Σε έναν χρόνο οι Τσιπρανέλ διακρίθηκαν σε όλα τα επίπεδα για τη σύγχυση κράτους και κόμματος αναφέρει ο κ.Πάγκαλος
Την θέση πως μέσα σε έναν χρόνο «οι Τσιπρανέλ διακρίθηκαν σε όλα τα επίπεδα για τη σύγχυση κράτους και κόμματος» και ότι η κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει πόσο κοντά είναι το τέλος της διατύπωσε ο πρώην βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Θ. Πάγκαλος.
«Είναι κοινός τόπος πια η αποκάλυψη της επικοινωνιακής εκστρατείας, που έφερε το Τσιπρανέλ στην εξουσία.
Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της καθαρά εκλογικής τακτικής ήταν η έκπληξη.
Σε μια χώρα, που είχε πολιτικά και πολιτισμικά αποτελματωθεί, σε ένα λαό, που είχε βαθύτατα ενσωματωθεί στο σύστημα εκλογικής πελατείας και διαφθαρεί από τις παροχές και το εύκολο χρήμα του δανεισμού, ερχόταν να ηχήσει, όπως το 1981, το σάλπισμα της αλλαγής.
Η ψήφος για το Τσιπρανέλ άξιζε περισσότερο από μια εμβάπτιση στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Οι λέξεις νέος και νέα και τα παράγωγά τους έδιναν κι έπαιρναν.
Τόλμησα τότε να αναφέρω κάπου τη διαπίστωση (μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη των εκλογικών αποτελεσμάτων) ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του Συ.Ριζ.Α ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία κοινοβουλευτική ομάδα και ότι κάθε άλλο παρά ως φορέας νεανικού πνεύματος μπορούσε να θεωρηθεί από αυτήν την άποψη.
Οι κριτικές των οπαδών της τσιπρανελικής ανανέωσης διέθεταν δύο σταθερές:
Η πρώτη ήταν ότι τα θολωμένα από τόσα χρόνια των καταχρήσεων της εξουσίας μάτια μου δε μπορούσαν να διακρίνουν τη ζουμπουρλούδικη χαμογελαστή φατσούλα των μαθητικών καταλήψεων, που μας κυβερνούσε. Και,
η δεύτερη ήταν το αδιαμφισβήτητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, που δεν είχε ποτέ κυβερνήσει» αναφέρει σε κείμενο του ο κ.Πάγκαλος.
«Το πρώτο πλεονέκτημα λέω να μην το συζητήσουμε.
Η εξουσία παχαίνει, γερνάει και αραιώνει τα γέλια και τα χαμόγελα, εκτός και αν είσαι τελείως πια χαζός.
Αντιθέτως το ηθικό πλεονέκτημα είναι κάτι που αξίζει περισσότερη συζήτηση.
Η εξουσία δημιουργεί διαφθορά.
Και στον καπιταλισμό και στο σοσιαλισμό, όπου αυτός ισχυρίζεται ότι υπάρχει.
Για μένα, παράδειγμα χαρακτηριστικό είναι η κατάσταση στην κομμουνιστική Κίνα, όπου κάθε τόσο εκτελείται δημόσια ένας υψηλά ιστάμενος, γιατί έβαλε το χέρι εκεί που δεν έπρεπε.
Σε ένα χρόνο μέσα οι Τσιπρανέλ διακρίθηκαν σε όλα τα επίπεδα για τη σύγχυση κράτους και κόμματος, καθώς και για τους ανεξέλεγκτους διορισμούς κομματικών πελατών.
Λιγότερα αλλά πλουμιστά είναι τα σκάνδαλα οικονομικής διαχείρισης, όπως εκείνο που αφορά την περίθαλψη προσφύγων στις Σέρρες.
Αλλά αυτό κυρίως που δημιουργεί κατάπληξη είναι η βασική γραμμή πλεύσης της αιτιολογίας τους για την εγκατάλειψη προεκλογικών υποσχέσεων και δεσμεύσεων.
Εκατοντάδες στελέχη 24 ώρες το 24ωρο σε όλα τα μέσα ενημέρωσης (επίσημα ή «κοινωνικά») επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάριο.
«Το Πα.Σο.Κ ή και η Νέα Δημοκρατία» λένε «έκαναν το ίδιο» λες και ο ψηφοφόρος προτίμησε το Συ.Ριζ.Α για να μείνουν άθικτες οι πρακτικές του Πα.Σο.Κ και της Νέας Δημοκρατίας ή για να επαναληφθούν εντονότερα και πιο ξεδιάντροπα.
Το τρομερό είναι ότι αυτό το επιχείρημα της απελπισίας το λένε μερικοί απ’ αυτούς θριαμβευτικά σα να μην έχουν καταλάβει πόσο κοντά είναι το τέλος τους» καταλήγει στο κείμενο του ο κ.Πάγκαλος.
www.bankingnews.gr
«Είναι κοινός τόπος πια η αποκάλυψη της επικοινωνιακής εκστρατείας, που έφερε το Τσιπρανέλ στην εξουσία.
Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της καθαρά εκλογικής τακτικής ήταν η έκπληξη.
Σε μια χώρα, που είχε πολιτικά και πολιτισμικά αποτελματωθεί, σε ένα λαό, που είχε βαθύτατα ενσωματωθεί στο σύστημα εκλογικής πελατείας και διαφθαρεί από τις παροχές και το εύκολο χρήμα του δανεισμού, ερχόταν να ηχήσει, όπως το 1981, το σάλπισμα της αλλαγής.
Η ψήφος για το Τσιπρανέλ άξιζε περισσότερο από μια εμβάπτιση στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Οι λέξεις νέος και νέα και τα παράγωγά τους έδιναν κι έπαιρναν.
Τόλμησα τότε να αναφέρω κάπου τη διαπίστωση (μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη των εκλογικών αποτελεσμάτων) ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του Συ.Ριζ.Α ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία κοινοβουλευτική ομάδα και ότι κάθε άλλο παρά ως φορέας νεανικού πνεύματος μπορούσε να θεωρηθεί από αυτήν την άποψη.
Οι κριτικές των οπαδών της τσιπρανελικής ανανέωσης διέθεταν δύο σταθερές:
Η πρώτη ήταν ότι τα θολωμένα από τόσα χρόνια των καταχρήσεων της εξουσίας μάτια μου δε μπορούσαν να διακρίνουν τη ζουμπουρλούδικη χαμογελαστή φατσούλα των μαθητικών καταλήψεων, που μας κυβερνούσε. Και,
η δεύτερη ήταν το αδιαμφισβήτητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, που δεν είχε ποτέ κυβερνήσει» αναφέρει σε κείμενο του ο κ.Πάγκαλος.
«Το πρώτο πλεονέκτημα λέω να μην το συζητήσουμε.
Η εξουσία παχαίνει, γερνάει και αραιώνει τα γέλια και τα χαμόγελα, εκτός και αν είσαι τελείως πια χαζός.
Αντιθέτως το ηθικό πλεονέκτημα είναι κάτι που αξίζει περισσότερη συζήτηση.
Η εξουσία δημιουργεί διαφθορά.
Και στον καπιταλισμό και στο σοσιαλισμό, όπου αυτός ισχυρίζεται ότι υπάρχει.
Για μένα, παράδειγμα χαρακτηριστικό είναι η κατάσταση στην κομμουνιστική Κίνα, όπου κάθε τόσο εκτελείται δημόσια ένας υψηλά ιστάμενος, γιατί έβαλε το χέρι εκεί που δεν έπρεπε.
Σε ένα χρόνο μέσα οι Τσιπρανέλ διακρίθηκαν σε όλα τα επίπεδα για τη σύγχυση κράτους και κόμματος, καθώς και για τους ανεξέλεγκτους διορισμούς κομματικών πελατών.
Λιγότερα αλλά πλουμιστά είναι τα σκάνδαλα οικονομικής διαχείρισης, όπως εκείνο που αφορά την περίθαλψη προσφύγων στις Σέρρες.
Αλλά αυτό κυρίως που δημιουργεί κατάπληξη είναι η βασική γραμμή πλεύσης της αιτιολογίας τους για την εγκατάλειψη προεκλογικών υποσχέσεων και δεσμεύσεων.
Εκατοντάδες στελέχη 24 ώρες το 24ωρο σε όλα τα μέσα ενημέρωσης (επίσημα ή «κοινωνικά») επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάριο.
«Το Πα.Σο.Κ ή και η Νέα Δημοκρατία» λένε «έκαναν το ίδιο» λες και ο ψηφοφόρος προτίμησε το Συ.Ριζ.Α για να μείνουν άθικτες οι πρακτικές του Πα.Σο.Κ και της Νέας Δημοκρατίας ή για να επαναληφθούν εντονότερα και πιο ξεδιάντροπα.
Το τρομερό είναι ότι αυτό το επιχείρημα της απελπισίας το λένε μερικοί απ’ αυτούς θριαμβευτικά σα να μην έχουν καταλάβει πόσο κοντά είναι το τέλος τους» καταλήγει στο κείμενο του ο κ.Πάγκαλος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών