γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Το κλίμα αβεβαιότητας στην Ελληνική οικονομία καθιστά τους επενδυτές με χαρτοφυλάκια μέσης αξίας από 500.000 ευρώ μέχρι και 1 εκατ. ευρώ ακόμη πιο συντηρητικούς στις κινήσεις τους.
Η κατηγορία αυτών των επενδυτών επιδιώκει αφενός διασφάλιση των κεφαλαίων τους και αφετέρου επενδυτικές επιλογές εκτός των ελληνικών συνόρων. Σύμφωνα με έρευνα του www.bankingnews.gr, διευθυντές επενδυτικών τμημάτων χρηματιστηριακών εταιριών προτρέπουν αυτούς τους επενδυτές- οι οποίοι είναι εν δυνάμει το βασικό πελατολόγιο των καλών πελατών (private banking) των ελληνικών τραπεζών- να επιλέγουν επενδυτικές κινήσεις που περιλαμβάνουν α) ομόλογα ελληνικών τραπεζών διετούς διάρκειας, β) διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια (Etfʼs) σε αναδυόμενες αγορές, γ) blue chips της Wall Street και δ) μετρητά.
Όπως δηλώνουν τα χρηματιστηριακά στελέχη, υπό τις σημερινές συνθήκες, με το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί, εκείνο που πρέπει να αναζητήσει ένας επενδυτής που διαθέτει χαρτοφυλάκιο αξίας έως και 500.000 ευρώ είναι να διασφαλίσει οποιοδήποτε κίνδυνο χρεοκοπίας στις χώρες που επενδύει, αφού τα κράτη χρεών είναι σήμερα το ναρκοπέδιο της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης. Επίσης τονίζουν ότι οι επενδύσεις σε χρυσό ή σε νομίσματα μπορεί να προσφέρουν θεαματικές αποδόσεις τους τελευταίους μήνες, ωστόσο θεωρούνται υπερτιμημένες και υπάρχει υψηλό ρίσκο να σημειώσουν πτώση το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ο διευθυντής επενδυτικής στρατηγικής της Marfin Egnatia Bank Δημήτρης Σκαπινάκης τονίζει ότι ένας επενδυτής με αξία χαρτοφυλακίου έως 500.000 ευρώ θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι επενδύσεις του θα καλύπτουν την αβεβαιότητα και την εικόνα της κινούμενης άμμου που επικρατεί αυτή τη χρονική στιγμή στις διεθνείς αγορές.
Ο κ. Σκαπινάκης επιλέγει ένα συντηρητικό χαρτοφυλάκιο και οι προτάσεις του είναι οι εξής:
Το 10% από το χαρτοφυλάκιο των 500.000 ευρώ θα το τοποθετούσε σε μετρητά.
Το 50% του χαρτοφυλακίου σε ομόλογα εισοδήματος τα οποία θα προέρχονταν από αναδυόμενες αγορές είτε κρατών είτε εταιρειών, ενώ θα συμπεριελάμβανε και ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα.
Το 20% του χαρτοφυλακίου ο κ. Σκαπινάκης θα το τοποθετούσε σε μετοχές, εκ των οποίων το 10% σε αμερικανικές μετοχές και το υπόλοιπο 10% σε αναδυόμενες αγορές του ανατολικού ημισφαιρίου, πάντα όμως σε διεθνώς αναγνωρισμένους τίτλους εταιρειών.
Το υπόλοιπο 20% από το χαρτοφυλάκιο των 500.000 ευρώ προτείνει να κατευθυνθεί στις λεγόμενες εναλλακτικές επενδύσεις, όπως είναι τα ομόλογα ελληνικών τραπεζών με λήξη μέσα στην επόμενη οικονομική χρήση.
Σύμφωνα με τον κ. Σκαπινάκη, αυτό που ενδιαφέρει σήμερα έναν επενδυτή με αυτό το χαρτοφυλάκιο των 500.000 ευρώ, που αποτελεί βασικό πελάτη στο private banking στις τράπεζες, είναι αφʼ ενός να έχει κάποιες σταθερές αποδόσεις χωρίς να έχει τον φόβο της κατάρρευσης και αφʼ ετέρου να είναι έτοιμος να εκμεταλλευθεί την αλλαγή της παγκόσμιας επενδυτικής στρατηγικής.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι βασικές επενδυτικές κατηγορίες που προτείνονται από τα private banking των τραπεζών είναι μεταξύ άλλων οι αναδυόμενες αγορές της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, τα κρατικά ομόλογα Eυρωζώνης, κυρίως τα γερμανικά, των ΗΠΑ. Ακόμα τα τα κρατικά ομόλογα αναδυόμενων αγορών, αλλά και τα εταιρικά ομόλογα Eυρωζώνης, ΗΠΑ, όπως και τα εταιρικά ομόλογα κλάδων με ανελαστικές δαπάνες, όπως φάρμακα, τρόφιμα, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες. Επίσης, περιλαμβάνονται και τα Etfʼs (διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια) για τον χρυσό και το πετρέλαιο.
Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος, διευθυντής τμήματος ανάλυσης της Κύκλος ΑΧΕΠΕΥ και πρόεδρος της Ένωσης Πιστοποιημένων Αναλυτών, δίνει τις δικές του προτάσεις για ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο 500.000 ευρώ.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Βέργος σημειώνει τα εξής:
Για ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο μέσου κινδύνου η ρευστότητα (Repos και προθεσμιακές καταθέσεις) θα μπορούσε να είναι 25%, καθώς ως το τέλος του έτους θα υπάρξουν αξιόλογες διακυμάνσεις που θα απαιτήσουν ύπαρξη ρευστότητας για ευκαιριακές ή και στρατηγικές τοποθετήσεις.
Το 20% των επενδύσεων θα μπορούσε να είναι σε ομόλογα μεγάλων εταιρειών και βραχυμεσοπρόθεσμης λήξης (λήξη ως 3 έτη), καθώς και κρατικά ομόλογα (10% και 10% αντίστοιχα), το πρώτο λόγω υψηλών αποδόσεων, το δεύτερο για λόγους διασφάλισης.
Το 10% θα κατευθυνόταν σε εμπορεύματα (χρυσό κ.λπ.), το οποίο στα μέσα του καλοκαιριού θα αυξάναμε, διότι αναμένεται η ζήτηση να επιτρέψει σημαντική ανατίμηση στα εμπορεύματα.
Τέλος, θα τοποθετούσαμε το υπόλοιπο 45% σε μετοχές. Από τα χρήματα που θα τοποθετούσε κάποιος σε μετοχές, το ήμισυ θα μπορούσε να είναι σε ελληνικές μετοχές και το ήμισυ σε ξένες, κυρίως αμερικανικές. Από ελληνικές μετοχές, το 85% θα προτιμούνταν να είναι μετοχές του FTSE-20 και το 15% εκτός FTSE-20. Από τις τοποθετήσεις σε ελληνικές μετοχές, θα ήταν αποκλειστικά σε εταιρείες εξαγωγικού χαρακτήρα ή διεθνούς δραστηριότητας (διότι η εγχώρια ζήτηση θα είναι πτωτική), και από κλαδική σύνθεση, ένας συνδυασμός θα μπορούσε να είναι 45% τράπεζες και 55% λοιπές εταιρείες, κυρίως βιομηχανικές.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Όπως δηλώνουν τα χρηματιστηριακά στελέχη, υπό τις σημερινές συνθήκες, με το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί, εκείνο που πρέπει να αναζητήσει ένας επενδυτής που διαθέτει χαρτοφυλάκιο αξίας έως και 500.000 ευρώ είναι να διασφαλίσει οποιοδήποτε κίνδυνο χρεοκοπίας στις χώρες που επενδύει, αφού τα κράτη χρεών είναι σήμερα το ναρκοπέδιο της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης. Επίσης τονίζουν ότι οι επενδύσεις σε χρυσό ή σε νομίσματα μπορεί να προσφέρουν θεαματικές αποδόσεις τους τελευταίους μήνες, ωστόσο θεωρούνται υπερτιμημένες και υπάρχει υψηλό ρίσκο να σημειώσουν πτώση το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ο διευθυντής επενδυτικής στρατηγικής της Marfin Egnatia Bank Δημήτρης Σκαπινάκης τονίζει ότι ένας επενδυτής με αξία χαρτοφυλακίου έως 500.000 ευρώ θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι επενδύσεις του θα καλύπτουν την αβεβαιότητα και την εικόνα της κινούμενης άμμου που επικρατεί αυτή τη χρονική στιγμή στις διεθνείς αγορές.
Ο κ. Σκαπινάκης επιλέγει ένα συντηρητικό χαρτοφυλάκιο και οι προτάσεις του είναι οι εξής:
Το 10% από το χαρτοφυλάκιο των 500.000 ευρώ θα το τοποθετούσε σε μετρητά.
Το 50% του χαρτοφυλακίου σε ομόλογα εισοδήματος τα οποία θα προέρχονταν από αναδυόμενες αγορές είτε κρατών είτε εταιρειών, ενώ θα συμπεριελάμβανε και ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα.
Το 20% του χαρτοφυλακίου ο κ. Σκαπινάκης θα το τοποθετούσε σε μετοχές, εκ των οποίων το 10% σε αμερικανικές μετοχές και το υπόλοιπο 10% σε αναδυόμενες αγορές του ανατολικού ημισφαιρίου, πάντα όμως σε διεθνώς αναγνωρισμένους τίτλους εταιρειών.
Το υπόλοιπο 20% από το χαρτοφυλάκιο των 500.000 ευρώ προτείνει να κατευθυνθεί στις λεγόμενες εναλλακτικές επενδύσεις, όπως είναι τα ομόλογα ελληνικών τραπεζών με λήξη μέσα στην επόμενη οικονομική χρήση.
Σύμφωνα με τον κ. Σκαπινάκη, αυτό που ενδιαφέρει σήμερα έναν επενδυτή με αυτό το χαρτοφυλάκιο των 500.000 ευρώ, που αποτελεί βασικό πελάτη στο private banking στις τράπεζες, είναι αφʼ ενός να έχει κάποιες σταθερές αποδόσεις χωρίς να έχει τον φόβο της κατάρρευσης και αφʼ ετέρου να είναι έτοιμος να εκμεταλλευθεί την αλλαγή της παγκόσμιας επενδυτικής στρατηγικής.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι βασικές επενδυτικές κατηγορίες που προτείνονται από τα private banking των τραπεζών είναι μεταξύ άλλων οι αναδυόμενες αγορές της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, τα κρατικά ομόλογα Eυρωζώνης, κυρίως τα γερμανικά, των ΗΠΑ. Ακόμα τα τα κρατικά ομόλογα αναδυόμενων αγορών, αλλά και τα εταιρικά ομόλογα Eυρωζώνης, ΗΠΑ, όπως και τα εταιρικά ομόλογα κλάδων με ανελαστικές δαπάνες, όπως φάρμακα, τρόφιμα, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες. Επίσης, περιλαμβάνονται και τα Etfʼs (διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια) για τον χρυσό και το πετρέλαιο.
Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος, διευθυντής τμήματος ανάλυσης της Κύκλος ΑΧΕΠΕΥ και πρόεδρος της Ένωσης Πιστοποιημένων Αναλυτών, δίνει τις δικές του προτάσεις για ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο 500.000 ευρώ.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Βέργος σημειώνει τα εξής:
Για ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο μέσου κινδύνου η ρευστότητα (Repos και προθεσμιακές καταθέσεις) θα μπορούσε να είναι 25%, καθώς ως το τέλος του έτους θα υπάρξουν αξιόλογες διακυμάνσεις που θα απαιτήσουν ύπαρξη ρευστότητας για ευκαιριακές ή και στρατηγικές τοποθετήσεις.
Το 20% των επενδύσεων θα μπορούσε να είναι σε ομόλογα μεγάλων εταιρειών και βραχυμεσοπρόθεσμης λήξης (λήξη ως 3 έτη), καθώς και κρατικά ομόλογα (10% και 10% αντίστοιχα), το πρώτο λόγω υψηλών αποδόσεων, το δεύτερο για λόγους διασφάλισης.
Το 10% θα κατευθυνόταν σε εμπορεύματα (χρυσό κ.λπ.), το οποίο στα μέσα του καλοκαιριού θα αυξάναμε, διότι αναμένεται η ζήτηση να επιτρέψει σημαντική ανατίμηση στα εμπορεύματα.
Τέλος, θα τοποθετούσαμε το υπόλοιπο 45% σε μετοχές. Από τα χρήματα που θα τοποθετούσε κάποιος σε μετοχές, το ήμισυ θα μπορούσε να είναι σε ελληνικές μετοχές και το ήμισυ σε ξένες, κυρίως αμερικανικές. Από ελληνικές μετοχές, το 85% θα προτιμούνταν να είναι μετοχές του FTSE-20 και το 15% εκτός FTSE-20. Από τις τοποθετήσεις σε ελληνικές μετοχές, θα ήταν αποκλειστικά σε εταιρείες εξαγωγικού χαρακτήρα ή διεθνούς δραστηριότητας (διότι η εγχώρια ζήτηση θα είναι πτωτική), και από κλαδική σύνθεση, ένας συνδυασμός θα μπορούσε να είναι 45% τράπεζες και 55% λοιπές εταιρείες, κυρίως βιομηχανικές.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών