Το banking αποτελεί ασθενή της ΕΕ και δεν είναι τυχαίο ότι από τα υψηλά του 2015 καταγράφουν πολύ μεγάλη πτώση -56%.
Το bail in είναι πανευρωπαϊκός νόμος μέσω της οδηγίας BRRD για τους τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης.
Η οδηγία BRRD υποδεικνύει τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης που περιλαμβάνει bail in, bad bank κ.α.
Το bail in είναι ο νέος μηχανισμός τραπεζικών διασώσεων.
Με βάση την νέα νομοθεσία, πάντα τον πρώτο λόγο στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν οι μέτοχοι.
Αν οι μέτοχοι δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιήσουν μια τράπεζα, τότε με βάση τον νέο νόμο του bail in υποχρεωτικά μετατρέπονται σε μετοχές τα ομολογιακά δάνεια, μειωμένης εξασφάλισης tier 1 και tier 2 και τα πάσης φύσεως μετατρέψιμα ομόλογα σε μετοχές μετά προφανώς από ένα μεγάλο haircut που θα υποστούν στην αξία τους.
Αν τα κεφάλαια που θα βρεθούν από τους ομολογιούχους δεν είναι επαρκεί, τότε σειρά έχουν οι καταθέτες πάνω από 100.000 ευρώ.
Με βάση τον πανευρωπαϊκό νόμο για τις εγγυήσεις καταθέσεων από 100.000 ευρώ και κάτω οι καταθέσεις είναι εγγυημένες.
Σε αυτή την περίπτωση οι καταθέτες θα λάβουν μετοχές χωρίς haircut – οι καταθέσεις δεν επιδέχονται haircut – για να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν δεν επαρκούν οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ τι γίνεται.
Ο νομοθέτης δεν απαντάει ευθέως αλλά η διεθνής πρακτική αναφέρει ότι θα ενταχθούν στο bail in και οι καταθέσεις και κάτω από 100.000 ευρώ μέχρι την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών.
Αυτός ο νόμος του bail in είναι πανευρωπαϊκός και από τις αρχές του 2016 και στο μέλλον οι διασώσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών θα υλοποιούνται με αυτή την φόρμουλα.
Παλαιότερα είχαμε το bail out δηλαδή πλήρωναν την αποτυχία μιας τράπεζας ή μια ανακεφαλαιοποίηση οι πολίτες μέσω κρατικής στήριξης.
Η ΕΚΤ, ο SSM και η συμφωνία για την τραπεζική ενοποίηση κατέληξαν στο bail in και αυτή η διαδικασία είναι καθολική και πανευρωπαϊκή.
Η κόντρα των ευρωπαίων με το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης SRB
Ο πρόεδρος του SRB, Elke Koening έχει δηλώσει ότι το ελάχιστο όριο για επιλέξιμες υποχρεώσεις (MREL) θα πρέπει να είναι στο 8% των συνολικών υποχρεώσεων και των πόρων της τράπεζας, ενώ παράλληλα θα πρέπει να είναι υψηλότερο για τις συστημικές τράπεζες.
H ελάχιστη απαίτηση θεωρείται ουσιώδης για να καταστεί δυνατό το bail-in των τραπεζών.
Και αυτό γιατί η διαδικασία στοχεύει στο να αναγκάσει τους μετόχους, τους ομολογιούχους και τους μεγαλοκαταθέτες των τραπεζών να πληρώνουν για τη διάσωση της τράπεζας, προτού φτάσουμε στο σημείο να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.
Ωστόσο, η Κομισιόν αρνείται να εισάγει ένα εναρμονισμένο ελάχιστο όριο για τις επιλέξιμες υποχρεώσεις, όπως προκύπτει από το προσχέδιο.
«Οι αρχές εξυγίανσης θα καθορίζουν το ύψος της απορρόφησης ζημιών που θα πρέπει να μπορεί να απορροφήσει το ίδρυμα ή ο όμιλος» κατά περίπτωση, όπως τονίζεται.
Μεμονωμένες περιπτώσεις….όπως στην Αυστρία
Στην Αυστρία εφαρμόζεται για πρώτη φορά η οδηγία – νόμος BRRD που προσδιορίζει τους τρόπους εξυγίανσης μιας τράπεζας και περιλαμβάνει και το περίφημο bail in σε ομολογιούχους και καταθέτες.
Στην περίπτωση της Αυστρίας το bail in περιορίστηκε στις ομολογιακές εκδόσεις και όχι στις καταθέσεις αλλά αποτελεί την πρώτη επίσημη εφαρμογή – υποχρεωτικά – του bail in με haircut 53,98%.
Στην Αυστρία, η «bad bank» Hypo Alpe Adria προχώρησε σε ακούσιο «bail-in» προς τους μετόχους και πιστωτές όταν αποκαλύφθηκε κεφαλαιακό έλλειμμα 8,5 δισεκ. ευρώ λόγω της επιδείνωσης της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης.
Η Αυστρία είχε εθνικοποιήσει πριν 6 χρόνια την τράπεζα HETA Hypo Alpe-Adria-Bank International λόγω των επισφαλών δανείων που προέρχονταν κυρίως από τις δραστηριότητες στην Γιουγκοσλαβία.
Αφού χάθηκαν πολλά δισεκ των φορολογούμενων για να στηρίξουν Hypo Alpe, ο υπουργός Οικονομικών Hans Jörg Schelling αποφάσισε τον Μάρτιο του 2015, την εξαγορά της τράπεζας από το δημόσιο.
Μετά από απόφαση της αυστριακής τραπεζικής ρυθμιστικής αρχής της Αρχής Χρηματοπιστωτικών Αγορών της Αυστρίας για πρώτη φορά ευρωπαϊκή χώρα χρησιμοποίησε τον νέο νόμο που προβλέπει την αναδιάρθρωση και εξυγίανση των τραπεζών ή οδηγία BRRD που μεταξύ άλλων εισηγείται το bail in σε πιστωτές και καταθέτες.
Επέβαλε
1)100% bail-in για όλες τις υποχρεώσεις μειωμένης εξασφάλισης,
2) 53,98% bail-in, για όλα τα επιλέξιμα στοιχεία του παθητικού όπως προνομιούχες εκδόσεις
3)Ακύρωση όλων των τόκων από 1.3.2015.
4)Εναρμόνιση των προθεσμιών λήξης του συνόλου των επιλέξιμων υποχρεώσεων έως 31/12/2023.
Η περίπτωση της Ελλάδος
Οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν το 2015 υπό τον φόβο του bail in.
Ο SSM είχε θέσει ως όριο την 12η Δεκεμβρίου του 2015 για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι ελληνικές τράπεζες γιατί από αρχές 2016 θα εφαρμοζόταν η οδηγία BRRD που περιλαμβάνει και το bail in.
Μόνο από τον φόβο ενεργοποίησης του bail in σχεδόν όλοι οι ομολογιούχοι των ελληνικών τραπεζών LMEs υποχρεώθηκαν «προαιρετικά» να μετατρέψουν τα ομόλογα τους σε μετοχές με μεγάλα haircuts.
Οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν το 2015 υπό τον φόβο του bail in.
Η περίπτωση της Ιταλίας και η σύγκριση με την Ελλάδα
Οι Ιταλικές τράπεζες είναι πλημμυρισμένες από NPLs προβληματικά δάνεια ενώ στις 29 Ιουλίου του 2016 διεξάγονται stress tests.
Υπό τον φόβο να μην συμμετάσχουν ιδιώτες μέτοχοι και έτσι να ενεργοποιηθεί το bail in για ομολογιούχους και καταθέτες ο Ιταλός πρωθυπουργός Renzi ασκεί πιέσεις ώστε η ΕΕ να δεχθεί κρατική παρέμβαση για την διάσωση και ανακεφαλαιοποίηση των Ιταλικών τραπεζών.
Ωστόσο μια τέτοια κίνηση αν γινόταν αποδεκτή θα τίναζε στον αέρα την τραπεζική ένωση και θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο.
Οι ελληνικές τράπεζες το 2015 υπό τον κίνδυνο του bail in υποχρεώθηκαν ουσιαστικά όλοι οι ομολογιούχοι να συμμετάσχουν στις ανακεφαλαιοποιήσεις.
Αν η πρόταση της Ιταλίας περάσει θα τιναχθεί στον αέρα το bail in και θα καταστρατηγηθεί μια πανευρωπαϊκή συμφωνία.
Η πρόταση των Ιταλών πρέπει να απορριφθεί από απαράδεκτη και μη συμβατή με τους νέους τραπεζικούς κανόνες.
Ο Renzi ο Ιταλός πρωθυπουργός ίσως να μην έδειχνε αυτόν τον ζήλο αν δεν είχε το Φθινόπωρο του 2016 κρίσιμο δημοψήφισμα.
Αν υπάρξει bail in ο Renzi θα υποστεί τις συνέπειες του τεράστιου κοινωνικού, πολιτικού και κοινωνικού κόστους…με κίνδυνο να χάσει το δημοψήφισμα.
Είναι προφανές ότι η Ιταλία έχει πρόβλημα λόγω των stress tests και οι ελληνικές τράπεζες που αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα με τα προβληματικά δάνεια δεν βρίσκονται στο επίκεντρο καθώς δεν συμμετέχουν στα stress tests.
Στην Ιταλία τα προβληματικά δάνεια φθάνουν τα 360 δισεκ. και αντιστοιχούν στο 19% του Ιταλικού ΑΕΠ.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο για τις Ιταλικές τράπεζες με την Monte Dei Paschi να δέχεται τις μεγαλύτερες πιέσεις.
Π.χ. είναι ενδεικτικό ότι τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα της Dei Paschi φθάνουν το 49%.
Στην San Paolo την δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας με ενεργητικό 700 δισεκ. έναντι 310 δισεκ. του συνόλου των ελληνικών τραπεζών, εμφανίζει NPLs 62,6 δισεκ.
Τα 62,6 δισεκ. αντιστοιχούν στο 17% του συνόλου των προβληματικών δανείων που ανέρχονται στα 360 δισεκ. των 600 τραπεζών της Ιταλίας.
Η San Paolo εμφανίζει 361 δισεκ. δάνεια και 62,6 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Είναι ενδεικτικό ότι από τα 62,6 δισεκ. τα bad loans είναι 38,9 δισεκ. τα unlikely to pay αυτά που είναι αδύνατο να πληρωθούν 22,58 δισεκ.
Επίσης από τα προβληματικά δάνεια τα 28,8% είναι στεγαστικά και 39,5% επιχειρηματικά δάνεια.
Η Ιταλία έχει σοβαρότατο πρόβλημα με τα NPLs με τα προβληματικά δάνεια.
Τα 360 δισεκ. προβληματικά δάνεια προκαλούν κεφαλαιακές ανάγκες για τις Ιταλικές τράπεζες οι οποίες λόγω των stress tests στις 29 Ιουλίου του 2016 από την ΕΚΤ είναι ακόμη πιο οξύτατες.
Όμως το πρόβλημα στις ελληνικές τράπεζες των προβληματικών δανείων είναι ακόμη πιο οξύ.
Ενδεικτικά ανα αναφερθεί ότι τα προβληματικά ανοίγματα των ελληνικών τραπεζών φθάνουν τα 116-117 δισεκ. και αντιστοιχούν στο 65% του ελληνικού ΑΕΠ…στην Ιταλία φθάνουν στο 19% του Ιταλικού ΑΕΠ.
Συν τοις άλλοις υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα στην Ελλάδα, που ονομάζεται αναβαλλόμενη φορολογία DTA και DTC που φθάνει στα 19,5 δισεκ. και αντιστοιχεί στο 63% των συνολικών κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών.
Στην San Paolo την Ιταλική τράπεζα το DTA φθάνει στα 14,5 δισεκ. και αντιστοιχεί στο 38% των κεφαλαίων που διαμορφώνονται στα 36 δισεκ. ευρώ.
Στην Deutsche bank ο αναβαλλόμενος φόρος είναι 7,5 δισεκ. που αντιστοιχεί στο 12% των συνολικών κεφαλαίων στα 46 δισεκ. ευρώ.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν και τον χειρότερο δείκτη NPLs στην Ευρώπη και την χειρότερη σχέση αναβαλλόμενης φορολογίας (όπου αναβαλλόμενη φορολογία λογιστικά κεφάλαια) έναντι των πραγματικών κεφαλαίων.
Τα NPLs τα προβληματικά δάνεια έχουν μια ιδιαιτερότητα.
Είναι υπαρκτό πρόβλημα και άμεσα χτυπάνε τα κεφάλαια, έχουν άμεση αρνητική επίδραση στα κεφάλαια όταν αυξάνονται τα NPLs.
Οι Γερμανοί και το ΔΝΤ πιέζουν τις χώρες της Νοτίου Ευρώπης να ελέγξουν τα προβληματικά δάνεια…αλλά το πρόβλημα γιγαντώνεται χωρίς να επιλύεται αποτελώντας πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για το banking.
Έτσι εξηγείται και η δραματική υποχώρηση των μετοχών στις Ιταλικές τράπεζες και τις ελληνικές τράπεζες.
Πάντως το banking αποτελεί ασθενή της ΕΕ και δεν είναι τυχαίο ότι από τα υψηλά του 2015 καταγράφουν πολύ μεγάλη πτώση -56%.
www.bankingnews.gr
Η οδηγία BRRD υποδεικνύει τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης που περιλαμβάνει bail in, bad bank κ.α.
Το bail in είναι ο νέος μηχανισμός τραπεζικών διασώσεων.
Με βάση την νέα νομοθεσία, πάντα τον πρώτο λόγο στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν οι μέτοχοι.
Αν οι μέτοχοι δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιήσουν μια τράπεζα, τότε με βάση τον νέο νόμο του bail in υποχρεωτικά μετατρέπονται σε μετοχές τα ομολογιακά δάνεια, μειωμένης εξασφάλισης tier 1 και tier 2 και τα πάσης φύσεως μετατρέψιμα ομόλογα σε μετοχές μετά προφανώς από ένα μεγάλο haircut που θα υποστούν στην αξία τους.
Αν τα κεφάλαια που θα βρεθούν από τους ομολογιούχους δεν είναι επαρκεί, τότε σειρά έχουν οι καταθέτες πάνω από 100.000 ευρώ.
Με βάση τον πανευρωπαϊκό νόμο για τις εγγυήσεις καταθέσεων από 100.000 ευρώ και κάτω οι καταθέσεις είναι εγγυημένες.
Σε αυτή την περίπτωση οι καταθέτες θα λάβουν μετοχές χωρίς haircut – οι καταθέσεις δεν επιδέχονται haircut – για να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν δεν επαρκούν οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ τι γίνεται.
Ο νομοθέτης δεν απαντάει ευθέως αλλά η διεθνής πρακτική αναφέρει ότι θα ενταχθούν στο bail in και οι καταθέσεις και κάτω από 100.000 ευρώ μέχρι την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών.
Αυτός ο νόμος του bail in είναι πανευρωπαϊκός και από τις αρχές του 2016 και στο μέλλον οι διασώσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών θα υλοποιούνται με αυτή την φόρμουλα.
Παλαιότερα είχαμε το bail out δηλαδή πλήρωναν την αποτυχία μιας τράπεζας ή μια ανακεφαλαιοποίηση οι πολίτες μέσω κρατικής στήριξης.
Η ΕΚΤ, ο SSM και η συμφωνία για την τραπεζική ενοποίηση κατέληξαν στο bail in και αυτή η διαδικασία είναι καθολική και πανευρωπαϊκή.
Η κόντρα των ευρωπαίων με το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης SRB
Ο πρόεδρος του SRB, Elke Koening έχει δηλώσει ότι το ελάχιστο όριο για επιλέξιμες υποχρεώσεις (MREL) θα πρέπει να είναι στο 8% των συνολικών υποχρεώσεων και των πόρων της τράπεζας, ενώ παράλληλα θα πρέπει να είναι υψηλότερο για τις συστημικές τράπεζες.
H ελάχιστη απαίτηση θεωρείται ουσιώδης για να καταστεί δυνατό το bail-in των τραπεζών.
Και αυτό γιατί η διαδικασία στοχεύει στο να αναγκάσει τους μετόχους, τους ομολογιούχους και τους μεγαλοκαταθέτες των τραπεζών να πληρώνουν για τη διάσωση της τράπεζας, προτού φτάσουμε στο σημείο να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.
Ωστόσο, η Κομισιόν αρνείται να εισάγει ένα εναρμονισμένο ελάχιστο όριο για τις επιλέξιμες υποχρεώσεις, όπως προκύπτει από το προσχέδιο.
«Οι αρχές εξυγίανσης θα καθορίζουν το ύψος της απορρόφησης ζημιών που θα πρέπει να μπορεί να απορροφήσει το ίδρυμα ή ο όμιλος» κατά περίπτωση, όπως τονίζεται.
Μεμονωμένες περιπτώσεις….όπως στην Αυστρία
Στην Αυστρία εφαρμόζεται για πρώτη φορά η οδηγία – νόμος BRRD που προσδιορίζει τους τρόπους εξυγίανσης μιας τράπεζας και περιλαμβάνει και το περίφημο bail in σε ομολογιούχους και καταθέτες.
Στην περίπτωση της Αυστρίας το bail in περιορίστηκε στις ομολογιακές εκδόσεις και όχι στις καταθέσεις αλλά αποτελεί την πρώτη επίσημη εφαρμογή – υποχρεωτικά – του bail in με haircut 53,98%.
Στην Αυστρία, η «bad bank» Hypo Alpe Adria προχώρησε σε ακούσιο «bail-in» προς τους μετόχους και πιστωτές όταν αποκαλύφθηκε κεφαλαιακό έλλειμμα 8,5 δισεκ. ευρώ λόγω της επιδείνωσης της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης.
Η Αυστρία είχε εθνικοποιήσει πριν 6 χρόνια την τράπεζα HETA Hypo Alpe-Adria-Bank International λόγω των επισφαλών δανείων που προέρχονταν κυρίως από τις δραστηριότητες στην Γιουγκοσλαβία.
Αφού χάθηκαν πολλά δισεκ των φορολογούμενων για να στηρίξουν Hypo Alpe, ο υπουργός Οικονομικών Hans Jörg Schelling αποφάσισε τον Μάρτιο του 2015, την εξαγορά της τράπεζας από το δημόσιο.
Μετά από απόφαση της αυστριακής τραπεζικής ρυθμιστικής αρχής της Αρχής Χρηματοπιστωτικών Αγορών της Αυστρίας για πρώτη φορά ευρωπαϊκή χώρα χρησιμοποίησε τον νέο νόμο που προβλέπει την αναδιάρθρωση και εξυγίανση των τραπεζών ή οδηγία BRRD που μεταξύ άλλων εισηγείται το bail in σε πιστωτές και καταθέτες.
Επέβαλε
1)100% bail-in για όλες τις υποχρεώσεις μειωμένης εξασφάλισης,
2) 53,98% bail-in, για όλα τα επιλέξιμα στοιχεία του παθητικού όπως προνομιούχες εκδόσεις
3)Ακύρωση όλων των τόκων από 1.3.2015.
4)Εναρμόνιση των προθεσμιών λήξης του συνόλου των επιλέξιμων υποχρεώσεων έως 31/12/2023.
Η περίπτωση της Ελλάδος
Οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν το 2015 υπό τον φόβο του bail in.
Ο SSM είχε θέσει ως όριο την 12η Δεκεμβρίου του 2015 για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι ελληνικές τράπεζες γιατί από αρχές 2016 θα εφαρμοζόταν η οδηγία BRRD που περιλαμβάνει και το bail in.
Μόνο από τον φόβο ενεργοποίησης του bail in σχεδόν όλοι οι ομολογιούχοι των ελληνικών τραπεζών LMEs υποχρεώθηκαν «προαιρετικά» να μετατρέψουν τα ομόλογα τους σε μετοχές με μεγάλα haircuts.
Οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν το 2015 υπό τον φόβο του bail in.
Η περίπτωση της Ιταλίας και η σύγκριση με την Ελλάδα
Οι Ιταλικές τράπεζες είναι πλημμυρισμένες από NPLs προβληματικά δάνεια ενώ στις 29 Ιουλίου του 2016 διεξάγονται stress tests.
Υπό τον φόβο να μην συμμετάσχουν ιδιώτες μέτοχοι και έτσι να ενεργοποιηθεί το bail in για ομολογιούχους και καταθέτες ο Ιταλός πρωθυπουργός Renzi ασκεί πιέσεις ώστε η ΕΕ να δεχθεί κρατική παρέμβαση για την διάσωση και ανακεφαλαιοποίηση των Ιταλικών τραπεζών.
Ωστόσο μια τέτοια κίνηση αν γινόταν αποδεκτή θα τίναζε στον αέρα την τραπεζική ένωση και θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο.
Οι ελληνικές τράπεζες το 2015 υπό τον κίνδυνο του bail in υποχρεώθηκαν ουσιαστικά όλοι οι ομολογιούχοι να συμμετάσχουν στις ανακεφαλαιοποιήσεις.
Αν η πρόταση της Ιταλίας περάσει θα τιναχθεί στον αέρα το bail in και θα καταστρατηγηθεί μια πανευρωπαϊκή συμφωνία.
Η πρόταση των Ιταλών πρέπει να απορριφθεί από απαράδεκτη και μη συμβατή με τους νέους τραπεζικούς κανόνες.
Ο Renzi ο Ιταλός πρωθυπουργός ίσως να μην έδειχνε αυτόν τον ζήλο αν δεν είχε το Φθινόπωρο του 2016 κρίσιμο δημοψήφισμα.
Αν υπάρξει bail in ο Renzi θα υποστεί τις συνέπειες του τεράστιου κοινωνικού, πολιτικού και κοινωνικού κόστους…με κίνδυνο να χάσει το δημοψήφισμα.
Είναι προφανές ότι η Ιταλία έχει πρόβλημα λόγω των stress tests και οι ελληνικές τράπεζες που αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα με τα προβληματικά δάνεια δεν βρίσκονται στο επίκεντρο καθώς δεν συμμετέχουν στα stress tests.
Στην Ιταλία τα προβληματικά δάνεια φθάνουν τα 360 δισεκ. και αντιστοιχούν στο 19% του Ιταλικού ΑΕΠ.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο για τις Ιταλικές τράπεζες με την Monte Dei Paschi να δέχεται τις μεγαλύτερες πιέσεις.
Π.χ. είναι ενδεικτικό ότι τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα της Dei Paschi φθάνουν το 49%.
Στην San Paolo την δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας με ενεργητικό 700 δισεκ. έναντι 310 δισεκ. του συνόλου των ελληνικών τραπεζών, εμφανίζει NPLs 62,6 δισεκ.
Τα 62,6 δισεκ. αντιστοιχούν στο 17% του συνόλου των προβληματικών δανείων που ανέρχονται στα 360 δισεκ. των 600 τραπεζών της Ιταλίας.
Η San Paolo εμφανίζει 361 δισεκ. δάνεια και 62,6 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Είναι ενδεικτικό ότι από τα 62,6 δισεκ. τα bad loans είναι 38,9 δισεκ. τα unlikely to pay αυτά που είναι αδύνατο να πληρωθούν 22,58 δισεκ.
Επίσης από τα προβληματικά δάνεια τα 28,8% είναι στεγαστικά και 39,5% επιχειρηματικά δάνεια.
Η Ιταλία έχει σοβαρότατο πρόβλημα με τα NPLs με τα προβληματικά δάνεια.
Τα 360 δισεκ. προβληματικά δάνεια προκαλούν κεφαλαιακές ανάγκες για τις Ιταλικές τράπεζες οι οποίες λόγω των stress tests στις 29 Ιουλίου του 2016 από την ΕΚΤ είναι ακόμη πιο οξύτατες.
Όμως το πρόβλημα στις ελληνικές τράπεζες των προβληματικών δανείων είναι ακόμη πιο οξύ.
Ενδεικτικά ανα αναφερθεί ότι τα προβληματικά ανοίγματα των ελληνικών τραπεζών φθάνουν τα 116-117 δισεκ. και αντιστοιχούν στο 65% του ελληνικού ΑΕΠ…στην Ιταλία φθάνουν στο 19% του Ιταλικού ΑΕΠ.
Συν τοις άλλοις υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα στην Ελλάδα, που ονομάζεται αναβαλλόμενη φορολογία DTA και DTC που φθάνει στα 19,5 δισεκ. και αντιστοιχεί στο 63% των συνολικών κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών.
Στην San Paolo την Ιταλική τράπεζα το DTA φθάνει στα 14,5 δισεκ. και αντιστοιχεί στο 38% των κεφαλαίων που διαμορφώνονται στα 36 δισεκ. ευρώ.
Στην Deutsche bank ο αναβαλλόμενος φόρος είναι 7,5 δισεκ. που αντιστοιχεί στο 12% των συνολικών κεφαλαίων στα 46 δισεκ. ευρώ.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν και τον χειρότερο δείκτη NPLs στην Ευρώπη και την χειρότερη σχέση αναβαλλόμενης φορολογίας (όπου αναβαλλόμενη φορολογία λογιστικά κεφάλαια) έναντι των πραγματικών κεφαλαίων.
Τα NPLs τα προβληματικά δάνεια έχουν μια ιδιαιτερότητα.
Είναι υπαρκτό πρόβλημα και άμεσα χτυπάνε τα κεφάλαια, έχουν άμεση αρνητική επίδραση στα κεφάλαια όταν αυξάνονται τα NPLs.
Οι Γερμανοί και το ΔΝΤ πιέζουν τις χώρες της Νοτίου Ευρώπης να ελέγξουν τα προβληματικά δάνεια…αλλά το πρόβλημα γιγαντώνεται χωρίς να επιλύεται αποτελώντας πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για το banking.
Έτσι εξηγείται και η δραματική υποχώρηση των μετοχών στις Ιταλικές τράπεζες και τις ελληνικές τράπεζες.
Πάντως το banking αποτελεί ασθενή της ΕΕ και δεν είναι τυχαίο ότι από τα υψηλά του 2015 καταγράφουν πολύ μεγάλη πτώση -56%.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών