμανία, η οποία παραμένει η κεντρική μηχανή της Ευρωζώνης, αναμένεται να καταγράψει μία σημαντική επιτάχυνση της ανάπτυξής της. Ωστόσο, προειδοποιεί το περιοδικό, η ανάπτυξη παραμένει υποτονική στην περιφέρεια και ειδικότερα, στην Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες αποτελούν την 3η και 4η αντίστοιχα, μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.
Επίσης, η ανάκαμψη στην αγορά ομολόγων της περιφέρειας είναι λάθος να αποδίδεται στην αιφνίδια εμπιστοσύνη στις «αδύναμες» χώρες της Ευρωζώνης. Αντίθετα, καταλήγει ο Economist, η στροφή των επενδυτών αποδίδεται εξ ολοκλήρου στις ανησυχίες για τις αναδυόμενες αγορές…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών