Οι πολλές και μέτριες εισηγμένες αποτελούν βαρίδι για την ανάκαμψη του ΧΑ

Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι το Χ.Α. πληρώνει πολύ ακριβά την έξοδο των ξένων χαρτοφυλακίων το τελευταίο 9μηνο και ιδιαίτερα στην μεγάλη έξοδο του τελευταίου τριμήνου του  2008 λόγω της Lehman Brothers.  Ταυτόχρονα έχει αποσυρθεί το ενδιαφέρον των επενδυτών, ενώ δεν είναι ελκυστικές για χρηματιστηριακές συναλλαγές οι άλλες κατηγορίες των μετοχών της μεσαίας και χαμηλής κεφαλαιοποίησης, οδηγώντας την πλειοψηφία αυτών των τίτλων σε απαξιωτική πορεία. Μήπως τελικά ο μεγάλος αριθμός εισηγμένων που εισήλθαν στο Χ.Α. τη διετία του παροξυσμού 1998 - 1999 αποτελεί σήμερα και το μεγαλύτερο βαρίδι για το χρηματιστηριακό θεσμό; Τι νόημα έχει να υπάρχουν τόσες πολλές εταιρείες που πραγματοποιούν ελάχιστες συναλλαγές καθημερινά; Πώς να ενδιαφερθεί ο ξένος ή εγχώριος επενδυτής για μια εισηγμένη με μηδενική εμπορευσιμότητα που συνεπάγεται τον χαμηλό δείκτη διασποράς; Ερωτήματα που ασφαλώς θα πρέπει να απασχολήσουν τις εποπτικές αρχές καθώς το Χ.Α. μετά την τριετία 2005 - 2007, οπότε σημειώθηκαν οι εισαγόμενες τοποθετήσεις κεφαλαίων ύψους 17 δισ. ευρώ, επιστρέφει σε μία εσωστρεφή πορεία και συγκαταλέγεται στις αναδυόμενες αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης με βάση τη συμπεριφορά. Οπως τονίζει με δηλώσεις του στo www.bankingnews.gr  ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος, πρόεδρος της Ενωσης Πιστοποιημένων Αναλυτών: «Το 80% περίπου των συναλλαγών στο Χρηματιστήριο Αθηνών γίνεται πλέον από 10 εταιρίες, ενώ προ ολίγων ετών το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνούσε το 60%. Η σταδιακή μείωση της αξίας των συναλλαγών, αποτέλεσμα της διεθνούς ανασφάλειας για τις μετοχικές αξίες, οδηγεί σε αυτήν την ιδιότυπη συγκέντρωση ενδιαφέροντος σε λίγες εταιρείες. Εκτιμούμε ότι το επόμενο διάστημα το ενδιαφέρον θα συνεχίσει να επικεντρώνεται σε λίγες εταιρείες, καθώς τα κριτήρια επένδυσης αναμένεται να παραμείνουν συντηρητικά (έμφαση στο μέρισμα, μεγάλες εταιρείες κ.λπ.). Η διασπορά επενδυτικού ενδιαφέροντος και συναλλαγών σε πολλές εταιρείες απαιτεί συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης που επί του παρόντος δεν είναι ορατές». Η συγκέντρωση των συναλλαγών στις λίγες εταιρείες της υψηλής κεφαλαιοποίησης περιορίζει δραματικά τις επιλογές της πλειοψηφίας των επενδυτών που βλέπουν μετοχές που είχαν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια να μην παρουσιάζουν κινητικότητα και συνεπώς να λιμνάζουν σε χαμηλά επίπεδα τιμών.

Aνέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr