Χωρίς ουσιαστική εξωτερική πίεση, η δυσμενής κατάσταση στη χώρα θα μπορούσε να συνεχιστεί για ακόμα δύο χρόνια
Σε έναν ακόμα εντυπωσιακό αντιδημοκρατικό ελιγμό, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Nicolas Maduro, έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να καθυστερήσει τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανάκλησή του, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί για το επόμενο έτος, γεγονός που ίσως πρέπει να ωθήσει τον αμερικανό πρόεδρο Barack Obama να επανεξετάσει την πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην πιο δυσλειτουργική χώρα του δυτικού ημισφαιρίου.
Μέχρι πρότινος, η «στρατηγική υπομονή» των ΗΠΑ προς τη Βενεζουέλα είχε κάποιο νόημα, καθώς οι υψηλές τιμές του πετρελαίου ευνοούσαν τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, η οποία έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα παγκοσμίως, ενώ ο αντί-αμερικανικός χαρακτήρας του «τσαβισμού» είχε επιρροή και σε γειτονικές χώρες, όπως η Αργεντινή και τη Βραζιλία, προσδίδοντας μία ισχυρή δυναμική στην περιοχή.
Ωστόσο, πλέον τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί, καθώς οι τιμές του πετρελαίου έχουν καταρρεύσει, η Βενεζουέλα αντιμετωπίζει τριψήφια ποσοστά πληθωρισμού, ενώ οι ελλείψεις βασικών αγαθών έχουν εξαθλιώσει τους πολίτες της χώρας, δημιουργώντας μία ανθρωπιστική κρίση.
Παράλληλα με τη συνολική κρίση, έρχεται να προστεθεί και η άρνηση του Maduro να εγκαταλείψει την εξουσία, εν μέσω έντονης δυσαρέσκειας των πολιτών, προχωρώντας σε κάθε δυνατή κίνηση προκειμένου να καθυστερήσει το δημοψήφισμα της ανάκλησής του, ακυρώνοντας ακόμα και μεγάλο μέρος της σχετικής διαδικασίας.
Χωρίς ουσιαστική εξωτερική πίεση, η δυσμενής κατάσταση στη χώρα θα μπορούσε να συνεχιστεί για ακόμα δύο χρόνια, επηρεάζοντας μάλιστα, ενδεχομένως, και γειτονικές χώρες.
Πλέον, το κίνημα του «τσαβισμού» έχει απολέσει μεγάλο μέρος της γοητείας του, με τις νέες κυβερνήσεις σε Αργεντινή, Βραζιλία και Περού να φαίνονται πιο πρόθυμες να επικρίνουν τη Βενεζουέλα, ενώ οι παραβιάσεις στις οποίες προβαίνει η κυβέρνηση Maduro θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αποβολή της χώρας από αρκετές Ενώσεις και Οργανισμούς.
Οι ΗΠΑ οφείλουν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Περού για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Βενεζουέλα, ωστόσο οφείλουν επίσης να εντείνουν και τις κυρώσεις απέναντι σε αξιωματούχους της χώρας, καθώς μέχρι στιγμής μόνο επτά αξιωματούχοι έχουν υποστεί πάγωμα καταθέσεων από τον Μάρτιο του 2015.
Σε πρώτη φάση λοιπόν, η αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει να στοχεύσει σε περισσότερους αξιωματούχους οι οποίοι ευθύνονται για την ανεξέλεγκτη δημόσια διαφθορά στη χώρα, ενώ θα πρέπει να αποθαρρύνει ακόμα περισσότερο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από το να συνεργαστούν με την κυβέρνηση Maduro, εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο ακόμα περισσότερο τις πιέσεις προς αυτή.
Φυσικά, το μέλλον της χώρας θα κριθεί από την κάλπη, με τις γειτονικές χώρας να διασφαλίζουν ότι η όλη διαδικασία και το αποτέλεσμά της θα διέπονται από πλήρη νομιμότητα, γεγονός που την παρούσα χρονική περίοδο δε θεωρείται και τόσο δεδομένο.
www.bankingnews.gr
Μέχρι πρότινος, η «στρατηγική υπομονή» των ΗΠΑ προς τη Βενεζουέλα είχε κάποιο νόημα, καθώς οι υψηλές τιμές του πετρελαίου ευνοούσαν τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, η οποία έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα παγκοσμίως, ενώ ο αντί-αμερικανικός χαρακτήρας του «τσαβισμού» είχε επιρροή και σε γειτονικές χώρες, όπως η Αργεντινή και τη Βραζιλία, προσδίδοντας μία ισχυρή δυναμική στην περιοχή.
Ωστόσο, πλέον τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί, καθώς οι τιμές του πετρελαίου έχουν καταρρεύσει, η Βενεζουέλα αντιμετωπίζει τριψήφια ποσοστά πληθωρισμού, ενώ οι ελλείψεις βασικών αγαθών έχουν εξαθλιώσει τους πολίτες της χώρας, δημιουργώντας μία ανθρωπιστική κρίση.
Παράλληλα με τη συνολική κρίση, έρχεται να προστεθεί και η άρνηση του Maduro να εγκαταλείψει την εξουσία, εν μέσω έντονης δυσαρέσκειας των πολιτών, προχωρώντας σε κάθε δυνατή κίνηση προκειμένου να καθυστερήσει το δημοψήφισμα της ανάκλησής του, ακυρώνοντας ακόμα και μεγάλο μέρος της σχετικής διαδικασίας.
Χωρίς ουσιαστική εξωτερική πίεση, η δυσμενής κατάσταση στη χώρα θα μπορούσε να συνεχιστεί για ακόμα δύο χρόνια, επηρεάζοντας μάλιστα, ενδεχομένως, και γειτονικές χώρες.
Πλέον, το κίνημα του «τσαβισμού» έχει απολέσει μεγάλο μέρος της γοητείας του, με τις νέες κυβερνήσεις σε Αργεντινή, Βραζιλία και Περού να φαίνονται πιο πρόθυμες να επικρίνουν τη Βενεζουέλα, ενώ οι παραβιάσεις στις οποίες προβαίνει η κυβέρνηση Maduro θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αποβολή της χώρας από αρκετές Ενώσεις και Οργανισμούς.
Οι ΗΠΑ οφείλουν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Περού για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Βενεζουέλα, ωστόσο οφείλουν επίσης να εντείνουν και τις κυρώσεις απέναντι σε αξιωματούχους της χώρας, καθώς μέχρι στιγμής μόνο επτά αξιωματούχοι έχουν υποστεί πάγωμα καταθέσεων από τον Μάρτιο του 2015.
Σε πρώτη φάση λοιπόν, η αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει να στοχεύσει σε περισσότερους αξιωματούχους οι οποίοι ευθύνονται για την ανεξέλεγκτη δημόσια διαφθορά στη χώρα, ενώ θα πρέπει να αποθαρρύνει ακόμα περισσότερο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από το να συνεργαστούν με την κυβέρνηση Maduro, εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο ακόμα περισσότερο τις πιέσεις προς αυτή.
Φυσικά, το μέλλον της χώρας θα κριθεί από την κάλπη, με τις γειτονικές χώρας να διασφαλίζουν ότι η όλη διαδικασία και το αποτέλεσμά της θα διέπονται από πλήρη νομιμότητα, γεγονός που την παρούσα χρονική περίοδο δε θεωρείται και τόσο δεδομένο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών