γράφει : Ελένη Μπότα
Σε πολλές χώρες του κόσμου το νερό γυρνάει.... σε κρατικό έλεγχο
Στις καλένδες παραπέμπεται η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ, όπως έγινε σαφές χτες το βράδυ από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλο, εξερχόμενο από τη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο κ. Βενιζέλος, αποχωρώντας, τόνισε στους δημοσιογράφους μεταξύ άλλων, ότι «αποφασίστηκε η καθυστέρηση της ιδιωτικοποίησης ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ, λόγω της επιλογής να συμμορφωθεί η κυβέρνηση με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία το νερό πρέπει να μείνει υπό ισχυρό κρατικό έλεγχο».
Η διάθεση υπαναχώρησης της κυβέρνησης στο θέμα του νερού είχε φανεί και από την πρόσφατη τακτική γενική συνέλευση του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), στη διάρκεια της οποίας αναγνώστηκε έγγραφο το οποίο ανέφερε τα εξής: «Η απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την ΕΥΔΑΠ δημιουργεί ένα νέο δεδομένο στο θέμα της αποκρατικοποίησης των εταιρειών υδάτων. Το ΤΑΙΠΕΔ, σεβόμενο τους νομικούς θεσμούς, αλλά και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, θα προχωρήσει στο αμέσως επόμενο διάστημα σε επανεξέταση της διαδικασίας αξιοποίησης της ΕΥΑΘ και θα ανακοινώσει τις σχετικές αποφάσεις του".
Γιατί άλλαξε η απόφαση
Δύο σημαντικοί παράγοντες ήταν αυτοί που έπαιξαν ρόλο στην αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ αλλά και της ΕΥΑΘ.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την πρώτη και το δημοψήφισμα - μαζικές αντιδράσεις για τη δεύτερη.
Ειδικότερα, στην περίπτωση της ΕΥΔΑΠ, το ΣτΕ στην απόφαση του ανέφερε ότι ο χαρακτήρας της δημόσιας επιχείρησης «αναιρείται στην περίπτωση της αποξενώσεως του Ελληνικού Δημοσίου από τον έλεγχο της ΑΕ διά του μετοχικού κεφαλαίου, ήτοι της αποξενώσεώς του από εκείνο το ποσοστό των μετοχών που εξασφαλίζει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα».
Το ΣτΕ έκανε δεκτή την αίτηση κατοίκων της Αθήνας που ζητούσαν να ακυρωθεί η κυβερνητική απόφαση με την οποία μεταβιβάστηκε, χωρίς αντάλλαγμα, από το Δημόσιο στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου (36.245.240 μετοχές) της ΕΥΔΑΠ. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος που επιβάλλουν τη μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών και κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.
Στην περίπτωση της ΕΥΑΘ το πρόσφατο δημοψήφισμα των κατοίκων της Θεσσαλονίκης αλλά και οι μαζικές αντιδράσεις των πολιτών που ζητούν το νερό να παραμείνει "δημόσιο αγαθό", ήταν ο καταλύτης στην αλλαγή της απόφασης της κυβέρνησης.
Οι λύσεις που επεξεργαζόταν η κυβέρνηση
Δύο ξεχωριστές περιπτώσεις, οι οποίες δεν συγκρίνονταν μεταξύ τους, ήταν μέχρι πρώτινος, σύμφωνα με στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, μετά και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για μπλοκάρισμα της ιδιωτικοποίησης της πρώτης.
Ειδικότερα, όπως υποστήριζαν, σε αντίθεση με την ΕΥΔΑΠ που το σύνολο των υποδομών βρίσκονται στην Ανώνυμη Εταιρεία, η ΕΥΑΘ είναι ήδη διαχωρισμένη (σε ΕΥΑΘ Παγίων), συνθήκη που δημιουργεί εδώ και χρόνια το κατάλληλο έδαφος για την ιδιωτικοποίηση της.
Μάλιστα η κυβέρνηση σκεφτόταν να αντιγράψει το μοντέλο της ΕΥΑΘ και για την ΕΥΔΑΠ προκειμένου να υπερβεί τον σκόπελο της απόφασης του ΣτΕ.
Επίσης ένα ακόμη από τα εναλλακτικά σενάρια που είχαν τεθεί στο τραπέζι για την ΕΥΔΑΠ, ήταν αυτό της πώλησης μειοψηφικού «πακέτου» μετοχών σε στρατηγικό επενδυτή, ο οποίος θα ανέλαβε το μάνατζμεντ, όμως το Δημόσιο θα παρέμεινε στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.
Το νερό γυρνάει σε κρατικό έλεγχο
Έκθεση του Πανεπιστημίου Γκρίνουιτς δείχνει ότι, τα τελευταία 15 χρόνια, 86 πόλεις του κόσμου έδιωξαν τις ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονταν το πόσιμο νερό και πήραν τη διαχείριση πίσω, σε κρατικό ή δημοτικό έλεγχο. Πρόκειται για έρευνα που διενήργησε διεθνής ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων σε Δημόσιες Υπηρεσίες (EPSU), η οποία έχει δηλώσει εμπράκτως τη στήριξή της στον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, αλλά και στην προετοιμασία του δημοψηφίσματος στις 18 Μαΐου.
Σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς, μέχρι τον Νοέμβριο του 2013 οι περιπτώσεις επαναδημοτικοποιήσεων σε όλο τον κόσμο αριθμούσαν συνολικά τις 86... Ολα αυτές εκτός από τρεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2000 και 2013.
Από τις 86 επαναδημοτικοποιήσεις, οι 51 αφορούν χώρες υψηλού εισοδήματος και οι 35 σε χώρες υπό ανάπτυξη και σε μεταβατικό στάδιο.
www.bankingnews.gr
Ο κ. Βενιζέλος, αποχωρώντας, τόνισε στους δημοσιογράφους μεταξύ άλλων, ότι «αποφασίστηκε η καθυστέρηση της ιδιωτικοποίησης ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ, λόγω της επιλογής να συμμορφωθεί η κυβέρνηση με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία το νερό πρέπει να μείνει υπό ισχυρό κρατικό έλεγχο».
Η διάθεση υπαναχώρησης της κυβέρνησης στο θέμα του νερού είχε φανεί και από την πρόσφατη τακτική γενική συνέλευση του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), στη διάρκεια της οποίας αναγνώστηκε έγγραφο το οποίο ανέφερε τα εξής: «Η απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την ΕΥΔΑΠ δημιουργεί ένα νέο δεδομένο στο θέμα της αποκρατικοποίησης των εταιρειών υδάτων. Το ΤΑΙΠΕΔ, σεβόμενο τους νομικούς θεσμούς, αλλά και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, θα προχωρήσει στο αμέσως επόμενο διάστημα σε επανεξέταση της διαδικασίας αξιοποίησης της ΕΥΑΘ και θα ανακοινώσει τις σχετικές αποφάσεις του".
Γιατί άλλαξε η απόφαση
Δύο σημαντικοί παράγοντες ήταν αυτοί που έπαιξαν ρόλο στην αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ αλλά και της ΕΥΑΘ.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την πρώτη και το δημοψήφισμα - μαζικές αντιδράσεις για τη δεύτερη.
Ειδικότερα, στην περίπτωση της ΕΥΔΑΠ, το ΣτΕ στην απόφαση του ανέφερε ότι ο χαρακτήρας της δημόσιας επιχείρησης «αναιρείται στην περίπτωση της αποξενώσεως του Ελληνικού Δημοσίου από τον έλεγχο της ΑΕ διά του μετοχικού κεφαλαίου, ήτοι της αποξενώσεώς του από εκείνο το ποσοστό των μετοχών που εξασφαλίζει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα».
Το ΣτΕ έκανε δεκτή την αίτηση κατοίκων της Αθήνας που ζητούσαν να ακυρωθεί η κυβερνητική απόφαση με την οποία μεταβιβάστηκε, χωρίς αντάλλαγμα, από το Δημόσιο στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου (36.245.240 μετοχές) της ΕΥΔΑΠ. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος που επιβάλλουν τη μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών και κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.
Στην περίπτωση της ΕΥΑΘ το πρόσφατο δημοψήφισμα των κατοίκων της Θεσσαλονίκης αλλά και οι μαζικές αντιδράσεις των πολιτών που ζητούν το νερό να παραμείνει "δημόσιο αγαθό", ήταν ο καταλύτης στην αλλαγή της απόφασης της κυβέρνησης.
Οι λύσεις που επεξεργαζόταν η κυβέρνηση
Δύο ξεχωριστές περιπτώσεις, οι οποίες δεν συγκρίνονταν μεταξύ τους, ήταν μέχρι πρώτινος, σύμφωνα με στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, μετά και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για μπλοκάρισμα της ιδιωτικοποίησης της πρώτης.
Ειδικότερα, όπως υποστήριζαν, σε αντίθεση με την ΕΥΔΑΠ που το σύνολο των υποδομών βρίσκονται στην Ανώνυμη Εταιρεία, η ΕΥΑΘ είναι ήδη διαχωρισμένη (σε ΕΥΑΘ Παγίων), συνθήκη που δημιουργεί εδώ και χρόνια το κατάλληλο έδαφος για την ιδιωτικοποίηση της.
Μάλιστα η κυβέρνηση σκεφτόταν να αντιγράψει το μοντέλο της ΕΥΑΘ και για την ΕΥΔΑΠ προκειμένου να υπερβεί τον σκόπελο της απόφασης του ΣτΕ.
Επίσης ένα ακόμη από τα εναλλακτικά σενάρια που είχαν τεθεί στο τραπέζι για την ΕΥΔΑΠ, ήταν αυτό της πώλησης μειοψηφικού «πακέτου» μετοχών σε στρατηγικό επενδυτή, ο οποίος θα ανέλαβε το μάνατζμεντ, όμως το Δημόσιο θα παρέμεινε στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.
Το νερό γυρνάει σε κρατικό έλεγχο
Έκθεση του Πανεπιστημίου Γκρίνουιτς δείχνει ότι, τα τελευταία 15 χρόνια, 86 πόλεις του κόσμου έδιωξαν τις ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονταν το πόσιμο νερό και πήραν τη διαχείριση πίσω, σε κρατικό ή δημοτικό έλεγχο. Πρόκειται για έρευνα που διενήργησε διεθνής ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων σε Δημόσιες Υπηρεσίες (EPSU), η οποία έχει δηλώσει εμπράκτως τη στήριξή της στον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, αλλά και στην προετοιμασία του δημοψηφίσματος στις 18 Μαΐου.
Σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς, μέχρι τον Νοέμβριο του 2013 οι περιπτώσεις επαναδημοτικοποιήσεων σε όλο τον κόσμο αριθμούσαν συνολικά τις 86... Ολα αυτές εκτός από τρεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2000 και 2013.
Από τις 86 επαναδημοτικοποιήσεις, οι 51 αφορούν χώρες υψηλού εισοδήματος και οι 35 σε χώρες υπό ανάπτυξη και σε μεταβατικό στάδιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών