Το χρέος της Ελλάδας είναι δυσβάσταχτο και μη διαχειρίσιμο, όμως μια διαγραφή του μπορεί να υπάρξει μόνο αν συμφωνήσει να μεταρρυθμίσει πραγματικά την οικονομία της, σημειώνεται
Στις δυσκολίες που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, είτε παραμείνει είτε όχι στην Ευρωζώνη, αναφέρεται το βασικό άρθρο της βρετανικής εφημερίδας «Independent».
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, η πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ έχει απασχολήσει εδώ και μήνες, ή μάλλον εδώ και χρόνια, τις χρηματοπιστωτικές αγορές, ενώ σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία για τη Γερμανία, οι συνεχιζόμενες αμφιβολίες για την ικανότητα ή τη θέληση της Ελλάδας να τιμήσει τις υποχρεώσεις της επηρεάζει την επιχειρηματική εμπιστοσύνη στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.
Στα πολλά ελληνικά δράματα που υπήρξαν στο παρελθόν, υπήρχε η αίσθηση ότι στο τέλος κάτι θα συμβεί και θα προχωρήσουν, σε αντίθεση με τώρα, που υπάρχει μια νευρικότητα.
Η ρητορική της ελληνικής κυβέρνησης, σημειώνεται στο άρθρο, δεν βοηθάει.
Χθες, ο έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ήταν προκλητικός όσο ποτέ, σημειώνοντας ότι έχει λάβει από τον ελληνικό λαό την εντολή να βάλει τέλος στη λιτότητα, «λες και με το να ψηφίζεις ένα κόμμα ενάντια στη λιτότητα είναι αρκετό για ένα έθνος να διαγράψει τα χρέη του».
Επίσης, τόνισε ότι η Ευρώπη θέλει να «εξευτελίσει» την Ελλάδα, με την ΕΚΤ να επιθυμεί τον οικονομικό της «στραγγαλισμό».
Ο κ. Τσίπρας, σημειώνει ο Independent, μιλά σαν η Ελλάδα να αναγκάστηκε με κάποιον τρόπο να αναλάβει αυτό το τεράστιο βουνό χρέους αρχικά, λες και ήταν ένα είδος αποζημιώσεων που της επιβλήθηκαν μετά τον πόλεμο.
Δεν ήταν, σημειώνεται.
Το χρέος αναλήφθηκε ελεύθερα από την Ελλάδα ως ένα από τα οφέλη της εισόδου της στο ευρώ, αλλά και του να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές με χαμηλά, γερμανικού τύπου επιτόκια.
Τα κεφάλαια αυτά καταναλώθηκαν, παρά επενδύθηκαν στην ελληνική οικονομία.
Για αυτό τον λόγο, σημειώνεται, η Ελλάδα είναι σε αυτά τα χάλια τώρα και γιατί η οικονομία της χρειάζεται απελπιστικά μεταρρυθμίσεις.
Είναι αλήθεια, ότι τα μέτρα λιτότητας που ελήφθησαν από μια σειρά ελληνικών κυβερνήσεων ίσως έχουν κάνει τα πράγματα χειρότερα, όμως πάντα υπήρχε ένα βασικό πρόβλημα χρέους, που χρονολογείται πριν ακόμη από την είσοδο της χώρας στη ζώνη του ευρώ ή την Ε.Ε.
Έτσι, λοιπόν, είναι κατανοητό ότι ένα μεγάλος μέρος της συζήτησης αφορά το αν ο ελληνικός λαός θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα αν αποχωρούσε από τη ζώνη του ευρώ, που αποτελεί ένα θεμελιώδες θέμα που έχει αγνοηθεί.
Μέσα στην Ευρωζώνη, θα υπάρχει συνεχής λιτότητας, ό,τι και αν συμβεί.
Εκτός Ευρωζώνης, δεν θα είναι εύκολα για την Ελλάδα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Το χρέος της σε ξένο νόμισμα σε αυτή την περίπτωση, το ευρώ, θα ανατιμηθούν και η χώρα θα έρθει αντιμέτωπη με σοβαρό πληθωρισμό και ανεργία με τη νέα δραχμή.
Αυτό που χρειάζεται, είναι πολιτικές για να καταστήσουν περισσότερο ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία, όποιο νόμισμα και αν χρησιμοποιεί η χώρα.
Αυτό σημαίνει επενδύσεις σε υποδομές, με τη βοήθεια διεθνών εταίρων και μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, του φορολογικού συστήματος και πολλά άλλα μέτρα.
Στο τέλος - τέλος, κάθε κράτος πρέπει να μάθει να ζει με τα δικά του μέσα ή να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ότι κανείς δεν θα τον δανείζει.
Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά σε αυτό τη δεδομένη στιγμή, σημειώνει ο Independent και όχι για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Αν η ΕΚΤ, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ απεμπολούσαν σημαντικό τμήμα του χρέους τώρα, το μόνο που θα πρόσφερε, θα ήταν να ενθαρρυνθούν και άλλα λαϊκά κινήματα στην Ισπανία και την Πορτογαλία, τα οποία δίνουν μια λάθος προοπτική στους ψηφοφόρους, ότι με το να ψηφίσει ένα ριζοσπαστικό κόμμα είναι δυνατόν να διαγραφούν χρέη.
Το χρέος της Ελλάδας είναι δυσβάσταχτο και μη διαχειρίσιμο, όμως μια διαγραφή του μπορεί να υπάρξει μόνο αν συμφωνήσει να μεταρρυθμίσει πραγματικά την οικονομία της, κάτι που σημαίνει ότι οι πλούσιοι θα πρέπει να πληρώσουν το μερίδιό τους σε αυτό το βάρος.
Αυτός είναι ένας συμβιβασμός που θα μπορούσε να λειτουργήσει για όλους, όμως υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι μπορεί να συμβεί.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελ. Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, η πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ έχει απασχολήσει εδώ και μήνες, ή μάλλον εδώ και χρόνια, τις χρηματοπιστωτικές αγορές, ενώ σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία για τη Γερμανία, οι συνεχιζόμενες αμφιβολίες για την ικανότητα ή τη θέληση της Ελλάδας να τιμήσει τις υποχρεώσεις της επηρεάζει την επιχειρηματική εμπιστοσύνη στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.
Στα πολλά ελληνικά δράματα που υπήρξαν στο παρελθόν, υπήρχε η αίσθηση ότι στο τέλος κάτι θα συμβεί και θα προχωρήσουν, σε αντίθεση με τώρα, που υπάρχει μια νευρικότητα.
Η ρητορική της ελληνικής κυβέρνησης, σημειώνεται στο άρθρο, δεν βοηθάει.
Χθες, ο έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ήταν προκλητικός όσο ποτέ, σημειώνοντας ότι έχει λάβει από τον ελληνικό λαό την εντολή να βάλει τέλος στη λιτότητα, «λες και με το να ψηφίζεις ένα κόμμα ενάντια στη λιτότητα είναι αρκετό για ένα έθνος να διαγράψει τα χρέη του».
Επίσης, τόνισε ότι η Ευρώπη θέλει να «εξευτελίσει» την Ελλάδα, με την ΕΚΤ να επιθυμεί τον οικονομικό της «στραγγαλισμό».
Ο κ. Τσίπρας, σημειώνει ο Independent, μιλά σαν η Ελλάδα να αναγκάστηκε με κάποιον τρόπο να αναλάβει αυτό το τεράστιο βουνό χρέους αρχικά, λες και ήταν ένα είδος αποζημιώσεων που της επιβλήθηκαν μετά τον πόλεμο.
Δεν ήταν, σημειώνεται.
Το χρέος αναλήφθηκε ελεύθερα από την Ελλάδα ως ένα από τα οφέλη της εισόδου της στο ευρώ, αλλά και του να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές με χαμηλά, γερμανικού τύπου επιτόκια.
Τα κεφάλαια αυτά καταναλώθηκαν, παρά επενδύθηκαν στην ελληνική οικονομία.
Για αυτό τον λόγο, σημειώνεται, η Ελλάδα είναι σε αυτά τα χάλια τώρα και γιατί η οικονομία της χρειάζεται απελπιστικά μεταρρυθμίσεις.
Είναι αλήθεια, ότι τα μέτρα λιτότητας που ελήφθησαν από μια σειρά ελληνικών κυβερνήσεων ίσως έχουν κάνει τα πράγματα χειρότερα, όμως πάντα υπήρχε ένα βασικό πρόβλημα χρέους, που χρονολογείται πριν ακόμη από την είσοδο της χώρας στη ζώνη του ευρώ ή την Ε.Ε.
Έτσι, λοιπόν, είναι κατανοητό ότι ένα μεγάλος μέρος της συζήτησης αφορά το αν ο ελληνικός λαός θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα αν αποχωρούσε από τη ζώνη του ευρώ, που αποτελεί ένα θεμελιώδες θέμα που έχει αγνοηθεί.
Μέσα στην Ευρωζώνη, θα υπάρχει συνεχής λιτότητας, ό,τι και αν συμβεί.
Εκτός Ευρωζώνης, δεν θα είναι εύκολα για την Ελλάδα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Το χρέος της σε ξένο νόμισμα σε αυτή την περίπτωση, το ευρώ, θα ανατιμηθούν και η χώρα θα έρθει αντιμέτωπη με σοβαρό πληθωρισμό και ανεργία με τη νέα δραχμή.
Αυτό που χρειάζεται, είναι πολιτικές για να καταστήσουν περισσότερο ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία, όποιο νόμισμα και αν χρησιμοποιεί η χώρα.
Αυτό σημαίνει επενδύσεις σε υποδομές, με τη βοήθεια διεθνών εταίρων και μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, του φορολογικού συστήματος και πολλά άλλα μέτρα.
Στο τέλος - τέλος, κάθε κράτος πρέπει να μάθει να ζει με τα δικά του μέσα ή να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ότι κανείς δεν θα τον δανείζει.
Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά σε αυτό τη δεδομένη στιγμή, σημειώνει ο Independent και όχι για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Αν η ΕΚΤ, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ απεμπολούσαν σημαντικό τμήμα του χρέους τώρα, το μόνο που θα πρόσφερε, θα ήταν να ενθαρρυνθούν και άλλα λαϊκά κινήματα στην Ισπανία και την Πορτογαλία, τα οποία δίνουν μια λάθος προοπτική στους ψηφοφόρους, ότι με το να ψηφίσει ένα ριζοσπαστικό κόμμα είναι δυνατόν να διαγραφούν χρέη.
Το χρέος της Ελλάδας είναι δυσβάσταχτο και μη διαχειρίσιμο, όμως μια διαγραφή του μπορεί να υπάρξει μόνο αν συμφωνήσει να μεταρρυθμίσει πραγματικά την οικονομία της, κάτι που σημαίνει ότι οι πλούσιοι θα πρέπει να πληρώσουν το μερίδιό τους σε αυτό το βάρος.
Αυτός είναι ένας συμβιβασμός που θα μπορούσε να λειτουργήσει για όλους, όμως υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι μπορεί να συμβεί.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελ. Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών