Ουκρανικό και μετανάστευση στις προτεραιότητες των πολιτών της Ευρώπης όσον αφορά τη διαμόρφωση της εκλογικής τους συμπεριφοράς
Λαμβάνει χώρα μια σημαντική πολιτική στροφή στη Δύση η οποία πλέον καθίσταται εμφανής και για όσους δεν θέλουν να τη δουν – περνάμε από την παραδοσιακή συμμαχία σοσιαλδημοκρατίας και φιλελεύθερων κομμάτων, που χαρακτήρισε την μεταπολεμική κοινωνική συναίνεση, σε μια νέα συμμαχία μεταξύ φιλελεύθερων και Εθνικών Κομμάτων – ως αποτέλεσμα της ρήξης με τις ιστορικές προϋποθέσεις του κοινωνικού συμβολαίου.
Και βέβαια σε όλα αυτά στο επίκεντρο βρίσκεται στην οικονομία.
Οι ηγέτες της ευρωζώνης που θέλουν να κρατήσουν μακριά τα (λεγόμενα..) λαϊκιστικά κόμματα μέσα απο λογικές ... δημοκρατικού τόξου... είναι απίθανο να λάβουν μεγάλη βοήθεια από την οικονομία φέτος — ακόμα κι αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μειώσει τα επιτόκια – αυτό είναι το σημείο στο οποίο συναινούν οι περισσότεροι αναλυτές.
Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα διεξαχθούν τον Ιούνιο, το 2024 το ευρωπαϊκό οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο αποδύεται σε έναν άγονο αγώνα δρόμου για να αποτρέψει ήδη προδιαγεγραμμένες εξελίξεις καθώς αναμένεται να καερδίσουν σημαντικό έδαφος τα Εθνικά Κόμματα και κινήματα - από την Εθνική Συσπείρωση στη Γαλλία έως το AfD της Γερμανίας.
Οι γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο σε σημαντικά κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας είναι άλλη μια αιτία ανησυχίας για την ευρωπαϊκή ελίτ.
Το θετικό αφήγημα περιλαμβάνει μια πρόβλεψη για ανάκαμψη της παγκόσμιας ανάπτυξης και ανάπτυξη της ευρωζώνης, την υποχώρηση του πληθωρισμού και τον περιορισμό του υψηλού κόστους δανεισμού μέσω των μειώσεων επιτοκίων.
Αλλά αυτό το συνολικά θετικό σενάριο απέχει μακράν από το να είναι πραγματικό.
«Μακροπρόθεσμα θα έχουμε πλήρη απασχόληση, ισχυρότερη αύξηση των μισθών - πιθανώς χαμηλότερη ανισότητα», δήλωσε ο Holger Schmieding, οικονομολόγος στο Berenberg στο Λονδίνο. «Αλλά νομίζω ότι δεν θα δούμε κανένα αποτέλεσμα εγκαίρως για τις ευρωεκλογές ή τις γερμανικές πολιτειακές εκλογές το φθινόπωρο.
Αυτό είναι πολύ βραχυπρόθεσμο».
Η περίπτωση Γερμανίας και Γαλλίας - Κοινωνικές διαμαρτυρίες
Η Γερμανία είναι ένα σημαντικό σημείο πολιτικών εξελίξεων φέρος, με τον συνασπισμό του καγκελαρίου Olaf Scholz να πλήττεται από διαμάχες για τον προϋπολογισμό και την υποστήριξη για το AfD να αυξάνεται εκθετικά σε ορισμένες περιπτώσεις.
Εκλογές θα διεξαχθούν σε τρία πρώην ανατολικά κρατίδια, όπου αυτό το κόμμα προηγείται επί του παρόντος πολύ στις δημοσκοπήσεις - και όπου η κυβέρνηση ρίχνει χρήματα σε επιδοτήσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Περαιτέρω σκοτεινός το πολιτικό σκηνικό υπήρξαν αρκετές απεργιακές κινητοποιήσεις — πρώτα από μηχανοδηγούς, μετά στα αεροδρόμια και στις τοπικές συγκοινωνίες.
Οι αγρότες έχουν επίσης διαμαρτυρηθεί στη Γερμανία και αλλού, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, όπου το κόμμα του Προέδρου Emmanuel Macron βρίσκεται πίσω από το κόμμα της της Marine LePen για σχεδόν ένα χρόνο.
Πολυ λίγο, πολύ αργά...
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν ελάχιστα σημάδια αποδυνάμωσης της αγοράς εργασίας και οι οικονομίες της περιοχής πρόκειται να βελτιωθούν από πέρυσι.
Ακόμα κι έτσι, οι προοπτικές είναι περιορισμένες — όπως αναγνώρισε η πρόεδρος της ΕΚΤ Christine Lagarde τον περασμένο μήνα.
«Τα εισερχόμενα στοιχεία συνεχίζουν να σηματοδοτούν αδυναμία βραχυπρόθεσμα» ακόμα κι αν οι έρευνες «δείχνουν μια περαιτέρω ανάκαμψη της ανάπτυξης», είπε στις 25 Ιανουαρίου.
Την ίδια ώρα οι προβλέψεις για τις οικονομικές προοπτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της περασμένης εβδομάδας δείχνουν ότι η ανάπτυξη της ευρωζώνης επιταχύνεται μέτρια σε 0,9% φέτος, από 0,5% το 2023.
Από τις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες, οι αξιωματούχοι της βλέπουν βελτιωμένες επιδόσεις μόνο στη Γαλλία και τη Γερμανία, αν και το δημοσιονομικό αδιέξοδο αυτής της χώρας εξακολουθεί να θέτει ερωτηματικό για τις προοπτικές της.
Και αν η ΕΚΤ μειώσει τα επιτόκια, αυτό μπορεί να μην έχει μεγάλη διαφορά ούτε στην ανάπτυξη.
Τα δύο σενάρια
Χρησιμοποιώντας το μοντέλο SHOK του Bloomberg Economics, δύο σενάρια αναπτύχθηκαν: ένα όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αρχίζουν να μειώνουν το κόστος δανεισμού κατά ένα τέταρτο τον Μάρτιο και σε κάθε απόφαση μετά από αυτό και ένα δεύτερο όπου η εκκίνηση στις μειώσεις επιτοκίων γίνεται τον Ιούνιο — το μεταγενέστερο χρονοδιάγραμμα που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής τείνουν να «δείχνουν» στις αναλύσεις τους .
Το με βάση το πρώτο, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα αυξανόταν κατά περίπου 0,22% μέχρι το τέλος του έτους σε σχέση με το δεύτερο — προσθέτοντας λίγο πάνω από 0,1 ποσοστιαία μονάδα στην ανάπτυξη το 2024.
Αυτό συνεπάγεται μόνο οριακό αντίκτυπο για τη διαμόρφωση της εκλογική συμπεριφοράς.
Επιπλέον, οι αξιωματούχοι έχουν λόγους να είναι προσεκτικοί καθώς επικεντρώνονται στη διατήρηση υπό έλεγχο του ρυθμού αύξησης των τιμών.
«Αν η ΕΚΤ ήθελε να τονώσει την οικονομία εγκαίρως για τις εκλογές της ΕΕ, θα έπρεπε ήδη να έχει μειώσει τα επιτόκια», δήλωσε ο Guntram Wolff, επικεφαλής του Γερμανικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στο Βερολίνο. «Η ΕΚΤ δικαίως ανησυχεί περισσότερο για τον κίνδυνο να φανεί αναξιόπιστη, επειδή ο πληθωρισμός ήταν πάνω από τον στόχο του 2% για μεγάλο χρονικό διάστημα, και αυτό λαμβάνει υπόψη του το εκλογικό σώμα».
Η μείωση των εισοδημάτων
Ένα πράγμα που θα μπορούσε να ενθουσιάσει τους ψηφοφόρους είναι η χαλάρωση της κρίσης όσον αφορά το κόστος ζωής.
Ενώ η αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων – μιλάμε για τις αμοιβές προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό - ήταν αρνητική εδώ και χρόνια, είναι πλέον πιθανό να επιταχυνθεί.
Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου μέσω της αύξησης των μισθών και των πιο σταθερών τιμών μπορεί να αλλάξει τις αντιλήψεις, δήλωσε ο Schmieding στην Berenberg.
Ωστόσο, προειδοποίησε ότι οι καταναλωτές είναι πιθανό να επικεντρωθούν περισσότερο στην πρόσφατη εμπειρία.
Οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι με την ακρίβεια και τα υψηλά περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων - και αυτό διαμορφώνει την εκλογική τους συμπερίφορά», είπε.
«Περιμένω να ηρεμήσει το πολιτικό κλίμα μακροπρόθεσμα, επειδή η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών με χαμηλότερο εισόδημα, που έχουν υποφέρει έντονα από τις υψηλότερες τιμές της ενέργειας, θα βελτιωθεί», αλλά αυτό θα εξαρτηθεί - επισημαίνει - από τις πραγματικές επιδόσεις της οικονομίας και όχι τα όποια σενάρια.
Τι μας μας λένε οι έρευνες του Ευρωβαρόμετρου
Όλα τα παραπάνω καταγράφονται στις έρευνες του Ευρωβαρόμετρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον Δεκέμβριο.
Σε 22 χώρες, η πλειονότητα των ερωτηθέντων είπε ότι το βιοτικό τους επίπεδο έχει επιδεινωθεί, χωρίς να φαίνεται βελτίωση τον επόμενο χρόνο.
Η Γερμανία, εν τω μεταξύ, αντιμετωπίζει τη συνεχιζόμενη πρόκληση ότι όσον αφορά την αύξηση των τιμών καταναλωτή εκεί θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να επιτευχθεί ο στόχος του 2% της ΕΚΤ από ό,τι σε άλλες μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Bundesbank.
Ο ρόλος του Ουκρανικού και του μεταναστευτικού
Επιπλέον, δεν είναι μόνο ο πληθωρισμός και το κόστος ζωής που ωθεί τους ψηφοφόρους στα άκρα. Ενώ αυτά τα ζητήματα είναι οι κορυφαίες εθνικές τους ανησυχίες σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, η μετανάστευση και ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν οι μεγαλύτερες ανησυχίες για την περιοχή συνολικά.
Αυτό μιλά για τα βαθύτερα συναισθήματα που τροφοδοτούν τη στροφή προς τα εθνικά κόμματα.
«Αυτό που έχει σημασία είναι το οικονομικό άγχος: ο φόβος να χάσεις μια δουλειά, να μην είσαι σε έναν καλά αναγνωρισμένο τομέα ή επάγγελμα και να είσαι σε λιγότερο ασφαλή οικονομική κατάσταση σε σχέση με άλλους», η Cornelia Woll, πρόεδρος του Hertie School με έδρα το Βερολίνο και καθηγητής διεθνούς πολιτικής οικονομίας.
«Η ακροδεξιά χρησιμοποιεί το οικονομικό άγχος και πυροδοτεί ανησυχίες για το μέλλον».
'
Πάνω από το 25%
Τα σκεπτικιστικά προς την ΕΕ κόμματα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν περισσότερο από το 25% των ψήφων στις εκλογές του Ιουνίου και στις κορυφαίες δημοσκοπήσεις σε εννέα από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, σύμφωνα με τον Ερευνητικό οργανισμό Eurasia.
Η αναγκαστική λιτότητα
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, οι κυβερνήσεις δεν έχουν πολλά περιθώρια να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους με βάση οικονομικά επιχειρήματα, καθώς επικεντρώνονται στην εξυγίανση του χρέους για να περικόψουν τα δάνεια της ευρωζώνης που ανέρχονται συνολικά στο 90% περίπου της οικονομικής παραγωγής.
Οι πολίτες της Ευρώπης έχουν λίγες επιλογές από το να καταπιούν το πικρό χάπι του να έχουν λιγότερα χρήματα στα χέρια τους.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να μειώσουν τις δαπάνες, παρόλο που οι καταναλωτές εξακολουθούν να παλεύουν με υψηλότερο κόστος στεγαστικών δανείων και τις υψηλότερες τιμές για αγαθά και υπηρεσιες», δήλωσε η Lena Komileva, επικεφαλής οικονομολόγος της G Plus Economics.
«Η σωρευτική αύξηση των μισθών θα είναι μικρότερη από την αύξηση του κόστους που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές».
Συμπέρασμα: Η πολιτική αλλαγή που τρομάζει το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό καταστημένο είναι αναπότρεπτή όποια και εάν είναι η προπαγάνδα που αναμένεται να αναπτύχθεί τους επόμενους μήνες μέσω των «θετικών αφηγημάτων».
www.bankingnews.gr
Και βέβαια σε όλα αυτά στο επίκεντρο βρίσκεται στην οικονομία.
Οι ηγέτες της ευρωζώνης που θέλουν να κρατήσουν μακριά τα (λεγόμενα..) λαϊκιστικά κόμματα μέσα απο λογικές ... δημοκρατικού τόξου... είναι απίθανο να λάβουν μεγάλη βοήθεια από την οικονομία φέτος — ακόμα κι αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μειώσει τα επιτόκια – αυτό είναι το σημείο στο οποίο συναινούν οι περισσότεροι αναλυτές.
Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα διεξαχθούν τον Ιούνιο, το 2024 το ευρωπαϊκό οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο αποδύεται σε έναν άγονο αγώνα δρόμου για να αποτρέψει ήδη προδιαγεγραμμένες εξελίξεις καθώς αναμένεται να καερδίσουν σημαντικό έδαφος τα Εθνικά Κόμματα και κινήματα - από την Εθνική Συσπείρωση στη Γαλλία έως το AfD της Γερμανίας.
Οι γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο σε σημαντικά κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας είναι άλλη μια αιτία ανησυχίας για την ευρωπαϊκή ελίτ.
Το θετικό αφήγημα περιλαμβάνει μια πρόβλεψη για ανάκαμψη της παγκόσμιας ανάπτυξης και ανάπτυξη της ευρωζώνης, την υποχώρηση του πληθωρισμού και τον περιορισμό του υψηλού κόστους δανεισμού μέσω των μειώσεων επιτοκίων.
Αλλά αυτό το συνολικά θετικό σενάριο απέχει μακράν από το να είναι πραγματικό.
«Μακροπρόθεσμα θα έχουμε πλήρη απασχόληση, ισχυρότερη αύξηση των μισθών - πιθανώς χαμηλότερη ανισότητα», δήλωσε ο Holger Schmieding, οικονομολόγος στο Berenberg στο Λονδίνο. «Αλλά νομίζω ότι δεν θα δούμε κανένα αποτέλεσμα εγκαίρως για τις ευρωεκλογές ή τις γερμανικές πολιτειακές εκλογές το φθινόπωρο.
Αυτό είναι πολύ βραχυπρόθεσμο».
Η περίπτωση Γερμανίας και Γαλλίας - Κοινωνικές διαμαρτυρίες
Η Γερμανία είναι ένα σημαντικό σημείο πολιτικών εξελίξεων φέρος, με τον συνασπισμό του καγκελαρίου Olaf Scholz να πλήττεται από διαμάχες για τον προϋπολογισμό και την υποστήριξη για το AfD να αυξάνεται εκθετικά σε ορισμένες περιπτώσεις.
Εκλογές θα διεξαχθούν σε τρία πρώην ανατολικά κρατίδια, όπου αυτό το κόμμα προηγείται επί του παρόντος πολύ στις δημοσκοπήσεις - και όπου η κυβέρνηση ρίχνει χρήματα σε επιδοτήσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Περαιτέρω σκοτεινός το πολιτικό σκηνικό υπήρξαν αρκετές απεργιακές κινητοποιήσεις — πρώτα από μηχανοδηγούς, μετά στα αεροδρόμια και στις τοπικές συγκοινωνίες.
Οι αγρότες έχουν επίσης διαμαρτυρηθεί στη Γερμανία και αλλού, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, όπου το κόμμα του Προέδρου Emmanuel Macron βρίσκεται πίσω από το κόμμα της της Marine LePen για σχεδόν ένα χρόνο.
Πολυ λίγο, πολύ αργά...
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν ελάχιστα σημάδια αποδυνάμωσης της αγοράς εργασίας και οι οικονομίες της περιοχής πρόκειται να βελτιωθούν από πέρυσι.
Ακόμα κι έτσι, οι προοπτικές είναι περιορισμένες — όπως αναγνώρισε η πρόεδρος της ΕΚΤ Christine Lagarde τον περασμένο μήνα.
«Τα εισερχόμενα στοιχεία συνεχίζουν να σηματοδοτούν αδυναμία βραχυπρόθεσμα» ακόμα κι αν οι έρευνες «δείχνουν μια περαιτέρω ανάκαμψη της ανάπτυξης», είπε στις 25 Ιανουαρίου.
Την ίδια ώρα οι προβλέψεις για τις οικονομικές προοπτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της περασμένης εβδομάδας δείχνουν ότι η ανάπτυξη της ευρωζώνης επιταχύνεται μέτρια σε 0,9% φέτος, από 0,5% το 2023.
Από τις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες, οι αξιωματούχοι της βλέπουν βελτιωμένες επιδόσεις μόνο στη Γαλλία και τη Γερμανία, αν και το δημοσιονομικό αδιέξοδο αυτής της χώρας εξακολουθεί να θέτει ερωτηματικό για τις προοπτικές της.
Και αν η ΕΚΤ μειώσει τα επιτόκια, αυτό μπορεί να μην έχει μεγάλη διαφορά ούτε στην ανάπτυξη.
Τα δύο σενάρια
Χρησιμοποιώντας το μοντέλο SHOK του Bloomberg Economics, δύο σενάρια αναπτύχθηκαν: ένα όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αρχίζουν να μειώνουν το κόστος δανεισμού κατά ένα τέταρτο τον Μάρτιο και σε κάθε απόφαση μετά από αυτό και ένα δεύτερο όπου η εκκίνηση στις μειώσεις επιτοκίων γίνεται τον Ιούνιο — το μεταγενέστερο χρονοδιάγραμμα που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής τείνουν να «δείχνουν» στις αναλύσεις τους .
Το με βάση το πρώτο, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα αυξανόταν κατά περίπου 0,22% μέχρι το τέλος του έτους σε σχέση με το δεύτερο — προσθέτοντας λίγο πάνω από 0,1 ποσοστιαία μονάδα στην ανάπτυξη το 2024.
Αυτό συνεπάγεται μόνο οριακό αντίκτυπο για τη διαμόρφωση της εκλογική συμπεριφοράς.
Επιπλέον, οι αξιωματούχοι έχουν λόγους να είναι προσεκτικοί καθώς επικεντρώνονται στη διατήρηση υπό έλεγχο του ρυθμού αύξησης των τιμών.
«Αν η ΕΚΤ ήθελε να τονώσει την οικονομία εγκαίρως για τις εκλογές της ΕΕ, θα έπρεπε ήδη να έχει μειώσει τα επιτόκια», δήλωσε ο Guntram Wolff, επικεφαλής του Γερμανικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στο Βερολίνο. «Η ΕΚΤ δικαίως ανησυχεί περισσότερο για τον κίνδυνο να φανεί αναξιόπιστη, επειδή ο πληθωρισμός ήταν πάνω από τον στόχο του 2% για μεγάλο χρονικό διάστημα, και αυτό λαμβάνει υπόψη του το εκλογικό σώμα».
Η μείωση των εισοδημάτων
Ένα πράγμα που θα μπορούσε να ενθουσιάσει τους ψηφοφόρους είναι η χαλάρωση της κρίσης όσον αφορά το κόστος ζωής.
Ενώ η αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων – μιλάμε για τις αμοιβές προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό - ήταν αρνητική εδώ και χρόνια, είναι πλέον πιθανό να επιταχυνθεί.
Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου μέσω της αύξησης των μισθών και των πιο σταθερών τιμών μπορεί να αλλάξει τις αντιλήψεις, δήλωσε ο Schmieding στην Berenberg.
Ωστόσο, προειδοποίησε ότι οι καταναλωτές είναι πιθανό να επικεντρωθούν περισσότερο στην πρόσφατη εμπειρία.
Οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι με την ακρίβεια και τα υψηλά περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων - και αυτό διαμορφώνει την εκλογική τους συμπερίφορά», είπε.
«Περιμένω να ηρεμήσει το πολιτικό κλίμα μακροπρόθεσμα, επειδή η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών με χαμηλότερο εισόδημα, που έχουν υποφέρει έντονα από τις υψηλότερες τιμές της ενέργειας, θα βελτιωθεί», αλλά αυτό θα εξαρτηθεί - επισημαίνει - από τις πραγματικές επιδόσεις της οικονομίας και όχι τα όποια σενάρια.
Τι μας μας λένε οι έρευνες του Ευρωβαρόμετρου
Όλα τα παραπάνω καταγράφονται στις έρευνες του Ευρωβαρόμετρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον Δεκέμβριο.
Σε 22 χώρες, η πλειονότητα των ερωτηθέντων είπε ότι το βιοτικό τους επίπεδο έχει επιδεινωθεί, χωρίς να φαίνεται βελτίωση τον επόμενο χρόνο.
Η Γερμανία, εν τω μεταξύ, αντιμετωπίζει τη συνεχιζόμενη πρόκληση ότι όσον αφορά την αύξηση των τιμών καταναλωτή εκεί θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να επιτευχθεί ο στόχος του 2% της ΕΚΤ από ό,τι σε άλλες μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Bundesbank.
Ο ρόλος του Ουκρανικού και του μεταναστευτικού
Επιπλέον, δεν είναι μόνο ο πληθωρισμός και το κόστος ζωής που ωθεί τους ψηφοφόρους στα άκρα. Ενώ αυτά τα ζητήματα είναι οι κορυφαίες εθνικές τους ανησυχίες σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, η μετανάστευση και ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν οι μεγαλύτερες ανησυχίες για την περιοχή συνολικά.
Αυτό μιλά για τα βαθύτερα συναισθήματα που τροφοδοτούν τη στροφή προς τα εθνικά κόμματα.
«Αυτό που έχει σημασία είναι το οικονομικό άγχος: ο φόβος να χάσεις μια δουλειά, να μην είσαι σε έναν καλά αναγνωρισμένο τομέα ή επάγγελμα και να είσαι σε λιγότερο ασφαλή οικονομική κατάσταση σε σχέση με άλλους», η Cornelia Woll, πρόεδρος του Hertie School με έδρα το Βερολίνο και καθηγητής διεθνούς πολιτικής οικονομίας.
«Η ακροδεξιά χρησιμοποιεί το οικονομικό άγχος και πυροδοτεί ανησυχίες για το μέλλον».
'
Πάνω από το 25%
Τα σκεπτικιστικά προς την ΕΕ κόμματα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν περισσότερο από το 25% των ψήφων στις εκλογές του Ιουνίου και στις κορυφαίες δημοσκοπήσεις σε εννέα από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, σύμφωνα με τον Ερευνητικό οργανισμό Eurasia.
Η αναγκαστική λιτότητα
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, οι κυβερνήσεις δεν έχουν πολλά περιθώρια να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους με βάση οικονομικά επιχειρήματα, καθώς επικεντρώνονται στην εξυγίανση του χρέους για να περικόψουν τα δάνεια της ευρωζώνης που ανέρχονται συνολικά στο 90% περίπου της οικονομικής παραγωγής.
Οι πολίτες της Ευρώπης έχουν λίγες επιλογές από το να καταπιούν το πικρό χάπι του να έχουν λιγότερα χρήματα στα χέρια τους.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να μειώσουν τις δαπάνες, παρόλο που οι καταναλωτές εξακολουθούν να παλεύουν με υψηλότερο κόστος στεγαστικών δανείων και τις υψηλότερες τιμές για αγαθά και υπηρεσιες», δήλωσε η Lena Komileva, επικεφαλής οικονομολόγος της G Plus Economics.
«Η σωρευτική αύξηση των μισθών θα είναι μικρότερη από την αύξηση του κόστους που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές».
Συμπέρασμα: Η πολιτική αλλαγή που τρομάζει το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό καταστημένο είναι αναπότρεπτή όποια και εάν είναι η προπαγάνδα που αναμένεται να αναπτύχθεί τους επόμενους μήνες μέσω των «θετικών αφηγημάτων».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών