Πολλά τα «αγκάθια» της ενιαίας πορείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με Το Ποτάμι
Η χθεσινή συνάντηση Γεννηματά – Θεοδωράκη, η τηλεφωνική επικοινωνία Γ. Παπανδρέου – Β. Λεβέντη, οι επικείμενες συναντήσεις του κ.Παπανδρέου τόσο με την Φώφη Γεννηματά όσο και με τον Σταύρο Θεοδωράκη δίνουν τροφή στα σενάρια που θέλουν να ετοιμάζεται κάτι «ηχηρό» στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Και ιδιαίτερα στα σενάρια εκείνα που θέλουν τη συνένωση όσο το δυνατόν περισσότερων δυνάμεων του πολιτικού αυτού χώρου προκειμένου να διαμορφωθεί ένας ισχυρός τρίτος πόλος μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.
Στόχος πάντως που, αν και εκτιμάται πως θα έχει απόκριση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, για να υλοποιηθεί, θα πρέπει να ξεπεραστούν πολλά εμπόδια.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιθυμεί μια κοινή συμπόρευση των κομμάτων και κινήσεων του χώρου με πλήρη σεβασμό στην αυτοτέλεια τους.
Προτείνει δηλαδή τη συγκρότηση μιας ομοσπονδίας κομμάτων, όπως έχει συμβεί ήδη με το ΠΑΣΟΚ, τη Δημοκρατική Αριστερά και διάφορες κινήσεις για τη Σοσιαλδημοκρατία.
Παράλληλα καθιστά σαφές ότι η διερεύνηση των προθέσεων για το κατά πόσο θα είναι εφικτή αυτή η συμπόρευση θα πρέπει να έχει και ένα σαφές χρονοδιάγραμμα.
Το Ποτάμι από την πλευρά του, όπως αποφασίστηκε στο πρόσφατο συνέδριο του, προτείνει το περίφημο «Κοινοβούλιο του Κέντρου» όπου τον πρώτο λόγο δεν θα τον έχουν οι ηγεσίες και τα κόμματα, αλλά νέοι άνθρωποι και κινήσεις από την κοινωνία, τις παραγωγικές δυνάμεις χωρίς απαραίτητα να έχουν κάποια κομματική χροιά.
Επιπλέον, διαμηνύει πως δεν επιδιώκει την ανασυγκρότηση του αριστερού χώρου, όπως θέλει το ΠΑΣΟΚ, διότι δεν είναι κεντροαριστερή δύναμη αλλά διατυπώνει την πρόθεση του να «πολλαπλασιαστεί με το ΠΑΣΟΚ και με άλλες προοδευτικές δυνάμεις» για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στον τόπο.
Ανεξάρτητα από το πώς και το εάν αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις θα καταφέρουν να «γεφυρωθούν» και να καταλήξουν σε μια προγραμματική συμφωνία μέσω των Επιτροπών διαλόγου που θα συσταθούν, το μείζον ερώτημα είναι η εκλογή του επικεφαλής αυτής της συμμαχίας.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Φώφη Γεννηματά διαμηνύουν ότι αν και είναι ανοιχτοί σε όλα στο πλαίσιο του διαλόγου, η εκλογή του επικεφαλής πρέπει να γίνει από τη βάση, κάτι που με τη σειρά του σημαίνει πως η κα.Γεννηματά, όταν και εάν φτάσει αυτή η ώρα, θα θέσει υποψηφιότητα.
Προοπτική όμως στην οποία Το Ποτάμι αντιτίθεται σθεναρά, καθώς υποστηρίζει πως η πολιτική αυτή συμμαχία δεν θα έχει καμία τύχη, αν ανακυκλωθούν παλιά πρόσωπα και πρακτικές.
Υπό αυτά τα δεδομένα η πορεία προς την επίτευξη της πολιτικής συμβίωσης Δημοκρατικής Συμπαράταξης – Ποταμιού κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση θεωρείται.
Απαιτούνται αμοιβαίες υποχωρήσεις, υπαναχωρήσεις και πάνω από όλα συμβιβασμοί προκειμένου το πολιτικό αυτό εγχείρημα να ευοδωθεί, εφόσον αυτή είναι η επιδίωξη.
Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές πως η πολιτική συμμαχία των κεντροαριστερών ή προοδευτικών δυνάμεων δεν θα έχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, εάν Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι δεν ενώσουν δυνάμεις.
Για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη φαντάζει σχεδόν μονόδρομος.
Αν και τα στελέχη της διαμηνύουν πως η Δημοκρατική Συμπαράταξη διατηρεί – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – τα εκλογικά ποσοστά της, είναι σαφές ότι εάν παραμείνει στη σημερινή της μορφή, δεν έχει καμία δυναμική και κανένα ιδιαίτερο μέλλον και ρόλο στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό.
Όσον αφορά Το Ποτάμι, αυτό – τουλάχιστον δημοσκοπικά -, κινείται στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας.
Και αν έως τώρα, διατηρεί μια αυτόνομη πορεία, είναι εξίσου ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες.
Είτε προς τα αριστερά του είτε προς τα δεξιά του.
Προς τα πού θα κλίνει τελικά, θα εξαρτηθεί και από την έκβαση του διαλόγου με την κα.Γεννηματά.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Και ιδιαίτερα στα σενάρια εκείνα που θέλουν τη συνένωση όσο το δυνατόν περισσότερων δυνάμεων του πολιτικού αυτού χώρου προκειμένου να διαμορφωθεί ένας ισχυρός τρίτος πόλος μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.
Στόχος πάντως που, αν και εκτιμάται πως θα έχει απόκριση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, για να υλοποιηθεί, θα πρέπει να ξεπεραστούν πολλά εμπόδια.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιθυμεί μια κοινή συμπόρευση των κομμάτων και κινήσεων του χώρου με πλήρη σεβασμό στην αυτοτέλεια τους.
Προτείνει δηλαδή τη συγκρότηση μιας ομοσπονδίας κομμάτων, όπως έχει συμβεί ήδη με το ΠΑΣΟΚ, τη Δημοκρατική Αριστερά και διάφορες κινήσεις για τη Σοσιαλδημοκρατία.
Παράλληλα καθιστά σαφές ότι η διερεύνηση των προθέσεων για το κατά πόσο θα είναι εφικτή αυτή η συμπόρευση θα πρέπει να έχει και ένα σαφές χρονοδιάγραμμα.
Το Ποτάμι από την πλευρά του, όπως αποφασίστηκε στο πρόσφατο συνέδριο του, προτείνει το περίφημο «Κοινοβούλιο του Κέντρου» όπου τον πρώτο λόγο δεν θα τον έχουν οι ηγεσίες και τα κόμματα, αλλά νέοι άνθρωποι και κινήσεις από την κοινωνία, τις παραγωγικές δυνάμεις χωρίς απαραίτητα να έχουν κάποια κομματική χροιά.
Επιπλέον, διαμηνύει πως δεν επιδιώκει την ανασυγκρότηση του αριστερού χώρου, όπως θέλει το ΠΑΣΟΚ, διότι δεν είναι κεντροαριστερή δύναμη αλλά διατυπώνει την πρόθεση του να «πολλαπλασιαστεί με το ΠΑΣΟΚ και με άλλες προοδευτικές δυνάμεις» για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στον τόπο.
Ανεξάρτητα από το πώς και το εάν αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις θα καταφέρουν να «γεφυρωθούν» και να καταλήξουν σε μια προγραμματική συμφωνία μέσω των Επιτροπών διαλόγου που θα συσταθούν, το μείζον ερώτημα είναι η εκλογή του επικεφαλής αυτής της συμμαχίας.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Φώφη Γεννηματά διαμηνύουν ότι αν και είναι ανοιχτοί σε όλα στο πλαίσιο του διαλόγου, η εκλογή του επικεφαλής πρέπει να γίνει από τη βάση, κάτι που με τη σειρά του σημαίνει πως η κα.Γεννηματά, όταν και εάν φτάσει αυτή η ώρα, θα θέσει υποψηφιότητα.
Προοπτική όμως στην οποία Το Ποτάμι αντιτίθεται σθεναρά, καθώς υποστηρίζει πως η πολιτική αυτή συμμαχία δεν θα έχει καμία τύχη, αν ανακυκλωθούν παλιά πρόσωπα και πρακτικές.
Υπό αυτά τα δεδομένα η πορεία προς την επίτευξη της πολιτικής συμβίωσης Δημοκρατικής Συμπαράταξης – Ποταμιού κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση θεωρείται.
Απαιτούνται αμοιβαίες υποχωρήσεις, υπαναχωρήσεις και πάνω από όλα συμβιβασμοί προκειμένου το πολιτικό αυτό εγχείρημα να ευοδωθεί, εφόσον αυτή είναι η επιδίωξη.
Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές πως η πολιτική συμμαχία των κεντροαριστερών ή προοδευτικών δυνάμεων δεν θα έχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, εάν Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι δεν ενώσουν δυνάμεις.
Για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη φαντάζει σχεδόν μονόδρομος.
Αν και τα στελέχη της διαμηνύουν πως η Δημοκρατική Συμπαράταξη διατηρεί – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – τα εκλογικά ποσοστά της, είναι σαφές ότι εάν παραμείνει στη σημερινή της μορφή, δεν έχει καμία δυναμική και κανένα ιδιαίτερο μέλλον και ρόλο στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό.
Όσον αφορά Το Ποτάμι, αυτό – τουλάχιστον δημοσκοπικά -, κινείται στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας.
Και αν έως τώρα, διατηρεί μια αυτόνομη πορεία, είναι εξίσου ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες.
Είτε προς τα αριστερά του είτε προς τα δεξιά του.
Προς τα πού θα κλίνει τελικά, θα εξαρτηθεί και από την έκβαση του διαλόγου με την κα.Γεννηματά.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών