Η απόχρωση θυμίζει χρυσό 24Κ. Τα χειριστήρια και οι μοχλοί έγιναν μαύρα για αντίθεση
Γυρισμένο το 1997, το FACE/OFF εδραίωσε τον Κινέζο σκηνοθέτη John Woo στο Χόλυγουντ.
Γνωστός για τις εξωφρενικές σκηνές δράσης του είχε “μεταγραφεί” από το Χονγκ-Κονγκ στη μεγάλη κατηγορία. Χρησιμοποιώντας ένα μίγμα θρίλερ, περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας, παρουσίασε μια ταινία που όμοια της δεν είχε ξαναδεί το ευρύ κοινό.
Το σενάριο είναι θυελλώδες: ένας πράκτορας του FBI κατατρέχεται από ενοχές και αυτοκτονικές τάσεις λόγω του θανάτου του ανήλικου παιδιού του. Στην προσπάθεια του να σταματήσει ένα καρτέλ διεθνούς τρομοκρατίας που σχεδίαζει να καταστρέψει το Λος Άντζελες, δέχεται να υποστεί μεταμόσχευση προσώπου και να παραστήσει έναν παρανοϊκό, αδίστακτο εγκληματία. Παίρνει την ταυτότητα του ανθρώπου τον οποίο θεωρεί αιτία θανάτου του γιού του.
Φυσικά, ο έγκλειστος τρομοκράτης δραπετεύει από τη φυλακή “ύψιστης” ασφάλειας όπου κρατούνταν. Ανακαλύπτει το σχέδιο των αρχών και έχοντας πλέον πλέον αυτός το πρόσωπο του διώκτη του, ξεκινά με την εκδίκηση του.
Οι δύο πρωταγωνιστές Τζον Τραβόλτα και Νίκολας Κέητζ εναλλάσσονται στους ρόλους καλού/κακού με τους ηθοποιούς να αντιγράφουν τις ιδιοσυγκρασίες, μορφασμούς και “μανιέρες” ο ένας του άλλου. Αυτό ήταν το πρώτο εύρημα που έκανε τη διαφορά.
Χτίζοντας τον απόλυτο "Κακό"
Το δεύτερο ήταν η παρουσία του Troy Castor (ο χαρακτήρας του Κέητζ). Ψυχασθενής, εθισμένος αλλά ταυτόχρονα κοσμοπολίτης, σαγηνευτικός και ντυμένος με την πιο φίνα γκαρνταρόμπα, κάνει τον “καλό” Τραβόλτα να μοιάζει παρακατιανός.
Από αυτό δεν εξαιρούνται και τα μοναδικά όπλα του. Η πρώτη φορά που εμφανίζονται επί σκηνής είναι συναρπαστική. Δύο χρυσά πιστόλια Govrnment 1911 με κάνη πέντε ιντσών και λαβές από “έβενο”. Τα φορά στο πίσω μέρος της μέσης του, μέσα σε μία διπλή χειροποίητη θήκη Galco. Το στιλπνό μαύρο δέρμα, έρχεται σε αναδεικνύει τους χρυσούς, κινέζικους δράκους που διακοσμούν τις λαβές.
Ο δαιμόνιος Troy Castor τα χρησιμοποιεί ταυτόχρονα με τα δύο χέρια, στέλνοντας “σαρανταπεντάρες” στους αστυνομικούς που τον καταδιώκουν. Όταν συλλαμβάνεται, τα όπλα κατάσχονται και αργότερα ο πράκτορας Archer (Τραβόλτα) τα παραλαμβάνει από το FBI, όταν παίρνει τη θέση του αντιπάλου του.
Μετά την ταινία, τα όπλα αγοράστηκαν και πωλήθηκαν αρκετές φορές από συλλέκτες, περιλαμβανομένου του ηθοποιού Στήβεν Σηγκάλ.
Το 2018, το ένα (με σειριακό αριθμό Ν353188) πωλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 450.000 δολλαρίων. Το δελτίο πώλησης περιέγραφε πως είναι απενεργοποιημένο και ικανό να βάλλει μόνο άσφαιρα φυσίγγια κινηματογραφου (ειδικά φυσίγγια 9mm) που παράγουν μεγάλη λάμψη και ρεαλιστικό θόρυβο.
Δίδυμα Springfield 1911
Τα πιστόλια της ταινίας ξεκίνησαν τη ζωή τους ως “σαρανταπεντάρια” 1911-Α1.
Στη δεκαετία του 1990, η Springfield Armory κατασκεύαζε μια ειδική έκδοση γνωστή ως V12. Έπαιρνε το όνομα της από έναν αντισταθμιστή ανάκρουσης.
Tο τμήμα ειδικών κατασκευών της εταιρείας ( Custom Shop), επέμβαινε πάνω στο σωλήνα της κάνης. Δημιουργούσαν δύο σειρές από έξι οπές διαφυγής αερίων περίπου 20 μοίρες από τον κάθετο άξονα της κάνης και κατά μήκος του σωλήνα. Αντίστοιχα δύο μεγάλες θυρίδες σχηματίζονταν με αφαίρεση μετάλλου, εκατέρωθεν του στοχάστρου. Καθώς το βλήμα προωθείται πρός το στόμιο σπρωγμένο από τα αέρια της έκρηξης, μέρος τους θα διαφεύγει προς τα επάνω, όπως ο αέρας από τις τρύπες μίας φλογέρας. Ο πίδακας λειτουργεί όπως ένα αεροπλάνο τζέτ και πιέζει την κάνη πρός το έδαφος, μειώνοντας την ανύψωση λόγω ανάκρουσης.
Όταν το όπλο πυροβολεί υπό χαμηλό φωτισμό, οι παρατηρητές βλέπουν δύο τόξα φλόγας να εκτοξεύονται υπό γωνία από την κορυφή του κλείστρου: εξ ου “V12”.
Πλήρες χειροποίητο πακέτο
Η μείωση ανάκρουσης δεν ήταν η μόνη βελτίωση που έγινε πάνω στα πιστόλια. Τα κλείστρα δέχτηκαν πρόσθιες χαρακιές όπλισης κοντά στο στόμιο, ενώ οι πλευρές τους απέκτησαν ένα διακοσμητικό πλαίσιο γνωστό στη γλώσσα των χαρακτών ως “γαλλική κορνίζα”.
Το τελείωμα του “ρύγχους” στο σημείο που το κλείστρο συναντά τον κορμό, φρεζαρίστηκε ώστε να γίνει από κυρτό ίσιο με στρογγυλεμένη απόληξη. Αυτή είναι μια αισθητική παρέμβαση χωρίς πρακτική αξία. Κατόπιν γυαλίστηκαν μέχρι να καθρεφτίσουν. Τα στόχαστρα αντικαταστάθηκαν με σετ της Heinie Specialty Products.
Ανάλογη δουλειά έγινε και στους σκελετούς. Οι σκανδάλες αντικαταστάθηκαν από μονάδες χαμηλού βάρους της STI.
Kάτι ανάλογο έγινε και στις σφύρες, Αγωνιστικές χαμηλής μάζας από τη Wilson Combat πήραν τη θέση των στρατιωτικού τύπου σφυρών του εργοστασίου. Οι ασφάλειες λαβής, των οποίων το σχήμα προέρχεται από το Β’ ΠΠ, έδωσαν στη θέση τους σε απάρτια της Caspian Arms που επιτρέπουν υψηλότερη λαβή στο όπλο και διαχέουν την ανάκρουση σε μεγαλύτερη επιφάνεια της παλάμης.
Παρόμοιες αλλαγές έγιναν σε όλα τα χειριστήρια και η λίστα των απάρτιων υψηλών προδιαγραφών που χρησιμοποιήθηκαν, αντιστοιχεί στα κορυφαία ανταλλακτικά που υπήρχαν διαθέσιμα τη χρονική εκείνη περίοδο για τα Μ1911.
Με συντηρητικούς υπολογισμούς, το κόστος αναπαραγωγής ενός τέτοιου σετ προσεγγίζει τα 6.000-8.000 ευρώ. Είναι σχεδόν κρίμα αν αναλογιστεί κανείς οτι στο τέλος αυτά τα πιστόλια θα μετατρέπονταν ώστε να βάλλουν άσφαιρα των 9mm.
Το τελικό "λουκ"
Η φημολογία λέει πως ο Νίκολας Κέητζ πρότεινε στο σκηνοθέτη τα όπλα να είναι χρυσά, ώστε να δείχνουν την αλαζονία του Castor.
Οπότε τα πιστόλια επικαστρώθηκαν με νιτρίδια τιτανίου (ΤιΝ, το υλικό που χρησιμοποιούνταν στις αναρτήσεις αγωνιστικών μοτοσυκλετών). Η απόχρωση θυμίζει χρυσό 24Κ. Τα χειριστήρια και οι μοχλοί έγιναν μαύρα για αντίθεση. Το σύνολο συμπλήρωσαν τέσσερα χειροποίητα πλακίδια λαβής από λακαρισμένο μαόνι.
Διακοσμούνται από επίχρυσους δράκους με μάτια από κόκκινους πολύτιμους λίθους.
Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το διασημότερο ζεύγος κινηματογραφικών πιστολιών.
www.bankingnews.gr
Γνωστός για τις εξωφρενικές σκηνές δράσης του είχε “μεταγραφεί” από το Χονγκ-Κονγκ στη μεγάλη κατηγορία. Χρησιμοποιώντας ένα μίγμα θρίλερ, περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας, παρουσίασε μια ταινία που όμοια της δεν είχε ξαναδεί το ευρύ κοινό.
Το σενάριο είναι θυελλώδες: ένας πράκτορας του FBI κατατρέχεται από ενοχές και αυτοκτονικές τάσεις λόγω του θανάτου του ανήλικου παιδιού του. Στην προσπάθεια του να σταματήσει ένα καρτέλ διεθνούς τρομοκρατίας που σχεδίαζει να καταστρέψει το Λος Άντζελες, δέχεται να υποστεί μεταμόσχευση προσώπου και να παραστήσει έναν παρανοϊκό, αδίστακτο εγκληματία. Παίρνει την ταυτότητα του ανθρώπου τον οποίο θεωρεί αιτία θανάτου του γιού του.
Φυσικά, ο έγκλειστος τρομοκράτης δραπετεύει από τη φυλακή “ύψιστης” ασφάλειας όπου κρατούνταν. Ανακαλύπτει το σχέδιο των αρχών και έχοντας πλέον πλέον αυτός το πρόσωπο του διώκτη του, ξεκινά με την εκδίκηση του.
Οι δύο πρωταγωνιστές Τζον Τραβόλτα και Νίκολας Κέητζ εναλλάσσονται στους ρόλους καλού/κακού με τους ηθοποιούς να αντιγράφουν τις ιδιοσυγκρασίες, μορφασμούς και “μανιέρες” ο ένας του άλλου. Αυτό ήταν το πρώτο εύρημα που έκανε τη διαφορά.
Χτίζοντας τον απόλυτο "Κακό"
Το δεύτερο ήταν η παρουσία του Troy Castor (ο χαρακτήρας του Κέητζ). Ψυχασθενής, εθισμένος αλλά ταυτόχρονα κοσμοπολίτης, σαγηνευτικός και ντυμένος με την πιο φίνα γκαρνταρόμπα, κάνει τον “καλό” Τραβόλτα να μοιάζει παρακατιανός.
Από αυτό δεν εξαιρούνται και τα μοναδικά όπλα του. Η πρώτη φορά που εμφανίζονται επί σκηνής είναι συναρπαστική. Δύο χρυσά πιστόλια Govrnment 1911 με κάνη πέντε ιντσών και λαβές από “έβενο”. Τα φορά στο πίσω μέρος της μέσης του, μέσα σε μία διπλή χειροποίητη θήκη Galco. Το στιλπνό μαύρο δέρμα, έρχεται σε αναδεικνύει τους χρυσούς, κινέζικους δράκους που διακοσμούν τις λαβές.
Ο δαιμόνιος Troy Castor τα χρησιμοποιεί ταυτόχρονα με τα δύο χέρια, στέλνοντας “σαρανταπεντάρες” στους αστυνομικούς που τον καταδιώκουν. Όταν συλλαμβάνεται, τα όπλα κατάσχονται και αργότερα ο πράκτορας Archer (Τραβόλτα) τα παραλαμβάνει από το FBI, όταν παίρνει τη θέση του αντιπάλου του.
Μετά την ταινία, τα όπλα αγοράστηκαν και πωλήθηκαν αρκετές φορές από συλλέκτες, περιλαμβανομένου του ηθοποιού Στήβεν Σηγκάλ.
Το 2018, το ένα (με σειριακό αριθμό Ν353188) πωλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 450.000 δολλαρίων. Το δελτίο πώλησης περιέγραφε πως είναι απενεργοποιημένο και ικανό να βάλλει μόνο άσφαιρα φυσίγγια κινηματογραφου (ειδικά φυσίγγια 9mm) που παράγουν μεγάλη λάμψη και ρεαλιστικό θόρυβο.
Δίδυμα Springfield 1911
Τα πιστόλια της ταινίας ξεκίνησαν τη ζωή τους ως “σαρανταπεντάρια” 1911-Α1.
Στη δεκαετία του 1990, η Springfield Armory κατασκεύαζε μια ειδική έκδοση γνωστή ως V12. Έπαιρνε το όνομα της από έναν αντισταθμιστή ανάκρουσης.
Tο τμήμα ειδικών κατασκευών της εταιρείας ( Custom Shop), επέμβαινε πάνω στο σωλήνα της κάνης. Δημιουργούσαν δύο σειρές από έξι οπές διαφυγής αερίων περίπου 20 μοίρες από τον κάθετο άξονα της κάνης και κατά μήκος του σωλήνα. Αντίστοιχα δύο μεγάλες θυρίδες σχηματίζονταν με αφαίρεση μετάλλου, εκατέρωθεν του στοχάστρου. Καθώς το βλήμα προωθείται πρός το στόμιο σπρωγμένο από τα αέρια της έκρηξης, μέρος τους θα διαφεύγει προς τα επάνω, όπως ο αέρας από τις τρύπες μίας φλογέρας. Ο πίδακας λειτουργεί όπως ένα αεροπλάνο τζέτ και πιέζει την κάνη πρός το έδαφος, μειώνοντας την ανύψωση λόγω ανάκρουσης.
Όταν το όπλο πυροβολεί υπό χαμηλό φωτισμό, οι παρατηρητές βλέπουν δύο τόξα φλόγας να εκτοξεύονται υπό γωνία από την κορυφή του κλείστρου: εξ ου “V12”.
Πλήρες χειροποίητο πακέτο
Η μείωση ανάκρουσης δεν ήταν η μόνη βελτίωση που έγινε πάνω στα πιστόλια. Τα κλείστρα δέχτηκαν πρόσθιες χαρακιές όπλισης κοντά στο στόμιο, ενώ οι πλευρές τους απέκτησαν ένα διακοσμητικό πλαίσιο γνωστό στη γλώσσα των χαρακτών ως “γαλλική κορνίζα”.
Το τελείωμα του “ρύγχους” στο σημείο που το κλείστρο συναντά τον κορμό, φρεζαρίστηκε ώστε να γίνει από κυρτό ίσιο με στρογγυλεμένη απόληξη. Αυτή είναι μια αισθητική παρέμβαση χωρίς πρακτική αξία. Κατόπιν γυαλίστηκαν μέχρι να καθρεφτίσουν. Τα στόχαστρα αντικαταστάθηκαν με σετ της Heinie Specialty Products.
Ανάλογη δουλειά έγινε και στους σκελετούς. Οι σκανδάλες αντικαταστάθηκαν από μονάδες χαμηλού βάρους της STI.
Kάτι ανάλογο έγινε και στις σφύρες, Αγωνιστικές χαμηλής μάζας από τη Wilson Combat πήραν τη θέση των στρατιωτικού τύπου σφυρών του εργοστασίου. Οι ασφάλειες λαβής, των οποίων το σχήμα προέρχεται από το Β’ ΠΠ, έδωσαν στη θέση τους σε απάρτια της Caspian Arms που επιτρέπουν υψηλότερη λαβή στο όπλο και διαχέουν την ανάκρουση σε μεγαλύτερη επιφάνεια της παλάμης.
Παρόμοιες αλλαγές έγιναν σε όλα τα χειριστήρια και η λίστα των απάρτιων υψηλών προδιαγραφών που χρησιμοποιήθηκαν, αντιστοιχεί στα κορυφαία ανταλλακτικά που υπήρχαν διαθέσιμα τη χρονική εκείνη περίοδο για τα Μ1911.
Με συντηρητικούς υπολογισμούς, το κόστος αναπαραγωγής ενός τέτοιου σετ προσεγγίζει τα 6.000-8.000 ευρώ. Είναι σχεδόν κρίμα αν αναλογιστεί κανείς οτι στο τέλος αυτά τα πιστόλια θα μετατρέπονταν ώστε να βάλλουν άσφαιρα των 9mm.
Το τελικό "λουκ"
Η φημολογία λέει πως ο Νίκολας Κέητζ πρότεινε στο σκηνοθέτη τα όπλα να είναι χρυσά, ώστε να δείχνουν την αλαζονία του Castor.
Οπότε τα πιστόλια επικαστρώθηκαν με νιτρίδια τιτανίου (ΤιΝ, το υλικό που χρησιμοποιούνταν στις αναρτήσεις αγωνιστικών μοτοσυκλετών). Η απόχρωση θυμίζει χρυσό 24Κ. Τα χειριστήρια και οι μοχλοί έγιναν μαύρα για αντίθεση. Το σύνολο συμπλήρωσαν τέσσερα χειροποίητα πλακίδια λαβής από λακαρισμένο μαόνι.
Διακοσμούνται από επίχρυσους δράκους με μάτια από κόκκινους πολύτιμους λίθους.
Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το διασημότερο ζεύγος κινηματογραφικών πιστολιών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών