Τον Νοέμβριο, ο αριθμός των ανέργων έφτασε τους 276.000, καταγράφοντας αύξηση κατά 50.000 άτομα μέσα σε έναν μόλις χρόνο
Το ποσοστό ανεργίας στη Φινλανδία εκτινάχθηκε στο 10,6%, αγγίζοντας το υψηλότερο επίπεδο από τις αρχές του 21ου αιώνα και σηματοδοτώντας μια σαφή επιδείνωση της κατάστασης στην αγορά εργασίας της χώρας.
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν από την υπηρεσία Τύπου του Φινλανδικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, με αναφορά στο Στατιστικό Κέντρο της χώρας, όπως μετέδωσε το πρακτορείο TASS.
Τον Νοέμβριο, ο αριθμός των ανέργων έφτασε τους 276.000, καταγράφοντας αύξηση κατά 50.000 άτομα μέσα σε έναν μόλις χρόνο.
Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο.
Αντιθέτως, έρχεται να επιβεβαιώσει μια σταθερή αρνητική τάση που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες, οδηγώντας το ποσοστό ανεργίας όχι μόνο πάνω από τα επίπεδα του προηγούμενου έτους, αλλά και υψηλότερα από οποιαδήποτε τιμή είχε καταγραφεί στη δεκαετία του 2000.
Ενδεικτικό της ταχύτητας με την οποία επιδεινώνεται η κατάσταση είναι το γεγονός ότι την ίδια περίοδο πέρυσι η ανεργία ανερχόταν στο 8,9%, γεγονός που αποτυπώνει τη ραγδαία υποχώρηση της απασχόλησης μέσα σε μόλις δώδεκα μήνες.
Ο εκπρόσωπος του Φινλανδικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, Γιούκα Άπελκβιστ, τόνισε ότι τα τρέχοντα στοιχεία είναι χωρίς προηγούμενο στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας, υπογραμμίζοντας πως η κρίση στην απασχόληση έχει πλέον συστημικό χαρακτήρα. Όπως σημείωσε, η Φινλανδία βρίσκεται σε επίπεδα που παραπέμπουν στις πιο οξείες φάσεις παγκόσμιων οικονομικών αναταράξεων.
Αντίστοιχη ανησυχία εκφράζει και το Bloomberg, επικαλούμενο τον Petri Malinen, επικεφαλής οικονομολόγο της Ομοσπονδίας Φινλανδών Επιχειρηματιών. Σύμφωνα με τον ίδιο, η χώρα έχει παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο: η αύξηση της ανεργίας υπονομεύει την καταναλωτική εμπιστοσύνη, η πτώση της ζήτησης επιβραδύνει την οικονομική δραστηριότητα και η επιβράδυνση οδηγεί σε νέες απολύσεις.
Η επιδείνωση αυτή πλήττει ιδιαίτερα τους τομείς των υπηρεσιών, του εμπορίου και των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίοι αποτελούν παραδοσιακά τη ραχοκοκαλιά της φινλανδικής απασχόλησης. Πρόκειται για κλάδους που εξαρτώνται άμεσα από το καταναλωτικό κλίμα και εμφανίζουν περιορισμένη ανθεκτικότητα σε περιόδους ύφεσης.
Τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια είχαν ήδη εμφανιστεί νωρίτερα.
Τον Νοέμβριο, η Στατιστική Υπηρεσία της Φινλανδίας είχε αναφέρει ανεργία 10,3%, το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η περαιτέρω άνοδος μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται για παροδική διακύμανση, αλλά για βαθύτερη και πιο επίμονη κρίση.
Οι αιτίες της κατάστασης είναι σύνθετες. Από τη μία πλευρά, η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το αυξημένο κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων και η αυστηρή νομισματική πολιτική των προηγούμενων ετών έχουν επιβαρύνει την οικονομία. Από την άλλη, κρίσιμο ρόλο διαδραματίζουν και οι ίδιες οι στρατηγικές επιλογές της Φινλανδίας.
Η χώρα ήταν από τις πρώτες που προχώρησαν στη δραστική διακοπή των οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία, έναν εταίρο που επί δεκαετίες παρείχε σημαντικά έσοδα μέσω του εμπορίου, των μεταφορών, του τουρισμού και της βιομηχανικής συνεργασίας. Η απότομη αυτή ρήξη οδήγησε σε υποχρησιμοποίηση μεταφορικών υποδομών, πτώση του κύκλου εργασιών στις παραμεθόριες περιοχές και κλείσιμο επιχειρήσεων με ανατολικό προσανατολισμό.
Το πλήγμα αποδείχθηκε ιδιαίτερα βαρύ για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν διέθεταν τα περιθώρια προσαρμογής που έχουν οι μεγάλοι όμιλοι. Ως αποτέλεσμα, η απώλεια θέσεων εργασίας άρχισε να αποτυπώνεται όχι μόνο στις στατιστικές του εξωτερικού εμπορίου, αλλά άμεσα στην αγορά εργασίας.
Το ιστορικό ρεκόρ ανεργίας στη Φινλανδία δεν αντικατοπτρίζει ένα μεμονωμένο πρόβλημα, αλλά ένα σύνολο διαρθρωτικών αδυναμιών που επιδεινώνονται τόσο από τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις όσο και από εσωτερικές πολιτικές αποφάσεις.
Χωρίς ανάκαμψη της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, χωρίς νέες πηγές ανάπτυξης και χωρίς επανεξέταση των εξωτερικών οικονομικών σχέσεων, οι κίνδυνοι περαιτέρω επιδείνωσης παραμένουν ισχυροί. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι σημερινοί δείκτες ενδέχεται να αποτελούν όχι το αποκορύφωμα, αλλά ένα ενδιάμεσο στάδιο μιας ευρύτερης κοινωνικοοικονομικής κρίσης.
www.bankingnews.gr
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν από την υπηρεσία Τύπου του Φινλανδικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, με αναφορά στο Στατιστικό Κέντρο της χώρας, όπως μετέδωσε το πρακτορείο TASS.
Τον Νοέμβριο, ο αριθμός των ανέργων έφτασε τους 276.000, καταγράφοντας αύξηση κατά 50.000 άτομα μέσα σε έναν μόλις χρόνο.
Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο.
Αντιθέτως, έρχεται να επιβεβαιώσει μια σταθερή αρνητική τάση που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες, οδηγώντας το ποσοστό ανεργίας όχι μόνο πάνω από τα επίπεδα του προηγούμενου έτους, αλλά και υψηλότερα από οποιαδήποτε τιμή είχε καταγραφεί στη δεκαετία του 2000.
Ενδεικτικό της ταχύτητας με την οποία επιδεινώνεται η κατάσταση είναι το γεγονός ότι την ίδια περίοδο πέρυσι η ανεργία ανερχόταν στο 8,9%, γεγονός που αποτυπώνει τη ραγδαία υποχώρηση της απασχόλησης μέσα σε μόλις δώδεκα μήνες.
Ο εκπρόσωπος του Φινλανδικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, Γιούκα Άπελκβιστ, τόνισε ότι τα τρέχοντα στοιχεία είναι χωρίς προηγούμενο στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας, υπογραμμίζοντας πως η κρίση στην απασχόληση έχει πλέον συστημικό χαρακτήρα. Όπως σημείωσε, η Φινλανδία βρίσκεται σε επίπεδα που παραπέμπουν στις πιο οξείες φάσεις παγκόσμιων οικονομικών αναταράξεων.
Αντίστοιχη ανησυχία εκφράζει και το Bloomberg, επικαλούμενο τον Petri Malinen, επικεφαλής οικονομολόγο της Ομοσπονδίας Φινλανδών Επιχειρηματιών. Σύμφωνα με τον ίδιο, η χώρα έχει παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο: η αύξηση της ανεργίας υπονομεύει την καταναλωτική εμπιστοσύνη, η πτώση της ζήτησης επιβραδύνει την οικονομική δραστηριότητα και η επιβράδυνση οδηγεί σε νέες απολύσεις.
Η επιδείνωση αυτή πλήττει ιδιαίτερα τους τομείς των υπηρεσιών, του εμπορίου και των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίοι αποτελούν παραδοσιακά τη ραχοκοκαλιά της φινλανδικής απασχόλησης. Πρόκειται για κλάδους που εξαρτώνται άμεσα από το καταναλωτικό κλίμα και εμφανίζουν περιορισμένη ανθεκτικότητα σε περιόδους ύφεσης.
Τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια είχαν ήδη εμφανιστεί νωρίτερα.
Τον Νοέμβριο, η Στατιστική Υπηρεσία της Φινλανδίας είχε αναφέρει ανεργία 10,3%, το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η περαιτέρω άνοδος μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται για παροδική διακύμανση, αλλά για βαθύτερη και πιο επίμονη κρίση.
Οι αιτίες της κατάστασης είναι σύνθετες. Από τη μία πλευρά, η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το αυξημένο κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων και η αυστηρή νομισματική πολιτική των προηγούμενων ετών έχουν επιβαρύνει την οικονομία. Από την άλλη, κρίσιμο ρόλο διαδραματίζουν και οι ίδιες οι στρατηγικές επιλογές της Φινλανδίας.
Η χώρα ήταν από τις πρώτες που προχώρησαν στη δραστική διακοπή των οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία, έναν εταίρο που επί δεκαετίες παρείχε σημαντικά έσοδα μέσω του εμπορίου, των μεταφορών, του τουρισμού και της βιομηχανικής συνεργασίας. Η απότομη αυτή ρήξη οδήγησε σε υποχρησιμοποίηση μεταφορικών υποδομών, πτώση του κύκλου εργασιών στις παραμεθόριες περιοχές και κλείσιμο επιχειρήσεων με ανατολικό προσανατολισμό.
Το πλήγμα αποδείχθηκε ιδιαίτερα βαρύ για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν διέθεταν τα περιθώρια προσαρμογής που έχουν οι μεγάλοι όμιλοι. Ως αποτέλεσμα, η απώλεια θέσεων εργασίας άρχισε να αποτυπώνεται όχι μόνο στις στατιστικές του εξωτερικού εμπορίου, αλλά άμεσα στην αγορά εργασίας.
Το ιστορικό ρεκόρ ανεργίας στη Φινλανδία δεν αντικατοπτρίζει ένα μεμονωμένο πρόβλημα, αλλά ένα σύνολο διαρθρωτικών αδυναμιών που επιδεινώνονται τόσο από τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις όσο και από εσωτερικές πολιτικές αποφάσεις.
Χωρίς ανάκαμψη της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, χωρίς νέες πηγές ανάπτυξης και χωρίς επανεξέταση των εξωτερικών οικονομικών σχέσεων, οι κίνδυνοι περαιτέρω επιδείνωσης παραμένουν ισχυροί. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι σημερινοί δείκτες ενδέχεται να αποτελούν όχι το αποκορύφωμα, αλλά ένα ενδιάμεσο στάδιο μιας ευρύτερης κοινωνικοοικονομικής κρίσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών